Tineke
Ik word net wakker en ik kijk op mijn horloge , tot mij verbazing zie ik dat het al bijna tien over vier is . Om half vijf moet ik beginnen met werken dus moet ik me best snel omkleden en verder klaarmaken . Ik sta snel op maar dat pakt niet te best uit ,ik begin een beetje te draaien dus ik ga snel weer zitten . Na even te rusten probeer ik het nog is maar nu rustig . De misselijkheid trekt gelukkig weg en het gebeurt niet op nieuw . Ik trek snel mijn uniform en steek mijn gsm en portemonnee in mijn handtas . Als ik nu weer op mijn horloge kijk is het gelukkig pas tien voor half vijf en kan ik nog redelijk rustig naar kantoor rijden . Het plan was om voor de schift nog even naar de commissaris te gaan . Ik ga naar de auto en rij naar bureau . Gelukkig is het niet al te ver rijden
Commissaris
Zeg waar blijft tineke toch , ik moet haar dringend spreken over iets wat ik gehoord heb . Ze is er normaal altijd op tijd maar als ik haar 1 keertje nodig heb is ze er nog niet . Ik beslis om eerst mijn mok maar eens terug te gaan vullen . Ik wandel naar de keuken en zie dat de koffie op is dus moet ik eerst nog even nieuwe zetten . Dit duurt best lang en als ik eindelijk klaar ben en terug wandel is Tineke ook aangekomen . ''Tineke kun je even naar mijn kantoor komen?''. Als ik dit vraag trekt ze een verbaasd gezicht, maar ze staat wel direct op . '' Wat is er chef ? '' vraagt ze meteen . '' Doe de deur maar efkes dicht en zet u '' . Ze sluit de deur en zet zich rustig in de stoel voor me . '' Tineke , een paar collega's hebben gemerkt dat sinds jullie terug zijn jullie anders tegenover elkaar doen.'' begin ik en ze kijkt me vragend aan. ''Tussen Koen en mij?'' Ik knik en Tineke deinst een beetje achteruit.'' ik moet eigenlijk wel iets vertellen commissaris'' sluit ze erbij aan . ''wat dan Tineke?'' vraag ik nietswetend. '' nu ja het is zo dat koen en ik samen zijn en..'' begint ze, Ik onderbreek haar '' maar Tineke waarom heb je dat niet eerder gezegd ?'' vraag ik. '' nu ja we zijn bang dat een van ons dan word overgeplaatst '' antwoord ze . Er is enige vorm van angst te herkennen in haar stem . '' maar Tineke ik heb inderdaad gemerkt dat jullie anders deden maar zolang jullie tijdens de werkuren maar gewoon enkel met jullie werk bezig zijn maakt het niet uit .''bemoedig ik haar . '' meent u dat dat u dat al door had ?'' vraagt ze verwonderd. '' ja en doordat de collega's dat ook hebben opgemerkt en het tegen mij vertelden wou ik het zeker weten.'' en glimlach verschijnt op haar gezigd . '' bedankt commissaris dat u ons de kans geeft om samen te werken vooral en ja '' zegt ze , ze is erg blij vooral over het feit dat ik ze niet uit elkaar zet.'' dat is niks Tineke , maar als er nog iets is laat ik het wel weten ga maar weer aan het werk'' vrolijk gaat ze mijn kantoor uit .
