karlar kraliçesi

korku filmi

Tribünde oturmuş Alex ve Mabel ın yaklaşık 10 dakikadır devam eden dövüşlerini izliyordum. Dipper kafası için bir buz torbası almaya gitmişti.

Bizim dövüşümüz 15 dakika sürmüştü. İkidebir geçitler açıp kaçıyordu ama sonra açılma sürelerini hesaplayıp ona bir kar fırtınası fırlatmıştım. Bunun sonucunda kafa üstü düşüp başını morartmıştı.

Mabel ve Dipper hemen hemen aynı güçlere sahiptiler ama Mabel daha güçlüydü. Bukalemun gibi renk de değiştirebiliyordu. Alex kendi etrafında bir ateş fırtınası yaratınca yine normal renklerine döndü. Alex o arada kendini açığa verdi ve Mabel dan bir uçan ışınlanır tekme yedi.

Bunu Mabel kazanmıştı. İki erkekte kızlara yenilmişti ama daha yeni başlıyorduk.

********
Neredeyse 3 saattir çalışıyorduk. Her yerimiz yara içindeydi. Benimkiler bir 5 dakikaya iyileşiyordu. Alex inkiler dakikasında ama Dipper ve Mabel inkiler en az 25 dakika kalıyordu.

Hepimiz tribünlere oturmuş nefes almaya çalışıyorduk. Sonra arenanın ortasında Bayan Pines gözüktü.
"Evet çocuklar işte bu eğlenceliydi. Şimdi de..."
Dipper -her zaman ki gibi- kaynadı hemen.
"Hocam yapmayın lütfenn."
"Şaka yaptım gidin ağaç evde dinlenin bu günlük yeter."
Dipper yaralarına rağmen bizden önce fırladı. Biz de arkasından fırladık.

Biz ağaç eve varana kadar Dipper çoktan yemek hazırlamaya başlamıştı. Antremanda olduğumuz için yemeği kaçırmıştık.

Yumurta haşlamış ve yanında da sucuk kızartmıştı. Alex ellerini kavuşturarak masaya oturdu ama Mabel onu kulağından çekip kaldırdı ve;
"Önce ellerini yıka çocuk beyinli."
"Mabel bırak beni."
"Git ellerini yıka!"
"Pekala annecik."
Alex yukarı çıkarken ben gülmemek için alt dudağımı ısırıyordum. Alex yukarı çıkınca Mabel onun sandalyesine oturdu.
"Mabel bunu nasıl yapıyorsun?"
"Neyi?"
"Alex ve Dipper ı parmağında oynatıyorsun."
"Ayıpsın!" Bunu diyen Dipper dı. Yemekleri tabaklara koyuyordu.
"Üzgünüm Dipper ama İrma haklı. Sizi parmağımda oynatıyorum."
"İyi tamam." Ellerini silkip yukarı çıkıp bizi yanlız bıraktı.

Birkaç dakika sonra Alex ve Dipper sırılsıklam olmuş bir halde indiler. Ben ve Mabel ağzımız açık bir şekilde onlara bakıyorduk.
"Su savaşı mı yaptınız siz?"
"Evet."(Dipper)
"Evet."(Alex)
"Harika yemeği 2 saat sonra yemeye hak kazandınız."
"Niye yaaa!"
"Üstünüzün haline bakın!"
"Ne olmuş yani?"(Dipper)
"Ne mi olmuş? Böyle yemek yenir mi?"
"Evet yenir."(Alex)
"Gidin üstünüzü değiştirin."

5-6 dk sonra aşağı indiler. Dipper short ve yeşil kazak giymişti. Alex ise star wars lı kazak ve kot pantalon giymişti. Onlar gelesiye biz yemeğimizi bitirmiş, televizyonun başına geçmiştik.

Oğlanlar sucuk savaşı yaparken ben ve Mabel Jumanji yi izliyorduk. Arkaya doğru bir göz attım.
"Mabel Alex ne zaman böyle eğlenmeye başladı?"
"Sen ne zaman burada ki olayları anlamaya başladıysan işte o zaman."
"Nasıl yani?"
"Bu seninle alakalı."
"Benimle mi?"
"Sen ve Alex yaklaşık aynı şeyleri yaşadınız ve Alex te senin atlatma yöntemini deniyor olabilir mesela."
"Anladım."
"Harbi senin ailen nasıl öldü?"

Bu soruya hazırlıksız yakalanmıştım.

"Eee... şey... benim ailem."
"Başka zaman anlatsan da olur."
"Tamam."

Filmin ortasında Alex ve Dipper da bize katıldı. Dipper hayattan bezmiş gibi, Alex de öküzün trene baktığı gibi bakıyordu. Bir Dipper a bir de Alex e baktım. Acaba...
"Çocuklar korku filmi var mı?" ve işte beklenen soru. Alex ve Dipper aynı anda:
"Evet!!"diye cevap verdiler. Alex koltuktan fırlayıp CD dolabına doğru atıldı.

