Seul.
Hayallerinin şehri...
Derken az kalsın güme gittiği şehir olacaktı.
Kim derdi ki günün birinde onlarla karşılaşacağını.
Ve içlerinden birisinin hayatının aşkı olacağını.
Zeynep demişti.
"Bir gün onlarla karşılaşacağız Simge. Taktım kafaya, boş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam herkese, ben yeni harikulade kapağımız ile sizlerle. Okumasınıistediğinizarkadaşınızı etiketleyin ve oy verin lütfen. ^^
Kore.
Sonunda çektikleri onca zahmetten sonra hayalini kurdukları ülkeye iniş yapmış, dördü de yüzlerindeki tarif edilemez gülümseme ile etrafına bakıyordu.
"Kızlar rüyada değiliz değil mi?" dedi Zeynep yerinde zıplayarak.
"Eğer öyleyse de şu an için uyanmayı istemiyorum." Gamze, ailesiyle arasında olanları Kore'ye adım attığı an unutmaya ve başarısını onlara kanıtlayıp kendi çocuğuna karşı barındırdığı güvensizliklerini yüzlerine vurmaya karar vermişti. Bunu eninde sonunda yapacaktı.
"Ah, yurdun gönderdiği araç orada." dedi Zeynep, elinde kağıt tutan adamı gösterirken. Kayıt oldukları yurdun yetkilisi hava alanı dışında bir aracın onları bekleyeceğini belirmişti. Kore'ye gelmeden kurs aldıkları eğitmen tarafından kalacak yerleri ve onlara yardımcı olacak kişi ayarlanmıştı. Hatta yurdun 4 aylık parasını bile ödeye bilmişlerdi.
"Gidelim!" Kendilerinden ağır bavullarını arabaya doğru sürüklerken, Simge hızla annesine mesaj attı.
*Şimdi indik, yurda geçiyoruz. Seni seviyorum.
Türkiye'deyken hattını değiştirmesi iyi olmuştu. Daha doğrusu annesi her dakikasından haberdar olmak isteyeceği için bunu zorunluluktan yapmıştı.
"Ah!" dedi birden Tuana elindeki valizi bırakarak. Hepsi şaşkınlıkla ona bakarken o Gamze'ye yaklaştı.
"Uçaktan beri böyleyim lan, karnım felaket ağrıyor."
"Yurda kadar dayanabilir misin?" dedi Gamze sinirlenmemeye çalışarak.
"Sanırım.... Altıma sıçacağım." Zeynep ve Simge kısa bir an birbirlerine bakıp aynı ana kahkaha patlatırken, onları almaya gelen şoför şaşkınlıkla bakıyordu.
"Salak salak konuşma, bin şu arabaya." Gamze, kolundan tutarken Tuana yerinden kıpırdamadı.
"Ya vallahi çok kötüyüm kızım. Ucunda ucunda." Zeynep dizlerine vura vura gülerken, Simge kendini toparlayıp adama döndü.
"Havaalanına girmek uzun sürer, dayan biraz."
"Ahjussi! Hwajangshil eodi yeyo?"(Amca, tuvalet nerede?) Adam, birkaç kilometre sonra kafe olduğunu belirttiğinde Gamze, Tuana'nın ensesini kavrayıp arabaya soktu. Hepsi arabaya yerleştiğinde adam güler yüzlülüğü ile Simge'ye döndü.
"Oni nara saram imnikka?" (Nerelisiniz)
"Toki saram imnida." (Türküm) Adam memnun olmuş bir ifade ile Simge'yle muhabbete tutulurken arka koltukta Gamze ve Zeynep, Tuana'yı ortalarına almış boğmamak için kendilerini zor tutuyordu.
