Ο άγγελος με το κρυμμένο πρόσωπο [Book 1] ✔

19: Το ξέρω ότι είμαι μαλάκας

Η καημένη η Κάιλι βρισκόταν στο δωμάτιο της.

Από τα μάτια της κυλούσαν τα δάκρυα της σαν ποτάμι, ενώ η καρδιά της πονούσε.

Πόνουσε εξαιτίας αυτών που της είπε εκείνος.

"Μα καλά πια. Τι του έχω κάνει;" ρωτούσε τον εαυτό της.

Η πόρτα άνοιξε και ο Κρίστιαν μπήκε μέσα.

Όταν την είδε να κλαίει η καρδιά του σφίχτηκε.

Καταριόταν τον εαυτό του που έκανε αυτό το πλάσμα να κλαίει.

Την πλησίασε και έπεσε στα γόνατα του ακριβώς μπροστά της.

"Μην κλαις μικρή μου. Δεν τα εννοούσα αυτά που είπα" είπε μετανιωμένος για αυτά που ξεστόμισε πριν.

"Φύγε! Φύγε λέω. Ένας μαλακας είσαι τίποτα άλλο" του έλεγε ενώ άρχισε να τον χτυπάει με τα χέρια της που ήταν γροθιές.

"Το ξέρω ότι είμαι μαλάκας" της είπε ενώ την έπιασε από τα χέρια και την έβαλε στην αγκαλιά του. "Συγγνώμη πραγματικά"

"Κάιλι, έφυγε αυτός ο στριμένος;" ρώτησε καθώς άνοιξε την πόρτα και δεν παρατήρησε ότι αυτός ο στριμένος δεν είχε φύγει.

Από το στόμα της Κάιλι βγήκε ένα πνιχτό γέλιο.

Ο Κρίστιαν γύρισε και την κοίταξε ενώ όταν την είδε να γελάει χαμογέλασε και εκείνος.

"Ώστε στριμένος είμαι;" ρώτησε τον μικρό παιχνιδιάρικα.

"Στριμένος με όλο του το είναι" του απάντησε και το γέλιο της δυνάμωσε.

"Αχά! Κάτι άλλο είμαι;" τον ρώτησε.

"Ουουου πάρα πολλά. Από που να αρχίσω και από που να τελειώσω. Είσαι στριμένο έντερο, ηλίθιο ον, τρελός, παιδεραστής, βρωμιάρης, χαζός" στο άκουσμα όλων αυτών, η Κάιλι είχε δακρύσει από το γέλιο της.

"Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα σταμάτηστε πια" τους είπε ενώ δεν μπορούσε να πάρει ανάσα.

"Εντάξει" είπε χαμογελώντας. "Λοιπόν ήρθα να σας πάρω να μείνετε σπίτι μου" τους ανακοίνωσε ενώ εκείνη τον κοίταξε ξαφανισμένη.

"Μα γιατί;" τον ρώτησε.

"Τι γιατί; Θέλω η αρραβωνιαστικιά μου να ζει στο ίδιο σπίτι με εμένα" της απάντησε.

"Αρραβωνιαστικιά;" αναφώνησε σοκαρισμένος.

"Θα σου εξηγήσουμε αύριο. Πήγαινε μάζεψε τα πράγματα σου" τον διέταξε. "Ωχ! Μπορείς να τα μαζέψεις;" τον ρώτησε.

"Ναι μπορώ" απάντησε και έφυγε.

"Μπορεί όντως στην κατάσταση που είναι;" την ρώτησε για επιβεβαιώσει και εκείνη έγνεψε θετικά.

Άρχισε να μαζεύει τα ρούχα της, ενώ εκείνος είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι και την παρακολουθούσε.

Έβγαζε τα ρούχα της από την ντουλάπα και τα έβαλε στην βαλίτσα με τόσο χάρη που τον έκανε να δαγκώσει το χείλος του.

Όταν την είδε να κλείνει την βαλίτσα, την πλησίασε και κόλλησε από πίσω της και της έδωσε ένα φιλί πίσω στο σβέρκο της.

Έκλεισε τα μάτια της ενώ ένιωθε τα χείλη του να αφήνουν φιλιά στον λαιμό της.

Την γύρισε και κοιτάχτηκαν μες στα μάτια.

Ένωσαν ταυτόχρονα τα χείλη τους.

Το φιλί ήταν αργό αλλά και πολύ παθιασμένο ταυτόχρονος.

"Μην ξανα κλάψεις πριγκίπισσα μου, εγώ μόνο βλακείες λέω" της είπε την ώρα που χάιδευε το μάγουλο της.

"Γκούχου γκούχου πάμε;" ρώτησε ο μικρός ενώ αγριοκοίταξε τον Κρίστιαν.

"Πάμε" είπε εκείνη χαμογελώντας.

****

Στο αυτοκίνητο αυτός κοιτούσε μία τον δρόμο και μία εκείνη.

Τα μάγουλα του κοριτσιού είχαν κοκκινίσει. Ένιωθε σαν μια μαθητριούλα, όπου το κακό και όμορφο αγόρι την κοιτούσε.

Ο Κρίστιαν ακούμπησε την παλάμη του  πάνω στο μπούτι της.

Ο μικρός από πίσω όταν είδε αυτή την κίνηση τον κοίταξε δολοφονικά.

"Πορνόγερε πάρε το χέρι σου μην στο κόψω" τον διέταξε ενώ εκείνος ξεφύσηξε.

"Γέλα εσύ γέλα, σατανική γυναίκα" της είπε ενώ εκείνη άρχισε να δακρύζει από τα γέλια.

Μετά από 20 λεπτά έφτασαν σπίτι του.

Έδειξε στον μικρό το δωμάτιο του και εκείνος έπεσε για ύπνο

"Πάμε να σου δείξω το δωμάτιό σου" της είπε με αισθησιακή φωνή στο αυτί.

Την έπιασε από την μέση και άρχισαν να κατευθύνονται στο δωμάτιο του.

Όταν άνοιξε την πόρτα και μπήκαν μέσα την κόλλησε πάνω στον τοίχο.

"Τώρα που κοιμάται ο μικρός, θα πάρει φωτιά το κρεβάτι" είπε πονηρά ενώ εκείνη κοκκίνισε.

Story by ~ ntani_ela