Anxious Heart - Self Published (AS#1)

Kabanata 3

-

"Ang kakapal ng mukha niyo! Mga hampas lupa!" sigaw ni Donya Minerva sabay sampal sa Mama ko. Agad naman pinigilan ng mga bodyguard ni Daddy si Donya Minerva.

"Ang kapal ng mukha niyong pumunta dito! Ikaw na kirida ka! Akala mo ba may makukuha kayo sa pamilyang ito? Ha! Hindi namin hahayaan iyon!" sigaw naman Margarita, isa sa limang anak ni daddy kay Donya Minerva.

"Excuse me po. Bawal po mageskandalo dito sa loob ng ospital mga misis." ani ng isang nurse.

"Lumayas kana ditong malandi ka! Sisiguraduhin kong wala kang makukuhang kahit na ano kay Pelipe! Kayo ng bastarda mo!" galit na galit si Donya Minerva.

"Sino po ang pamilya ng pasyente?" biglang sulpot ng doctor. Inaalo ko si mama habang nakikinig sa sinasabi ng doctor. Inatake daw sa puso si Daddy, pero buti na lang daw at nadala agad sa ospital kaya naging maayos ito kahit papano.

"Nasa private room 405 na ho ngayon ang pasyente, pwede na po kayong pumasok pero hindi ho kayo pwede mag-away sa harapan ng pasyente dahil nagpapahinga ito. Malaki din ang tyansa na atakihin ulit siya kung ma-triggered ang emotions niya so please ibigay natin ang best para sa ikakabuti ni Don Pelipe. Excuse me." sabay alis ng doctor.

Nasa room 405 ang daddy! Kailangan namin siyang makita. Itinayo ko si mama sa pagkakaupo para makapunta na kami kung saang kwarto nagpapahinga ang daddy ng may biglang humila ng buhok ko.

"Saan kayo pupunta ha!!!?" pakiramdam ko hihiwalay ang anit ko sa buhok ko sa pagkakahila nito!

"Bitawan mo ang anak ko!" sabay tulak ni mama kay Margarita. Umawat naman agad ang mga nurse sa ospital at bodyguards ng pamilya nila! Pero hindi mawawala ang masasamang tingin ng pamilya nila. Hanggang sa umalis sila para magpunta sa silid ni daddy.

Alas diyes imedya na ng gabi ngunit nandito pa din kami sa labas ng kwarto ni Daddy sa ospital, ang mga bodyguard ng pamilya nila maging si Mang Caloy ay nasa may pinto sa labas ng kwarto ni daddy nagbabantay. Humingi ng pasensya si Mang Caloy sa amin, dahil wala siyang magawa para makita ko ang daddy.

Nagulat ako ng may mga kasing edad ko ang nagmamadaling pumunta sa kwarto ni daddy. Ang mga apo ni daddy! Papasok na sana sila ng makita nila kami ni Mama, ang dalawang babae na siguro'y kasing edad ko lang o di kaya'y mas bata sakin ay masama ang tingin samin ni Mama.

Bago pa man kami pagsalitaan ng babae ay biglang nagsalita si Yuan! Hindi ko napansin ang presensya niya kanina, maaaring kakarating niya lang din kasama si Duke na pinsan din nito.

"Pumasok na kayo sa loob Rebecca." utos ni Yuan sa dalawang babae. Pumasok naman agad sila sa loob. Naiwan lang siya at si Duke na mariing nakatingin sa akin.

"Bakit hindi pa kayo nauwi?" tanong nito.

Magsasalita na sana si Mama pero inunahan ko ito.

"Kapag umuwi kami, hindi lang din kami mapapalagay sa kung ano ang kalagayan ni Daddy." sagot ko habang nakatungo. Dahil hindi ako makatingin ng diretso kay Yuan.

"Gusto niyong pumasok?" tanong ni Yuan.

"Talaga?" napatunghay ako bigla. Nagliwanag ang mga mata ko! Pero nakita ko na nagtagis ang bagang ni Duke, hindi yata nagustuhan ang idea nito na pumasok kami sa loob.