Blithesome Moment (Vidallon Series #1)

Chapter 18 - No, You're not

Grey's POV


"Grey, follow Kaleigh." Utos sa akin ng mommy niya. Hindi akonag-dalawang isip na sundan kaagad siya. Kapag ganito yung sitwasyon, nasasaktan talaga si Kaleigh. Katulad nalang nung araw na nalaman niyang may marriage contract pala. Tumakas pa siya nun tapos nabundol-- syeteng malupit! Baka may mangyaring masama dun!

Kaagad akong lumabas sa bahay nila pero wala. Wala na siya. Hindi ko siya naabutan.


"Sh** nasan ka na ba?" Bulong ko. Iba rin yung babaeng yun eh! Nang-iiwan. Baka maligaw pa yun!o
Sumakay nalang ako sa kotse at tsaka linibot ang buong villa. Kapag minamalas ka pa nga naman eh ano?! Mukhang uulan pa ata! Pero dapat Makita ko si Kaleigh dahil kapag may mangyaring masama sa kanya, hindi ko mapapatawad ang sarili ko. 


--


Mga 6 PM na ako umuwi sa condo naming. Sana naman nandito na siya. Napagod ako eh p**a. 

Pagpasok ko nalang nakita ko na si Kaleigh na naka-higa sa sofa habang naka-on ang tv. Wow! Nakatulog pa talaga siya sa sitwasyon na 'to ah! Qaqo ka talaga Grey! Malamang na-pagod siya kanina! Baka tumakbo pa 'to papunta dito joke haha!

Pumunta nalang ako sa kwarto niya para kunin ang unan at yung kumot niya. Wala na sigurong kasing-kapag 'tong kumot niyang PINK na naman! Hayyy... Para siya nasa ibang bansa dahil sa kumot niya eh. Akalain mong parang nagsno-snow dun sa kawrto nkiya kaya ganito nalang ka-kapal yung kumot niya. 


Kimutan ko na siya at linagyan ng unan ang may ulo niya para magig komportable siya. Ayoko naman siyang buhatin papunta sa kwarto niya kasi mabigat siya hehe joke lang. HAHAHAHA! Ako lang ata natatawa sa joke ko -.- Ayoko siyang buhatin kasi baka magising siya eh.

Umupo muna ako sahig at pinagmasdan siya. I wan't to be honest. Oo, maganda naman talaga siya, grabe lang talaga kung masaktan hahaha! Pero seryoso, maganda siya. May pagka-mahaba yung eyelashes niya. Halatang hindi nagme-make up pero minsan nagme-make up siya eh. Minsan nga lang. Yung ano lang eh para sa labi yun eh tapos kunting powder ata tawag dun? Basta yunnna! Lalaki ako kaya wala akong paki sa mga gamit sa mga babae. Tapos yung parang favorite part ko sa mukha niya ay yung labi niya. Yun lang. Tapos na!

--

Nagising ako dahil sa sikat ng araw.Respeto nemen! Natutulog pa ang gwapo eh hehe!

Dinilat ko ang mga mata ko pero laking gulat ako ng ma-realize ko an nakatulog pala ako sa sofa. Sh**. Nakatulog ako!!!!! Nakatabi ko si Kaleigh!!!!


"H--hoy! Gumising ka!" Bwesit baka may ginwa 'to kagabi!!! "HOY!" Sigaw ko sa kanya. Ayaw niyang gumising eh!


"Ano ba?!" Sigaw niya rin. Para bang iritang-irita. Oo nga pala. Meron nga pala siya simula pa kahapon haha! Pero nakakatakot siya. Kapag meron siya, mas nakakatakot siya kesa kay Kiryu.


"W--wala... Hehe!" At tumakbo na ako papunta sa kwarto ko para makapaghanda na. Pupunta ako ngayon kay Rose.


Kaleigh's POV


 "H--hoy! Gumising ka!" Ang aga pa. Pero bakit iba yung gumigising sa akin? Bakit hindi yung alarm clock ko ang tumutunog? Tsaka nagsasalita rin yung gumigisi--


"HOY!"  Bwesit! Sumisigaw pa!


"Ano ba?!" Sigaw ko rin. Ang aga aga eh! Nambwebwesit!