1-2 dk dolabı karıştırdıktan sonra bir CD yi kaldırıp,

"Doğruluk mu Cesaret mi? diye bir şey buldum. İzleyelim mi?"

Dipper hemen cevap olarak evet dedi. Mabel la birbirimize baktık. Hayır diyeceğini bildiğimden hemen evet dedim. Şimdi hepimiz ona bakıyorduk.

"Offf. Tamam."

Alex beklediği cevabı alınca CD taktı ve film başladı.

10 dk sonra Mabel,
"Patlamış mısır patlatıcam isteyen var mı?"
Yine -her zaman ki gibi- Dipper evet dedi.

Beraber mutfağa geçtiler. Alex de filmi durdurdu.
"Patlamış mısıra ne gerek var yaa!" diye isyan etti.

Mabel ve Dipper aynı anda mutfaktan;
"Sanane yaa!" diye bağırdılar.

Offlayarak bana dönen Alex e ikimizinde aklından geçen şeyleri söyledim.
"Birbirlerinden hoşlandıklarını çocuk bile anlar."
"Aynen. Asıl soru önce kim itiraf edecek?"
"Centilmenlik her zaman erkeklerindir."
"O zaman bir asır daha bekleyecekler."
"Niye ki?"
"Dipper asla itiraf etmez."
"O kadarını biliyorum neden itiraf etmez?"
"Yüreği el vermez."
"Ben daha çok Mabel ın yüz ifadesini merak ediyorum sence neye benzer?"
"Babun poposuna."
"Sus be!" diyerek omzuna vurdum.
"Ne var ben öyle düşünüyorum sence?"
"İtfaiye arabasına."
"Hayır ben hala babun poposuna kararlıyım." ben onun omzuna bir daha vurmadan Mabel ve Dipper geldi.

Ellerinde patlamış mısır tabakları vardı. Alex filmi başlattı.

Film korkunçlaşmıştı. Ben dizlerimi kendime doğru çekmiş, Mabel ise gözlerini kapatmıştı. Alex ve Dipper ise her erkek gibi heyecanla izliyorlardı.

Arada bir arkada geçit açılıyor ya da hava soğuyup ısınıyordu. Patlamış mısırların sadece yarısını yiyebilmiştik - çünkü geri kalanları yere saçılmıştı.

Sonunda film bitti. Alex ayağa kalkıp CD yi çıkardı ve dolaba koydu. Bir süre beni, Mabel ı ve Dipper ı süzdü. Sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Mabel sinirlenmişti. Hızla ayağa kalktı.

"Neye gülüyorsun ****** oğlu!?"

Hepimiz bu tepkiyle apışıp kaldık. Evet Mabel sert biriydi ama bu kadarını beklemiyorduk. Alex küçük dilini yutmuş gibiydi.

Mabel hızlıca yukarı çıktı. Biz arkasından baka kalmıştık. Dipper ayağa kalkıyordu ki onu durdurdum.

"Bırak ben konuşayım."
"Tamam."

Mabel ın arkasından fırladım. Odamız da, yatağında oturmuş duvara bakıyordu.

"Mabel sen iy...."
"Arkadaşlarımla öyle oyunlar oynardık. Bir gün biz de doğruluk mu cesaret mi oynadık. Oyunun ortasında korkuyla odama çıktım çünkü en iyi arkadaşım Emily Dreams in ölümünü görmüştüm. Ve o.... O öldü. Trenin altında kaldı. Sonra görüntüler arttı. En son kendi  anne ve babamın kileri gördüm. Koltuğun arkasından ölümlerini izledim.....Ve hiçbir şey yapamadım..."

Ağlamaya başlamıştı. Yanına oturdum.
"Bak Alex bunları bilmiyordu ve ayrıca onların ölümü senin suçun değildi sadece olması gerekenleri gördün o kadar."

Burnunu çekti.

"Haklısın özür dilemeliyim."
"Hadi gel."

Bir kaç dakika sonra aşağıda, aynı hikayeyi eksiksiz bir şekilde anlatmış-
tı.

Alex suçlulukla başını yere eğmişti. Dipper çıtını dahi çıkarmıyordu. Sonunda Alex bozdu sessizliği.

"Mabel ben üzgünüm bil...."
"Biliyorum Alex özür dilerim öyle patlamamalıydım."

Dipper yine patladı.
"Ama yine de Mabel ın küfür etmeyi bildiğini öğrendik yani dimi."

Hepimiz kahkahalarla gülmeye başladık. Yani o kadar güldük ki artık bir geçitten çıkan vazo kafamı ıskaladı ve Alex in kafası yanmaya başladı.

Ama biraz erken kutlama yaptık çünkü yeni ölümlerin yaklaşması nadiren gülmemize neden olacaktı. Ve benim ailem mi yoksa arkadaşlarım arasında ki seçimim dünya ya mal olabilirdi.