Blithesome Moment (Vidallon Series #1)

Chapter 22 - Sick

Kaleigh's POV


Ilang araw na ang lumipas, mga dalawa na ata. Pero hindi pa rin nadadakip yung killer eh! I guess, the killer is suspecting. Alam niya sigurong binabantayan na siya gabi-gabi dito sa Vidallon Academy eh. Pero nagpapa-salamat pa rin ako aksi walang napapahamak na student dito sa Vidallon Academy.

Sa dalawang araw na lumipas, poro kabwesitan ang buong araw ko. Sinusundan pa rin ako ni Grey eh! Hindi talaga siya napapagod! Kahit sa CR halos sundan niya ako eh...


--THROWBACK--


"Magc-CR lang ako." Sabi ko habang naglalakad na papunta sa dircetion kung saan ang cr. Our class is already done so papauwi na sana kami. Napahinto ako sa harap ng pintuann ng cr. Don't tell me--


"Dito lang ako sa labas." Halos makalimutan na niyang lalaki siya!Ghaddd!!! Grey, what should I do to you??? Buti nalang talaga at pumasom kaagad sa utak niya na pambabae 'tong cr na 'to!

Pumasok na ako pero--


"OUCH!!!" Sigaw ko nang madulas ako. This floor is to slippery!!! Ang sakit ng pwet ko!!!


"Anong nangyari?!" Nagpapanic na sabi ni Grey. WTF!!! Pumasok pa talaga siya!!!


"Bakit ka pumasok dito? Lumabas ka Grey!" Sabi ko sa kanya pero sh**! nNung pagkabanggit ko sa pangalan niya bigla nalang nagsilabasan sa cubicle. Pero imbis na pagsisihan ko yun, parang mas magpapasalamat pa ako eh haha! Parang pinagtutulakan kasi nila si Grey eh. Kaya ayun! Nakalabas si Grey.


--END OF THROWBACK--


Nandito pala kami sa isang convenience store na malapit sa school. Wonder why we're here? Oh well, we were waiting for a cab nang bigla nalang umulan eh. Nakauwi na sana kami eh! Tsk tsk! Pero salamat nalang talaga at merong convenience store na malapit lang kaya ayun sinabi ko kay Grey na pumunta nalang dito tutal, gutom rin naman ako eh.

Namimili ako ng mga chichirya nang bigla siyang nagtanong.

"Okay na ba ang pwet mo?" Napatingin ang ibang tao sa kanya nang tanungin ako. WTF! Baka iba ang isipin ng mga tao dito sa convenience store eh!!!


"Wag ka ngang magtanong ng ganyan!" Sabi ko agad at pinagpatuloy na ang pagpili ng mga pagkain.


"Concern ako eh!" Busettttt! Mas linakasan pa ang boses niya!!! Sinasadya niya ba yan? Napa-sigh nalang ako. Ginagalit niya talaga ako eh. But no!!! Dapat kontrolin ko yung sarili ko.


"Okay lang ako, okay?" Malakas kong bulong.


Namili nalang ulit ako ng mga chichirya. Dapat marami ang bilhin ko eh! Nakakabagot sa condo kapag wala kang makain haha! Kapag weekends kasi, nag-aaral lang ako kaya ayun walang ibang magawa! Tapos gusto kong mag-aral na may kinakain eh para nman busog na yung utak ko, busog pa ang tyan ko. 


"Mauobos mo yan lahat?" Curious niyang tanong. 


"Bakit ha? Gusto mo? Wag kang mag-alala, kakain tayo ng noodles. Or concern ka lang?" Sabi ko. Pero bigla akongt napaatras nang...


"Concern." Sagot niya at umabante pa.


"O--okay..." Bakit ako nauutal?! Bakit ang lakas ng pintig ng puso ko?! Bakit ako kinakabahan?!!! Ano ba 'tong nararamdaman ko?


"Ba't ka nauutal?" At nag-smirk pa talaga siya. And the worse is mas lumapit pa siya kaya ayun todo atras ako!


"W--wala." Oo nga 'no, bakit nga ba ako nauutal? Wala naman akong kasalanan na nagawa sa kanya ah! Tama! Dapat hindi ako nauutal.


"Talaga?" Tanong niiyaulit. Paulit-ulit lang! Tsk!

I cleared my throat and continue to choose some snacks. Hinga Kaleigh, hinga. Huminga ka!

Nagulat ako nang bigla ako hilahin ni Grey ang kamay ko kaya nung makaharap ako sa kanya, nabunggo ako sa dibdib niya. 

