She's a Mafia Boss (COMPLETED)

chapter 8

“you’re hopeless” nailing na sagot ko sa kanya.
“aa-ahh” napadaing ako ng konti ng maramdaman ko uli ang pagkirot ng sugta ko..
“hey, may masakit ba sayo?”-raikko
“alam mo minsan ang tanga mo rin. Malamang may masakit sakin! Ano ba! Will u just please drive faster!”
Naiinis na talaga ako sa lalaking to. May plano bas hang patayin ako?! Ugh!
“alam mo ang sungit mo”-raikko
“alam ko matagal na. pwede bang manahimik ka kahit isang minute lang? nakakarindi ka na alam mob a yun?!”-kriss
Natahimik sha.. buti naman. Tssk. Sasabog na ata ako sa inis eh!
“drive faster.i don’t plan to die like this”
Isinandal ko ulit ang ulo ko sa headboard then I closed my eyes..
“bakit ka nagbago?”-raikko
Oh crap! Akala ko pa naman tatahimik na talaga sha!
Sinamaan ko sha ng tingin..
“I told you to shut up. Talaga bang hndi ka marunong makaintindi?!”-kriss
“1 minute is already over kaya pwede na ulit ako magsalita” ngumisi na naman sha
“so ano na? pano ka nagbago ng ganyan? Ang kwento kasi ni Khi sakin hindi ka naman daw ganyan nun eh. Malayong malayo ka na raw sa dating ikaw”-raikko
Napaisip ako bigla… nakaramdam ako ng munting kirot sa puso ko..
FLASHBACK (one year ago):
(A/N: 1 week after Luke and Fhia broke up)
Everything’s a mess… pakiramdam ko gumuho ang buong mundo ko.. hindi ko alam kung saan ako magsisimula ulit… hindi ko alam kung paano ko bubuuin ulit ang sarili ko…
Ang sakit… sobrang sakit na pakiramdam ko gusto ko nalang mawala ng tuluyan sa mundo… isang linggo kong kinulong ang sarili ko sa loob ng kwarto ko…   panay ang pag iyak ko… I wanted to escape from the reality.. gusto kong takas an ang sakit…
Ilang beses kong sinubukang patayin ang sarili ko… I tried to take in poison….nilason ko ang sarili ko kaya lang nadala agad ako sa ospital bago paman ako mamatay… I also tried to cut my pulse pro wala ring nangyari… hindi parin ako namatay.
Puro iyak nalang ang ginawa ko. Magang maga na ang mga mata ko kakaiyak.. inaamin ko na inaakala ko nab aka sakaling balikan ako ni Luke sakaling subukan kong patayin ang sarili ko… pero mali ako…maling mali…
“ano bang ginagawa mo sa sarili mo Fhia? Gusto mo na ba talagang patayin ang sarili mo??” sigaw sa akin ng kakambal kong si Khian..
Tanging hikbi lang ang naging sagot ko…
“Fhia naman. Tama na okay?  Hayaan mo nalang na sumaya si mama”-Khian
Nag init ang ulo ko sa narinig ko… tinitigan ko sha sa mga mata nya..
“akala ko ba kakampi kita kuya? Bakit parang mas kinakampihan mo ang babaeng yun?! Tinraydor nya ako!” wala ng tigil sa pagbagsak ng mga luha ko…
Nag iwas sha ng tingin sa akin…
“akala mob a ganun lang kadali para sakin ang lahat kuya? Akala mob a ganun lang kadaling tanggapin na tinraydor ako ng sarili kong ina?! Na niloko ako ng kaisaisang lalaking minahal ko?! K-kuya ang hirap! Ang hirap hirap!” panay parin ang pagbagsak ng mga luha sa mata ko….
“just move on fhi… move on.. maawa ka naman sa sarili mo…hayaan mo na sila”
Mas lalong nabuhay ang galit ko…
“no kuya! Hindi! Parang pinatay ko narin ang sarili ko kapag ginawa ko yan! Hinding hindi ko hahayaang maging masaya ang babaeng yun!”
