The Last Snape

Hoofdstuk 39: Een Goede Dag

Layla kijkt op van haar cauldron als ze geklop op de deur hoort. De deur gaat open en Scorpius steekt zijn hoofd om de deur. Zijn haren weer in een lage staart en in zijn Slytherin robes. Layla had zich na het eten terug getrokken naar een van de verlaten dungeons waar ze oefende met haar potions, niet dat ze dat waarschijnlijk nog lang kon volhouden, omdat professors en met name Filch haar steeds vaker betrapten. Als ze de deur open ziet gaan, gaat haar hand dan ook langzaam naar haar wand die naast de cauldron ligt. Bij het zien van Scorpius' gezicht, glimlacht ze en draait ze zich terug naar haar cauldron, die langzaam paarser kleurt en dus bijna klaar was. Scorpius sluit de deur achter zich en blijft dan staan, kijkend naar Layla, die zich helemaal thuis voelde bij haar cauldrons en ingrediënten, waarvan ze er zo veel had en telkens weer op gingen. Hij glimlacht als hij terugdenkt aan hun middagen in Diagon Alley, waar Layla altijd nieuwe ingrediënten nodig had voor nieuwe Potions die iemand van haar leeftijd nog helemaal niet zou moeten kunnen brouwen. Hoe goed ze ook was in alles wat ze deed, dit was haar plek, en dat was goed voor hem.

'Dus, onze potions master is weer druk bezig?'

Layla kijkt van haar cauldron naar Scorpius en weer terug, blind pakt ze haar wand en zwaait er een keer mee. Dan dooft ze het vuur onder de cauldron.

'Ik moet mezelf toch bezig houden.'

Scorpius schiet in de lach.

'We zijn pas een week bezig met de les L, de meeste mensen maken rond deze tijd huiswerk.'

Layla's ogen schieten naar het stapeltje perkament en boeken, Scorpius volgt haar blik.

'Natuurlijk heb jij het al af.'

Layla voelt haar wangen roder worden, maar besteedt er geen aandacht aan. Scorpius doet een stap naar voren.

'L, ik wilde je iets vragen.'

Layla kijkt weg, schijnbaar zoekend naar haar flacons om haar cure for paralysis in te doen, maar stiekem ontwijkt ze Scorpius' zijn blik. Op de trein was ze er ook al achter gekomen dat het lastiger was om oogcontact met haar vriend te houden, maar ze snapte niet waarom. Als ze de flacons heeft en weer opkijkt, staat Scorpius nog altijd op dezelfde plek, rustig afwachtend. het verschijnen van Layla's blauwe ogen boven de tafel, zijn voor hem het teken dat hij verder kan praten.

'L?'

Layla zet de flacons neer en kijkt dan weer naar Scorpius.

'Ja?'

'Zou je me extra lessen in Potions willen geven?'

Layla blijft stomverbaasd staan. Scorpius? Extra lessen? Maar hij is altijd overal zo goed in geweest? Alsof hij haar gedachten leest, gaat Scorpius verder.

'Ik heb aan het einde van het jaar mijn O.W.L's en als ik een kans wil maken om Auror te worden, dan zal ik een hele grote inhaalslag moeten doen met Potions en jij bent er zo goed in, ik bedoel, waar ben je niet goed in en...'

Layla schiet in de lach.

'Scorpius, stop met ratelen!'

Scorpius valt stil en Layla komt achter de tafel vandaan.

'Je klinkt dadelijk nog als Albus.'

Scorpius glimlacht, maar lacht niet helemaal mee, dan voelt hij een zachte hand op zijn bovenarm en kijkt naar Layla, met haar lange zwarte haren in een staart en haar Hogwarts uniform nog aan.

'En natuurlijk wil ik je helpen, daar zijn we vrienden voor.'

'Dus lacewing flies er pas bij als je drie keer met de klok mee en 6 en een halve keer tegen de klok in hebt geroerd.'