Sh** sh**! Bakit hindi ako makagalaw. Napalagok muna ako bago ako tumingin sa kanya. Now this is embarrassing!


"Akala ko ba kakain tayo ng noodles?" Hinila na niya ako.

--

Nahihiya akong umupo sa tabi niya. Huhu! Bakit ako nahihiya? Alam kong embarrassing talaga yung kanina pero bakit dapat akong mahiya?! Tama! Hindi dapat ako mahiya.

Umupo nalang ako sa upuan na katabi niya lang pero hinila ko ito papalayo. Busy na busy siya sa kinakain niyang noodles kaya hindi niya ako mapapansin. I need distance! Kumain nalang ako ng noodles.

Dito nalang kami kumain ng noodles ni Grey eh. Since it's raining. Noodle cup naman 'to eh and libre yung hot water dito sa convenience store so it's okay. And this is also perfect for rainy days. So this is what you call, PERFECT TIM--


"Bakit ang layo mo?" Napatigil ako sa pag-iisip at pag-kain. Tumingin naman ako sa kanya. 


"Bakit? Bawal ba?" Tanong ko. Thank goodness at hindi na ako nauutal!


"Oo, bawal." At bigla niyang hinila ang upuan ko palapit sa kanya kaya nanlaki ang mga mata ko. There's two questions inside my mind!!! How did he do that? And bakit bawal? "Kumain ka na." Sabi niya kaya kinuha ko yung noodle cup ko at kumain nalang. It's too awkward Grey. You never notice that, huh?


--

Nandito na kami sa condo unit namin and syete! Para kaming basang sisiw ni Grey dahil basang-basa kami eh. Pero ayos lang! Atleast nakauwi na kami.

Pumunta ako agad sa bathroom ng kwato ko para kunin yung towel ko at magpalit na ng damit. Yan rin ang ginawa ni Grey. Baka sipunin pa kami eh. Naka-aircon kasi kami dito sa condo eh kaya baka lagnatin pa kami o siponin.


Dinner time na nung lumabas ako para mag-luto nalang at kumain. Ewan ko lang kung kumain ba si Grey eh, wala naman akong narinig galing sa kwarto ko eh.


Nagluto nalang agad ako. Hmmm! Seems like I'm craving for carbonara? Lemme cook.


--


Matapos kong mag-luto, agad akong kumatok sa kwarto ni Grey pero parang walang tao sa loob. Kumatok ulit ako. Tsk tsk! Baka natulog na naman 'tong lalaking 'to! Tinatamad ba siyang kumain?!


"Grey! Ayaw mo bang kumain?" Pero wala talagang sumasagot! I don't have a choice. I slowly open the door. Nababalot ng kadiliman ang kwarto niya sheez! Kaya wala akong makita. Kinakapa ko ang pader na nasa gilid ng pintuan. Nagbabakasali lang na nandito yung switch.

Nang nahanap ko na ang switch! Pipindutin ko na sana ito nang may bigla nalang humawak ng kamay ko. O.O Ang init ng kamay grabe!

Binawi ko nalang ang kamay ko. In-on naman ni Grey ang switch kaya nagka-ilaw na sa wakas. Aesthetic! Yan lang ang masasabi ko sa kwarto niya. His room fits his name. His room was full of grey color! His bedsheet, pillow, blanket and even the wall. May study table naman na malapit lang sa bed niya. White yung table nito. May laptop na nakapatong dito, may libro rin pero yung libro na nakapatong dito ay Grey yung cover, may lamp na grey na naman. May grey na vase naman sa may gilid nito na may cactus. May nakasabit naman na frame sa wall na nasa harap ng study table, LIVE and nakalagay at black ang letters nito na white naman ang background. Wow! This is too much! Too aesthetic for a guy like him! Malinis rin ang kwarto niya.



"Bakit ka nandito?" Tanong ni Grey habang pabalik sa kama niyang hinihigaan.


"Hindi ka ba kakain?" Sabi ko habang nililibot pa rin ang mga mata ko. Nagagandahan talaga ako sa kwarto niya. SOBRA! Gusto kong tumira dito!


"I'm sick." -Grey.


"Weh?" Pumasok na ako pero sh** nakadikit pa rin ang mga mata ko sa buong kwarto niya.


"Oo nga." Sabi niya at bigla nalang akong hinila. Humiga siya sa kama niya habang ako napaupo sa gilid ng kama niya. Ang sakit nun ah! It hurts so bad! Parang mababalian talaga ako ng buto kapag hinihila ako ni Grey eh.