“oh please Fhi! Pwede bang tanggapin mo nalang na hindi na ikaw ang mahal ni Luke?!” he sounded really frustrated…
“ganun ganun nalang yun kuya?! Hahayaan ko silang sumaya habang ako halos mamatay matay na sa sakit?! Kuya sa lahat ng tao dapat ikaw ang mas nakakaintindi sa nararamdaman ko kasi kakambal kita! Pero ano?! Kakampihan mo lang sila?!” fhia
“hindi sa ganun yun fhiia.. gust-“-khi
“no. I wont listen to you anymore. Katulad ka lang rin nila! Sisiguraduhin kong pagsisisihan nyong lahat ang ginawa nyo sa kin!”
tuloy tuloy ang pagbagsak ng luha ko… bakit? Bakit lahat nalang ng tao sinisira ang tiwala ko?! Ang sakit… parang tinutusok ng paulit ulit ang puso ko sa sakit…
“Hey? Are you alright?”
Muling nagbalik ang diwa ko ng  marinig kong magsalita si Raikko…
Tiningnan ko sha at tumango ako bilang sagot sa tanong nya… bgla nyang hininto nya ang sasakyan..
“Liar. tss” … “here”
Tiningnan ko kung ano ang inabot nya…
“why are you giving me a hanky?” tanong ko.. nagtaka kasi ako sa ginawa nya…. Pero imbes na sagutin nya ang tanong ko, bigla nalang nyang pinunas sa mga mukha ko ang panyong hawak nya…
Ngayon ko lang napagtatong tumulo pala ang luha ko habang inaalala ang mga nangyari…
“akala ko ba matapang ka? I cant believe I’m seeing u cry right now” tuloy parin ang pagpahid nya sa mukha kong basa ng luha…
Strange. Ayaw na ayw kong nakikita ako ng mga tao na mahina pero ngayon.. talagang hndi ko mapigilan ang pagpatak ng luha ko… nararamdaman ko na naman ang sakit.
“look. I’m sorry… dapat yata hindi nalang kita tinanong” I can see sincerity in his eyes..
Iniwas ko ang tingin ko…
“you know what?”-raikko
Nilingon ko uli sha…
“what?”-kriss
“I hate seeing you like this. Nakakapanibago.”-raikko
Yumuko ako at sinubukang takpan ang mukha ko gamit ang buhok ko…
“you seem tough yet you’re so fragile”-raikko
Naramdaman ko na naman ang pag init ng mata ko… ugh! Why am I being so emotional? Cguro dahil na rin sa tama ang mga sinasabi nya…
Hindi ko aakalaing magagawa nyang basahin ang pagkatao ko gayung wala pa namang isang araw kaming magkakilala..
“tumingin ka sa akin pula”-raikko
“no.” pagmamatigas ko
“okay then. Just listen to what I will say.”-raikko
I stayed silent…. Hinintay ang susunod nyang sasabihin…
“I don’t know what happened to you.. kung bakit ka nagbago ng ganyan but here’s one thing I’ll promise you.. tutuparin ko ang pangako ko sakapatid mo na babantayan kita. Kahit anong mangyari , I wont let anyone hurt you. I’ll guard you not only physically but also emotionally.”
Pilit nyang iniharap sa kanya ang mukha ko.. he used his thumb to wipe the tears that are about to fall from my eyes..
“be the Red that I met a while ago. Wag mong ipakita sa ibang tao ang pag iyak mo.”
Tinitigan ko sha… gustuhin ko mang maniwala sa mga sinasabi nya, hindi ko parin magawa… hindi ko na ata magawa pang magtiwala ulit….
Pinili kong iiwas nalang ang tingin ko sa kanya…
Naramdaman ko ang muling pag usad ng sasakyan… isinandal ko ang ulo ko at sinarado ulit ang mga mata ko…
*raikko’s POV
I parked the car. Nakarating na kasi kami kung saan andun ang condo nya… napatitig ako sa kanya… sa tancha koy nakatulog na sha…
I never thought I’d see her cry. Oo, nabigla ako ng Makita ko ang pagpatak ng mga luha nya… ang layo kasi nya sa masungit at amazonang babaeng nakilala ko kaninakung titingnAn mabuti, ang amo ng mukha nya kapag tulog sha.. napakainosente ng mukha nya… talagang di mo aakalain na marunong shang humawak ng baril…kaya lang pag gising sha, sa totoo lang nakakatakot sha. Iba ang mga mata nya. Madali mong makikita ang galit at poot na namumuhay sa buong pagkatao nya… I can clearly see hatred…
“ugh” narinig ko ang mahinang daing nya… naalala ko ang ssaksak nya. Shit.
Tinapik tapik ko ang mukha nya..