"W--wala... Hehe!" See! Ganyan ba siya mang-gising? I'm not a morning person! Ginagalit niya ako eh pero sa bagay, di naman niya alam na hindi ako morning person. Bumangon nalang ako at pumunta sa kusina. Hindi kami sabay kumain ni Grey ng breakfast-- minsan oo. Aysshh! Palagi pero hindi! I mean minsan? Ayysshh? Basta may mga times na hindi kami magkasabay kumain ng breakfast or minsan hindi na talaga kumakain ng breakfast kasi male-late na.

Maglu-luto ako ngayon and that's only for me! May 3 or 4 days pa kaming bakasyon ano! Hayyy! Bakit ganyan kasi ang Vidallon Academy? Yung 2 nights and 3 days sa 1 week ng bakasyon namin, kinukuha nila. Marami kayang paperworks na dapat tapusin.


Habang nag-luluto ako napansin kong lumabas si Grey sa kwarto niya. Akala ko magkukulong na talaga siya sa kwarto niya. 


"Hindi ako kakain." He said. So he is not only a jerk, he is also an assuming person?


"Hindi ko naman sinabing pinagluto kita." But he just give me a poker face. I don't care if he's not hungry or what. I don't have a reason to be concern about him. Is he my relative or what? He is just my freaking fiancé. Fudge! Naluluha na naman ako dahil sa nangyari kahapon. I just can't believe that it's all planned! The day after my birthday pa talaga yung kasal ko? Wow! This is the worst birthday I'll have. My Mom is happy about it as if she doesn't care about me. Does she even know the meaning of marriag-- urgh! I shouldn't bring it on again. 


"Oh? Hindi lang ako kakain, iiyak ka na?" I give him a glare. Bakit rin kaya parang wala lang si Grey dun sa kasal? Oh I almost forgot! May naka-ready na palang contract na meaning hindi na kami engage.


"Shut up, you jerk!" Alam kong nagiging maldita talaga ako ngayon. Meron kasi ako eh tsk tsk!


"I'm sorry, okay? Hehe!" Don't care. "Galit ka ba?" Hindi.


"Oo, kaya tumahimik ka kundi lalagyan ko ng tape yang bibig mo." 


"Okay haha! Tirhan mo lang ako ng pagkain, tatahimik na ako." Ayysshh! Wala akong time para sa mga nonsense niyang pinagsasabi. Kain siya ng kain but he never get fat. To tell you honestly, maganda ang built ng body niya. Ewan kung may pandesal-- este abs at biceps siya. He's just a 2nd year college student so I don't know if pang-normal college boy lang ba ang katawan niya.


"Lumabas ka na." Sabi ko sa kanya pero naka-focus pa rin ako sa nilulutong pancake ko.


"Ang cold mo naman. Galit ka ba?" Paulit-ulit nalang ba ang tanong niya? Wala na ba siyang pwedeng itanong?


"OO NGA!" Sabi ko sa kanya na parang galit na galit pa ang tingin sa kanya.


"Bakit ka naninigaw?" Kalmado niyang sinabi. Halos isang buwan na kaming magkasama at alam ko na ang ganyan ng ugali. Alam kong gusto niya ring sumigaw sa akin pero nanatili siyang kalmado. Madali siyang magalit pero nanatili siyang kalmado kasi kino-control niya ang sarili niya. He's like his cousin, Kiryu. 


"Look, Grey. Akala ko ba aalis ka na? Umalis ka na! Wag mo akong disturbohin, pwede?" Hindi ko napigilan ang sarili ko. Hindi naman talaga ako galit eh pero I'm really pissed off now! Dinidisturbo niya ako eh.


"Then, sorry. Apektado ka pa rin ba sa nangyari kahapon?" Hindi ko mapigilang maging emosyonal dahil sa sinabi niya. This is it again.


"Umalis ka na." Sabi ko nalang. Alam mo yun? Yung gusto mong mag-isa para mailabas lahat ng hinanakit mo. Sarili ko yung pamilya pero pinipilit nila akong ipakasal sa taong di ko naman gusto. Nawawalan ako ng karapatan para sa sarili ko eh. Do they even know the definition of LOVE and MARRIAGE? 


"I'm sorry. But look, I'm concern--"


"No, you're not. Don't act as if you're concern. Grey, alam ko naming gusto mo ng makuha yung mana mo eh pero Grey, it's marriage! Hindi ganun kadali yun! Kino-control nila tayo. Hindi nga natin alam eh kung bibisa ba yung sinasabi mong contract na ginawa mo." -Ako.


