VELET

Bölüm 8 - Kendini Göster

" Arda ? "

" Araaas ? Bu sen misin lan ? "

Asya anlamaz gözlerle bize bakarken ne olduğunu anlamamıştı belli ki. Ya da şu an bu kazmayı nereden tanıdığımı düşünüyordu. Ben tanıştırmadan elini Asya' ya uzattı ve

" Ben Arda. Aras' ın kuzeniyim. "

" Asya, memnun oldum. "

Arda' nın Asya' ya ağzının suyu aka aka baktığını görünce " Sevgilim " dedim ve elimi Asya' nın omzuna attım.

" Vayy, kuzen... şanslı velet seni. " dedi ve gülmeye başladı. Ardından devam etti. " Ne işin var senin burda ? Okulda olman gerekmiyor mu ? "

İşte şimdi sıçtım. Eğer anneme söylerse kadının bana olan güveni sarsılacaktı. Arda ile çocukluktan beri iyi anlaşamazdık ve ilk bulduğu fırsatta beni ispiyonlardı. Şimdi de yapacağına garanti emindim.

" Sanane lan işine baksana. "

" Kuzen sakin ol. Sadece basit bi soruydu. " dedi ve ellerini ovuşturup o piç gülümsemesini takındı. Tam ağzımı açmıştım ki Asya araya girdi.

" Okul gezisine geldi. Hoca burdan yiyecek bir şeyler almamızı istedi ondan geldik. Alıp geri döneceğiz. "

Bu kızı sevmemem için tek bir sebep... Lütfen !!!

" Anladım yenge. Hadi siz alın ne alacaksanız hesabı da bana yazdırın. Kuzen hayatında ilk defa sevgili yapmış. Ha laf aramızda öpüşmesini falan da bilmez ama bir ara öğretirim ben ona. " diyip kahkaha attı. Her yerde beni rezil etmeyi başaran piç bir kuzenim var ne kadar da güzel değil mi.

Sinirden gerildiğimi hissettiğimde Asya bir şeyler aldı ve elimi tutup ben Arda' ya saldırmadan beni oradan çıkardı. Bu kızın beni sakinleştirebilme etkisi var.

Dışarı çıktığımızda bir parka geçip oturmak isteyen Asya' ya ben de katıldım ve parka doğru yürümeye başladık. Yolda yürürken yolumuzu kesen bir grup öğrenci - sanırım üniversiteliler - ellerimize birer afiş tutuşturdu. Asya dikkatle afişi incelerken ben çoktan buruşturup atmıştım. Asya' nın çığlığıyla sıçrayıp Asya' ya aval aval bakarken olduğu yerden sevinç dansları yaptığını fark ettim.

" Asya ne oldu. İyi misin sen ? "

" Afişi okumadın mı Aras ? "

" Hayır. " dedim ve yüzümü buruşturdum.

" Bizim okulun da adı var arkasında. Bir tür kamp. Dans, voleybol, futbol, modellik... Her alanda yarışmalar yapılıyor. Katılacak olan 8 öğrenciyi okul belirliyor ve yurtdışına çıkıyoruz. Ya düşünsene o kadar güzel olur ki. Tam 4 ay okul yok. "

" Ciddi ciddi katılmayı düşünüyorsun öyle mi ? "

" Evet çünkü bu benim hayalimdi. Geçen sene bizim okulun adı afişlerde yoktu. O yüzden katılamamıştım. Ama şimdi bu fırsatı hayatta kaçırmam. Hadi yürü. " dedi ve beni çekiştirmeye başladı.

" Tamam Asya dur nereye çekiyorsun ? "

" Topkapı' ya dönüyoruz. "

Asya koşar adım giderken ben de peşinden gidiyordum. Bu kız koşu yarışması olsa kesin birinci olurdu. Ama anladığım kadarıyla voleybol ve dans yarışmasına katılacak. Okulun olduğu bölüme geldiğimizde kimse yokluğumuzu farketmemişti. Mali - Mustafa Ali hoca - gelip hepimizi toparladığında yapacakları duyuruyu biz zaten biliyorduk.

Okula dönmek için servislere bindiğimizde Asya hala heyecen içinde afişi inceliyordu.

Okula geldiğimizde herkes sıraya geçti ve müdür kürsüye geçip konuşma yapmaya başladı.