“Kriss?” tawag ko sa kanya… tinapik tapik ko ulit ang mukha nya ng hindi sha sumagot…
“kriss, we’re here. Wake up”-raikko
“hmm”-kriss
Dahan dahan nyang iminulat ang mga mata nya…
“andito na ba tayo?”-kriss
Tumango ako …
“tara na sa loob. Kailangan ng magamot ng sugat mo”-raikko
Di nya ako sinagot.. sa halip ay  lumabas sha sa kotse nya at diretsong naglakad  papasok sa condominium building…
Napailing nalang ako at sinundan nalang sha…
Tuloy-tuloy lang sha sa paglalakad ng Makita kong bahagya shang huminto… linapitan ko kaagad sha at nakita kong hawak-hawak nya ang sugat nya. Dumudugo na naman ito…. I looked at her…
“shit! You’re so pale!”
*kriss’ pov
Nauna akong maglakad papasok ng building… nakaramdam ako ng hilo kaya bahagya akong napahinto..
“shit! You’re so pale!”-raikko
Hindi ako sumagot at pinilit kong maglakad ulit..di paman ako nakakalayo ay nagulat nalang ako ng humarang sha sa daan ko…
“what do you want?” tanong ko sa kanya
Hindi sha sumagot.. sa halip at tumalikod sha sa akin …
“you cant walk. C’mon . I’ll give you a piggy back ride” sabi nya habang nakalingon ng bahagya sa akin…
Magrereklamo na sana ako ng maunahan nya akong magsalita…
“wag ka ng magreklamo. I’m doing u a favour kaya kung pwede kahit ngyon lang wag mong pairalin ang tigas ng ulo mo. Kailangan nating makarating agad sa acondo mo para magamot yang sugat mo”-raikko
“kaya ko ang sarili ko”-kriss
“no. hindi mo kaya. Ano? Bubuhatin pa ba kita?”-raikko
Napilitan akong sumapa sa likod nya. Talagang wala na akong lakas makipagtalo sa taong to.
Malaki ang paghakbang nya kaya madali kaming nakarating sa tapat ng condo ko…
“we’re here. Ibaba mo na ako.”-kriss
Pero parang wala shang narinig.
“passcode” he said
“050406. Ibaba mo na ako”-Sagot ko
Pero parang wala ulit shang narinig. he entered the code that I told him.. nakasampa parin ako sa likod nya… sinubukan kong bumaba pero mashadong mahigpit ang hawak nya. At talagang paubos na rin ang lakas ko..
“wag ka ngang malikot” saway nya ng pilitin ko parin bumaba..
Napaismid nalang ako. Tss.
Maya maya lang nagbukas na ang condo ko. Tuloy tuloy shang pumasok sa loob. Nagtungo sha sa sala at saka lang nya ako binaba…
“first aid kit mo. Asan?”-raikko
Seryoso parin sha. Ewan ko sa taong to. Masasabi kong mejo unpredicatable din ang personality nya… paiba iba.. gaya nalang ngayon..
“mamaya mo na ako titigan okay? Kailangan ko ng linisin sugat mo”-sabi nya na ngayon ay nakangisi na
Peste! Nagsisimula na naman sha! I rolled my eyes…
“don’t start mister! Pasalamat kat wala akong gaanong lakas ngayon kundi paglalamayan ka na sana!”-kriss
He laughed.. ugh! Abnormal ba to? Kanina lang ang seryo-seryoso nya ah
“I told u not to call me mister unless gusto mo akong pakasalan. Hahaha gusto mob a talagang ikasal tayo misis ko?”
Naramdaman ko ang pag akyat ng lahat ng dugo ko sa utak ko! Misis ko?! What the heck?!?
“shut up bago kita mapatay! Go get the medicine! Hindi yung puro pangbubwisit ang sinasabi mo!”-kriss
Tumawa ulit sha..
“napakapikon mo talaga. Which room?”-raikko
“room at the right” walang ganag sagot ko.
Umalis sha at naglakad papunta sa kwartong sinabi ko… inihaga ko ang katawan ko sa sofa… ugh.. bwisit na saksak to !
*cellphone ringing*
Kinuha ko ang cellphone ko para tingnan kung sino ang tumawag… Fourth? Bakit naman kaya tumawag ang isang to? May gang fight na naman ba?
