ÜVEY ABİM JİMİN

FİNAL(dermişim)

Hatırlatma

Babam: NAPIYOSUNUZ SİZ!!!

Hemen jiminden ayrılmıştım ama jimin beni bırakmamıştı.

Jimin: Biz birbirimizi seviyoruz baba.

Baba: ÇABUK ODAMA ÇABUK!!!!

Jimin gittikten sonra ağlamaya başladım. Annem yanıma gelip saçlarımı okşadı.

Yn: Anne niye engel oluyosunuz.

Annem: Ben engel değilim tek engel baban.

Yukarıdaki bağırtıları duyabiliyodum.

Jimin: BEN ONU SEVİYORUM BABA.

Baba: SEN NASIL Bİ İNSANSIN O SENİN KARDEŞİN diyip tokat sesi geldi daha çok ağlamaya başladım. Sonra babam geldi arkasından jimin.

Baba: Jimin yarın taylanda gidiyosun.

Yn: Neee!!!

Jimin: Hiç bi yere gitmiyorum.

Baba: Nasıl gidiyomuşsun yarın görürsün.

Sonra jimin elimden tutup yukarıya çıkardı.

Jimin: Hadi bavulunu hazırla.

Yn: Nee neden.

Jimin: KAÇICAZ

Yn: Nereye

Jimin: Bizim yurda hadi çabuk gelicekler şimdi.

Bavulumu hazırladıktan sonra jimine döndüm.

Yn: Eee nasıl çıkcaz.

Jimin: Camdan.

Yn: Şaka dimi nasıl atlayalım.

Jimin: Başka çaremiz yok güzelim hadi.

İlk önce jimin atladı sonrada ben

Jimin: Yeni bi hayata hazırmısın güzelim.

Yn: Hazırım.

Elerimizi birbirine kenetliyip yürümeye başladık işte bizim hikayemiz bu birbirini seven iki genç birbirleri için herşeyi bırakmaya göze aldılar...

İsterseniz özel bölüm yapabilirim duygulandım bee aile gibiydik hoşcakalın♡♡♡
Yorum yapmayı unutmayın.
Hadi biraz resim atam