My Disaster.

5ο Κεφαλαιο

Αγγελος pov

Συχαινομαι την δουλεια μου.Δεν μπορω αλλο με τον αλλο τον καριολη να μου λεει συνεχεια τι να κανω.Να πανε ολοι στο διαολο.Καθως περναγα απο το παρκο για να παω σπιτι ακουσα φωνες και μια φιγουρα να τραβιεται βιαια απο τα χερια καποιου.Αφου πλησιασα ειδα την Δαναη να ειναι ετοιμη να κλαψει και να προσπαθει να ξεφυγει.Δεν καταλαβενα τι εκανα οταν πηρα τον αλλο και τον πεταξα κατω χτυποντας τον δυναταν.Εναν ανωμαλο που αν ειχα ερθει νωριτερα δεν ξερω και δεν θελω να φανταστω τι θα της ειχε κανει.Την κοιταξα και ειχε παγωσει.Της φωναξα να φυγει.Ενιωσα ενα περιεργο συναισθημα.Ηθελα να την προστατευσω.Εγω που πηδαω τις γκομενες και δεν ξερω ουτε το ονομα τους.

Οχι οτι νιωθω συναισθηματα για την Δαναη.Ουτε καν,απλα ειναι τοσο αθωα και μικρη που κατι μεσα μου λεει οτι πρεπει να μεινω.Αφου αφησα τον αντρα και ετρεξε γρηγορα να φυγει ακουω ενα γαβγισμα.Ακριβως πισω μου στεκοταν ενα μικρο μπασταρδακι.Αυτο ειναι της Δαναης.Παω κοντα μα αρχισε να μου γρυλιζει.

-Οπα φιλαρακο μην φοβασαι.Ελα να σε παμε στην σεξυ ιδιοκτητη σου.Του ειπα και προσπαθουσα να το κρατισω αλλα δεν με αφηνε.Υπεροχα.Τωρα πως στο καλο θα βρω που μενει;Βασικα θα την παρω τηλεφωνο.Δεν υποτιθεται οτι στο κολαρο του επρεπε να γραφει το κινητο της;

Αρχιζε να τρεχει και προσπαθουσα να πιασω το λουρακι που σερνωταν κατω.Τι αλλο θα κανω παναγια μου ο μαλακας...

Δαναης pov

Ψαχνω τον Φιν εδω και κανενα μισαωρο.Δεν το πιστευω αυτο.Απο τον τρομο μου τον ξεχασα στο παρκο.Ειμαι τοσο ηλιθια...Εψαξα σε ολο το παρκο και δεν τον βρηκα πουθενα.Αμα το πηραν;Στην σκεψη εβαλα τα κλαμματα.Ειμαι τοσο ηλιθια,ελεγα και ξαναελεγα απο μεσα μου.
Ξαφνικα τυναχτηκα ακουγοντας το κινητο μου να χτυπαει.Χριστε μου μακαρι να τον βρηκαν και ειδαν το κινητο μου στο κολαρο του.

-Ναι;

-Ναι εμμ Δαναη;Ο Αγγελος ειμαι.Μου ειπε λαχανιασμενος.Βρηκα τον σκυλο σου στο παρκο πριν απο κανενα 20λεπτο.Τρεχει πολυ στο μεταξυ και δεν του φαινεται.

Λεει και του βγαινει ενα γελακι.

-Που ειστε τωρα;Ο σκυλος μου ειναι καλα;Αν τον πειραξες θα σε σκοτωσω να το ξερεις.

-Ναι ξερεις στην πραγματικοτητα ειμαι κινεζος και φοραω μασκα ενος κουκλου αγοριου.Και στην Κινα τρωμε σκυλους οποτε...

-Τι; Του ειπα τρομερα φοβισμενηΤι στο καλο λεει;Εγω εχω πεθανει απο τον φοβο μου και αυτος με κοροιδευει.

-Ειμαι ψηλα στο παρκο απεναντι απο τα σταρμπακς.Ο σκυλος σου σε περιμενει.
Μου λεει και μου το κλεινει.Ετσι σχεδον τρεχω προς τα Starbucks.Πως στο καλο φτασανε εκει πανω;Δεν καταλαβα για ποτε εφτασα και ετρεξα προς τον φιν.

-Αγορακι μου γλυκο συγγνωνη που σε αφησα μονο σου.Ειμαι τοσο μα τοσο χαζη.
Του ελεγα και δεν τον αφηνα απο την αγκαλια μου.

-Οχι μην απολογησε δεν πειραζει.Καλα ειμαι.Μου ειπε ο περιεργος τυπος ετυμος να γελασει.
Χωρις να το καταλαβω γελασα και εγω.Ημουν τοσο χαρουμενη που βρηκα το σκυλακι μου.Και ειμαι ευγνωμον που μου το εφερε.

-Ευχαριστω παρα μα παρα μα παρα μα παρα μα παρα μα παρα μα παρα μα παρα πολυ που τον βρηκες και μου τον εφερες.

-Δεν κανει τιποτα.Λεει και γελασε απο τα λογια μου.
Για 2 περιπου λεπτα δεν μιλαγε κανενας.Απλα με κοιταζε.Θεε μου ποσο αβολο.

-Εμμ να πηγαινω εγω τωρα...
Δεν ειπε τιποτα.Πηρα τον Φιν και πηγαμε σπιτι.
Ποσο πιο παραξενη μπορει να γινει αυτη η μερα;

______________________________________

Αργησαμε λιγο για το 5ο κεφαλαιο..

Ελπιζω να σας αρεσει.🖤

Thanks Effie Malik.