(a/n: nagulat si red sa pagtawag ni fourth kase nga hindi naman ito tumatawag unless may kinalaman sa grupo nila oh kaya namay may importante itong sasabihin sa kanya)
I pressed the answer button…
“is there another gang fight?”-bungad ko sa kanya…
Matagal bago sha sumagot…
“how’s your wound?”-he asked.  Halata ang pag aalala sa boses nya…
“tumawag k aba para itanong kung okay ako?”- I asked
“yes. So kumusta ang sugat mo? Nagamot na ba?”-fourth
“hindi p-“-kriss
“what ? bakit hindi pa?!? asan ka ngayon??”-fourth
Minsan talaga napaka oa ng taong to tss.
“I’m at my condo”-kriss
“condo? Kelan ka pa nakabalik jan?”-fourth
“ngayon lang. Khi gave the key of my condo to raikko”-kriss
“MISIS KO siino yang kausap mo? Come here para magamot ko na yang sugat mo”-raikko
I gave him a deadly stare
“are you with that rascal?! Nasa condo mob a sha?!”-fourth
“yeah. He’s with m-”-kriss
Biglang naputol ang kabilang linya.
“that was odd” pailing iling na sabi ko
“misis ko dali na!gusto mo bang maubusan ng dugo??? Ayoko pang ma byudo!”-raikko
Pinandilatan ko sha. Nakakabwisit talaga sha kahit kalian!
“shut the fuck up!”may dding sabi ko bago paman ako lumapit sa kanya
He acted like zipping his mouth …
“sungit. Tss. upo na . gagamutin na kita”-raikko
Naupo na ako…
Itinaas ko ng onti ang damit ko para masimulan na nya akong gamutin… dun ko lang narealize na malalim nga talaga ang saksak ko…
He started treating my wound.. nakatingin lang ako sa kanya habang seryosong seryoso sha sa paggamot sa sugat ko…
“aw!” napahiyaw ako ng nadiinan nya ng hawak ang sagot ko
Agad naman nyang inalis ang kamay nya..
“sorry.”-raikko
Tinanguan ko lang sha… he continued treating my wound..
Napatitig ulit ako sa kanya… napansin kong suot na pala ulit nya ang glasses nyang kasing kapal ng encyclopedia..
“sabihin mo lang kung gusto mong titigan buong magdamag ang mukha ko misis ko”
Agad kong iniwas ang tingin ko. Letche! Kahit kalian talaga napakahangin nya!
“stop caling me misis ko!”-kriss
“pag ikaw pwede pag ako hindi??” tatawa tawang sagot nya..
Sasagot na sana ako ng biglang tumung ang buzzer ng condo ko..
Napalingon kaming dalawa…
“are you expecting any visitor this night?” tanong nya
“nope. I didn’t invite anyone to come here” I answered.
Talaga naman kasing hindi ako nagpapapasok ng condo ko. Actually ang damuhong to palang ang nakapasok rito. Anong magagawa ko?  Winelcome nya ang sarili nya sa pamamahay ko eh. Tss
Tumayo sha at kinuha ang baril nya…
Tiningnan nya muna sa monitor kung sino ang nag buzzer bago sha lumingon ulit sakin at nagsalita…
“are u sure u’re not expecting anyone?” nakakunot noong tanong nya
Tumayo ako para tingnan kung sino ang nag buzzer.. kumunot narin ang nook o ng makita kung sino ang nag buzzer. talaga namang hindi ko inaasahan ang taong nakita kong nakatayo sa labas ng condo ko.
Binuksan ko ang pinto ng condo ko at kumunot lalo ang nook o ng Makita ang mga bagaheng dala nya…. Ngumisi sha at naglakad papasok ng condo ko. Seriously ?! bkakit ba ang hilig nilang I welcome ang mga sarili nila sa bahay ko?!
“Fourth Blaze Santiago, what do you think you’re doing?!” I asked while following him.
lumingon sha sa kinatatayuan ni raikko bago sha tumitig sa akin at nagsalita…
“binabantayan ka. Mahirap na”
Eh? Ano daw?
“kaya ko shang bantayan mag isa kay makaka alis ka na”- biglang sabat ni raikko sa usapan.
“hindi ikaw ang magdedesisyon kung aalis ba ako o hindi. Sino ka ba sa akala mo?”- fourth
Nagsisimula na naman ang dalawang to. Wala na talagang katahimikan ang buhay ko!