My Disaster.

12ο Κεφάλαιο

                      "Αν τολμήσεις.,,

Άγγελος pov's

Χρειάζομαι τα χείλη της πάνω στα δικά μου.Θέλω να την πηδήξω τόσο άγρια και μετά να την αφήσω όμως δεν είναι σαν τις άλλες.Μην το κάνεις αυτό Άγγελε θα σε μισήσει πάλι απο εκεί που σε συγχώρησε.Δεν έπρεπε να δίνω μια για το τι νιώθει όμως δεν μπορώ.Έχει τόσο όμορφα χείλη,τόσο αθώα..Που έχουν περάσεις αμέτρητες φαντασιώσεις στο μυαλό μου για αυτά...

-Με συγχώρησες ;

-Ναι.

Είπε γρήγορα.Λάτρευα εκείνη την σιωπή που υπήρχε ανάμεσα μας.Τιςματιές που ανταλάσαμε.Σπάω τον πάγο και φεύγω.

-Καληνύχτα Δανάη. Της λέω και γελάω όσο πιο σιγά μπορώ.Ξέρω πως δεν το περίμενε αλλά δεν πρέπει να μείνω άλλο εδώ.Την κοιτάω για ακόμα μια φορά πριν φύγω και με κοιτάει σαστησμένη.

Συγγνώμη μωρό μου αλλά αν μείνω θα σε πληγώσω.

Πηγαίνω προς το σπίτι και όλα είναι τόσο ήσυχα.Το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος της μηχανής μου.Ξαφνικά βλέπω τον Άλεξ και τους υπόλοιπους να περνούν απο δίπλα μου με τέντα την μουσική στο αμάξι.Μου κάνουν νόημα να σταματήσω για να μιλήσουμε.Σταματάω στην άκρη του δρόμου και βγάζω το κράνος.

Ζαλίστηκα για λίγο γιατί είχε μείνει το άρωμα της Δανάης.Βγαίνει ο Άλεξ απο το αμάξι και μου λέει.

-Με ποιά ήσουν πριν φιλαράκο;

-Ξέρεις μωρέ με χαζογκόμενα.

-Κρίμα ήθελα να την γνωρίσω και εγώ...και όλοι μας.

-Φίλε ούτε καν θυμάμαι το όνομα της απλα πήγαμε σπίτι της και έφυγα.

-Στο σπίτι της γκόμενας ήσουν απο ότι θυμάμαι Δανάη δεν την λένε; Που στο διάολο την ξέρουν αυτοί.

-Οπα φίλε κάτσε.Δεν θυμόμουν να σε πείραζε όταν πέρναμε τα 'παιχνιδακια' σου παλιά.Και εμείς να διασκεδάσουμε θέλουμε.Αφού εσύ διαλέγεις τις καλές.

Ακουγοντάς τον ήθελα τόσο να τον χτυπήσω.Δεν πρόκειτε να πειράξει την Δανάη.Δεν είναι σαν τις άλλες.

-Άρα θα κανονίσεις να μας την γνωρίσεις.

-Δεν πρόκειτε. Του είπα και έκανα τα χέρια μου γροθιές.Το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο ωραίος ήχος θα ήταν όταν το κεφάλι του θα έπεφτε πάνω στο αμάξι με δύναμη.

-Τι είπες; Το είπε με ένα ειρωνικό γέλιο και με πλησίασε.

-Δεν άκουσες;

-Δεν θέλεις να μάθει το ωραίο σου παρελθόν η μικρή Δανάη.

Είναι ικανός για όλα.Η Δανάη δεν έχει και την καλύτερη άποψη για εμένα και θα απομακρυνθεί απο εμένα.Η σκέψη μου έγινε πράξη του έριξα γροθιά και το κεφαλι του έπεσε στο καπό του αυτοκινήτου.Οι άλλοι με κοιτούσαν σαστησμένοι.

-Αν τολμήσεις και αγγίξεις την Δανάη, θα πηδήξω την αδερφή σου μέχρι να βαρεθώ. Του λέω και γελάω δυνατά.

Ήταν πολύ αστείο το ότι απείλησε αυτός εμένα.Φεύγω και γυρίζω στο σπίτι.Ανοίγω το ψυγείο βγάζω μια μπύρα πίνω, βγάζω την μπλούζα μου και βγαίνω στην βεράντα.Ανάβω ένα τσιγάρο και βλέπω πως οι πληγές στο σώμα μου αιμοραγούν όπως το κεφάλι του Άλεξ και αρχίζω να γελάω με την θέα του..

Δανάης pov's

Είμαι εδώ ακριβώς όπου με άφησε.Σηκώθηκε και έφυγε.Ήθελε μόνο να τον συγχωρέσω είναι τόσο εγωιστής παίρνει ότι θέλει όποτε το θέλει.Ποιός άγγελος του έδωσε αυτά τα μάτια και ποιός διάβολος τα οδηγεί.

Με καληνύχτισε και απλώς με παράτησε.Είμαστε μόνο φίλοι...Είμαι κουρασμένη το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ αλλά τον σκέφτομαι. Πηγαίνω προς το δωμάτιο μου να κοιμηθώ.Ο ύπνος δεν λέει να με πάρει και χαζεύω τον ουρανό.Έχει πολλά αστέρια ο ουρανός.Θυμάμαι που τον χάζευα με τον μπαμπά μου..

______________________________________

  Γειά σας παιδιά συγγνώμη αλλά βγήκε μικρό αυτό το κεφάλαιο🖤Ελπίζω να σας αρέσει.🖤

#ThanksEffieMalik