"I'm truly concern, Kaleigh. Masakit rin yun para sa akin na kino-control lang tayo as if we are robots. And f**k! Pwede ba? Maniwala ka naman sa akin! Totohanin ko yung sinasabi kong kontrata, okay?" I don't know if I'll believe but...


"I'll trust you." I'll trust him kahit alam kong may posibilidad na manga=yari pa rin yung kinakatakotan ko.


Grey's POV


"No, you're not. Don't act as if you're concern. Grey, alam ko naming gusto mo ng makuha yung mana mo eh pero Grey, it's marriage! Hindi ganun kadali yun! Kino-control nila tayo. Hindi nga natin alam eh kung bibisa ba yung sinasabi mong contract na ginawa mo."

Tumatak pa talaga sa utak ko yang linya niyang yan. Ewan ko lang kung bakit apektado ako. Sure naman akong magagawa ko talaga ng paraan yung marriage contract naming pero may part sa akin na ayaw ng gawin yun. Baka tamad lang ak-- amp! Hindi ako tamad.


Pagkatapos naming mag-usap na parang away na ata, umalis na ako. Hayy! Mahirap talaga siyang sabayan par! Napaka-maldita eh. Akalain mong naiiyak pa nung sinabi ko na hindi ako kakain. Baka napahiya siya? Pero syempre! Goodboy ako kaya hindi ko pinamukhang napahiya siya. Joke lang hehe! Pero ayun na nga, naninigaw nalang siya bigla. Parang apektado siya nangyari kahapon. Ako rin naman eh pero hindi masyadong obvious kasi... Wala lang.


Nandito ako ngayon sa sementeryo kung saan nandun nagpapahinga si Rose. 

Na-abutan ko pa ang parents niRosedoon at tsaka yung nakakaata niyang kapatid. I wonder if he's still mad at me.


"Grey!" Nag-smile naman ako sa mommy ni Rose na siya ang unang bumati sa akin. Linagay ko muna ang mga bulaklak na dala ko sa tabi ng puntod ni Rose. 


"It's been a long time since that accident happened... Hindi pa rin ako makapaniwala na mangyayari yun." Sabi ko. Sinisisi ko yung sarili ko. Sinisisi ko ang sarili ko kasi pakiramdam ko, nangyari sa kanya yun dahil sa kasamaan ko pero bakit sa kanya pa talaga mangyari yun? Bakit hindi sa akin? Eh ako naman yung masama at hindi siya.


"Bakit ka pumunta dito?" Cold na sambit ng nakakabatang kapatid niyang lalaki. He's still mad. Rose and him are bestfriend. Close silang mag-kapatid, pero nasira ang buhay niya nung mamatay si Rose. "Ang kapal rin naman ng mukha mong pumunta pa dito. After what you did to ate." Hindi ko siya masisisi kung galit na galit talaga siya sa akin. 3 years lang yung gap namin ni Rose sa kanya, his whole life was great nung nandyan pa si Rose. Rose is one of his inspiration pero nawala nalang ng parang bula ang inspirasyon niya dahil sa akin.


"Ken! Stop it. Mahiya ka naman sa ate mo." Sumbat ng daddy niya na katabi ko lang. Napatingin naman ako kay Ken. May mga pasa ang mukha niya. At sanay na akong makakita ng pasa sa mukha niya. Nagsimula siyang mapasok sa mga gulo nung namatay si Rose. I can't do anything. I can't bring her back and that f**king hurts! Maraming nagbago simula nung nawala siya. 


"Siya dapat yung mahiya!" Pero bago pa magsalita ulit ang daddy niya, tumakbo na ito. I hate this kind of situation. Yung gusto mong humingi ng sorry pero alam mong wala ka ng magagawa kasi nangyari na.


"I'm sorry, Grey for Ken's misbehaviour." Sabi ng mommy ni Ken. I don't need that apologize 'cause I should be the one who is sorry and who needs to say sorry. "Aalis na muna kami." Pamamaalam nito. "I hope you'll stay strong for Rose, okay?" Yun lang ang hulig salitang sinabi ng mommy ni Ken at umalis na ito. 

Yeah right, I should be strong for Rose. 

--

Pero buong akala ko para kay Rose 'tong pagiging malakas ko. What it's not for Rose? What if one day I realised that I'm falling? Can she catch me? Can Kaleigh f**king catch me?