O.O Bigla niya nalang kinuha ang kamay ko at linagay ito sa noo niya. Geez!!! Mainit nga! Mainit na mainit!


"Teka, uminom ka ba ng gamot? Ay hindi hindi! Kumain ka muna bago ka uminom ng gamot!" Sabi ko kaya agad akong pumunta sa kusina. Makakakain naman siguro si Grey ng carbonara kahit linalagnat siya eh. Hindi naman siguro yun mapili.

Agad rin akong bumalik sa kwarto nito and I place the tray on his bed.


"Ayokong kumain nyan." Binabawi ko na yung sinabi ko kanina! Pambihira! Mapili naman pala 'to!


"Bahala ka na nga dyan!" Sabi ko pero bago pa ako makatayo...


"Fine!" Sabi niya at umupo na. "Kailan pa naging porridge yung carbonara?" Rinig ko pang bulong niya. Yan na naman siya sa bulong niyang naririnig ko naman.


"Gusto mo pala ng lugaw?" Tanong ko. "Yun lang naman pala gusto mo eh. Wait lang ah?" I said and I already left his room.


--


Pagkatapos kong makabili ng gamot para sa kanya. Agad na akong bumalik sa condo nmamin at ofcourse! Kumuha muna ako ng isang basong tubig bago pumasok sa kwarto niya.


"Tapos ka n--?" Hindi ko na itinuloy ang tanong ko nang makita ko siyang nakahiga na sa kama niya. "Grey, uminom ka muna ng gamot." Ginigising ko na siya.Ang tagal namang gumising nito. "Hoy!" Sigaw ko kaya napa-gising siya. Ganun lang pala siya gisingin. "Uminom ka muna ng gamot bago kamatulog, pwede?" Sabi ko sa kanya at binigay na ang gamot at tubig. Lumabas naman ulit ako nang kwarto niya at kumuha ng mainit na tubig at maliit na towel. Sigurado akong natulog na naman yun.

At tama nga! Tulog na naman yung kumag. Grabe! I become a doctor because of him! Ayy hindi hindi! Hindi bagay ang doctor, pinagluto ko siya eh tapos bumili pa ako ng gamot para sa kanya! Servant yung term! Yan yung perfect term eh.


"Hayyy..." I sigh. Umupo ako sa kama niya. Pinunasan ko nalang siya. I don't know why kung bakit ginagawa ko ang mga bagay na 'to eh. Wala namang nag-utos sa akin. It's just that I'm concern. Pero parang may kulang eh kung sasabihin ko lang na concern ako. But I'm truly concern for him. I thought I have no reason to be concerned for him. But meron eh. Hindi ko lang masabi.

Pagkatapos ko siyang punasan, kinuha ko yung mga gamit na dinala ko dito. Yung baso, yung pinagkainan niya kanina. At itong towel at mainit na tubig. Pero napahinto ako nang banggitin ni Grey ang pangalan ko.


"Kaleigh..." Agad naman akong bumalik dun sa kama ni Grey.


"Ano na naman?" Tanong ko na binaba pa sa baba ang mga hawak ko pero hindi naman siya sumagot. Hindi ko naman siguro siya na-misheard ah. Or maybe he's dreaming 'bout me? Haha! Iba talaga! Sweet dreams Gre--


"Rose..." Ohh... I... Amnn haha! Na-misheard ko nga siya kanina. Oh well, I'll leave--


"Sh**" Nasabi ko nalang ng bigla niya akong hinila at napahiga nalang ako. Now! He is hugging me!!!


"Stay." Teka hindi ako si Rose!!! Tsk tsk! Hindi ko rin kilala yang Rose na yan. I'm freaking curious!!!


"Grey, I'm not Rose." Sabi ko agad. Nemen! Napagkamalan pa ako. I don't even know who is that Rose girl.


"Stay...Kaleigh." Hindi nga ako si Ro-- wait, did I just hear my name? Ang gulo! Parang kanina lang, Rose yung sinabi niya. And now, pangalan ko naman!

Tatayo na sana ako nang bigla niyang hinigpitan ang pagkaka-yakap.


"Hindi ako makahinga, Grey." Saad ko but I think tanga ako eh. Nakikipag-usap pa talaga ako sa tulog. Mukhang hindi naman gising 'tong si Grey eh. Sh** I guess... Dito ako matutulog buong gabi.

--

A/N: Picture of Grey's room above!!! Hehe ^_^ Cttro.