Bir kalp kırıldı mı soğurmuş , donarmış adeta peki Buz adam donmuş bir kalbi eritebilir mi ? Duvarlarının ardından , içeri kimseyi almadığı mahzeninden kafasını dahi çıkarmamaya yeminli bu adam . Peki böylesine vahşi ve merhametsiz bu varlık aşık ol...
Emir bana pek fırsat vermese de bu şovun yıldızı olmakta haklıydı. Ona karşı ben bile zamanında haksızlık etmiştim sadece aşırılıklarından biri olduğuna kendimi inandırmayı seçmiştim. Umurumda olan tek şey şirketi etkileyip etkilememesiydi. Kafayı kariyerimle bozmuşken Emir'i görmezden gelerek belkide ona en büyük darbeyi ben vurmuştum. Kapıdan çıkarken peşinden gittim iyi bir kutlama şarttı. Asansör girişinde onu yakaladım
- Emir !! Bekle . Yoksa tek başına mı kutlayacaksın bunu ?
+ Evet .
Tekrar o buz gibi gözlerle bakıyordu bana, İstanbul'dan döndüğü o ilk günkü gibi kapkara . Gittikçe koyulaşan gözlerinden bana akan tek duygu kızgınlık değildi. Büyük bir yük taşıdığı o kalbi artık yorgundu ve gözleri bunu ele verirken bir süre öylece yıllar önce kaybettiğim kardeşime baktım . Onu bir daha asla geri kazanamayacağımı o an anlamıştım işte. Sahi ne yaşamıştı ki bu kadar ?
Emir' den
Şems benim en büyük dayanağımken şimdi bana korkulu gözlerle bakmaktan ileri gidemiyordu. Ona karşı hala çok kızgındım ama en çok kabul etmeyişine kızgındım. İlk kavgamdı o benim ilk yoldaşım ve ilk sırdaşım ... şimdi ise koca bir hiç .
Sevda'nın sesiyle irkildim. Arkamdan deli gibi koştururken ben çoktan otoparka inmiştim.
- Efendim Dubai'ye mi döneceğiz bir plan oluşturmam gerekiyor da ?
Bir süre durup düşünmeliydim kafamda milyon tane soruyla ne yapabilirdim ki ?
+ Sevda ... ben sana bu akşam net bir şey söylesem ?
- Tabi . Tabi olur efendim . İyi günler
Sevdanın asansöre yönelmesiyle arabaya atladım. Nereye gideceğim ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Kalbim deli gibi atıyordu nefes alamıyordum içim hem delicesine bir sevinç hem de garip bir eksiklikle dolup taşarken kendimi anlamaya çalışıyordum . Güzel bir içki ve biraz eğlenceyle önce bir yılların intikamını alışımı kutlamalıydım.
İstanbul'a her geldiğimde mutlaka buraya uğrardım. Eğlencenin dibine vurmak için gelinebilecek tek yerdi. Bar sandalyelerinden birine oturup barmen kızın benimle ilgilenmesini beklerken bu ortam aklıma hatırlamayı şu an hiç istemediğim anılar getiriyordu.
Kafamda ışık hızında o kapıyı tekmeleyişim Duruyu kollarıma alışım başını omzuma yaslayışı aptal valenin ona bakışı ve sinirden aklımı kaybedecek gibi oluşum yıldırım gibi patlarken bunları kafamdan atmaya çalıştım ama her seferinde daha da zorlaşıyordu her saçma ayrıntı garip bir şekilde onu çağrıştırıyordu.
+ Onu hak etmiyorum , etmiyorum
Onu kafamdan atmak için kendimle savaşırken bunu sesli yaptığımın fakında değildim barmenin beni şaşkınlıkla dinlediğini fak ettiğimde siparişimi verdim . O ise gözlerini bende odaklamış, yılların yorduğu yüzüyle şaşkınca bana bakarken içkileri dolduruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
