Desolated Cryosphere (Postponed Revisions)

14

CHAPTER 14
Never In Love

Hindi ko na kinulit pa si Gusher tungkol sa paghihiganti niya.

Maybe he'll ask me to do something kapag naisip niya.

Habang iniisip ko kung ano ang mga posibleng ipapagawa niya sa'kin para sa paghihiganti niya ay nanliit ako sa aking sarili.

Ganoon ba talaga ako katanga at nagdesisyon akong tutulungan ko siya?

Dahil ba tila may namumuo na akong pagmamahal sa kanya? Uh, kung hindi man pagmamahal, marahil, pagkagusto?

"Gusher, have you been in love?" Bigla na lamang lumabas sa bibig ko ang mga salitang iyon.

Gayunpaman, nawala ang kaba sa dibdib ko nung nanatili siyang walang imik. Mabuti at hindi siya sumagot.

"I had my first crush when I was in high school. Well, iyon ang naaalala ko. I lost my memory when I was 10."

Huminto siya sa kasalukuyang ginagawa, ang pagpupunas sa mga kagamitan sa mga cabinets.

"Istrikto ang oras ng pag-uwi ko at malamang mas istrikto ang mga magulang ko sa ibang bagay pero nagkagusto pa din ako sa lalaking iyon. I was 11 that time. Besides, mas madami naman ang oras sa paaralan na nagugugol kaysa sa bahay kaya madami akong oras noon para makita siya." Nagpatuloy ako kahit parang hangin lamang ang kinukwentuhan ko dahil mukhang walang pakialam si Gusher sa'kin.

"He was tall, his hair was shiny and it falls down perfectly, hindi niya iyon inaayos gamit ang wax o gel pero maganda, his scent was so manly. Pakiramdam ko nga ay hindi siya lumalabas ng bahay nang hindi maayos, or baka wala namang pagkakataon na hindi siya maayos. He dresses simply, and he always had a handkerchief on his left hand."

Napangiti ako nang bahagya habang inaalala ang pagmumukha ng lalaking iyon.

"His eyes are not narrow yet not big. His nose is pointed, his cheeks are not that big, and his jaws are perfectly shaped. He got red and luscious lip—"

"Shut up, will you? That man sounded so perfect as you describe him."

"Well, maybe not, but almost?" I chuckled lightly.

"Sigurado ako hindi naman kayo nagkatuluyan. Wala naman laging pinatutunguhan ang mga relasyon na nagsimula habang bata pa." Oh. He's bitter.

"Uh-uh." I said in disapproval. "My parents were childhood sweethearts, they were already in a romantic relationship when they were in highschool, at hanggang ngayon ay sila pa din. They even got a gorgeous daughter over here!" I raised my hand joyfully.

I saw him gulped. Huh! Napatunayan niya siguro sa sarili niya na mali ang opinyon niya.

"Kahit na. Hindi mo pa din masasabi kung mangyayari iyon sa'yo." He stand strong on his opinion, huh?

"Well, baka nga sa'yo hindi iyon mangyayari dahil, well, oo nga! Hala!" Napatingin siya sa'kin nung nagkagulo-gulo ang sinasabi ko dahil sa may naalala.

"Ano?"

"Pfft. Hindi na iyon mangyayari sa'yo dahil hindi ka na teenager!" I bursted in laughter.

"I'm just 24 Cryanna. Still part of the youth." Depensa niya. Kahit na tama siya, dahil hanggang 30 years old ang macacategorized na youth, nahuli na siya.

"Kahit na 'no. You already finished college at hindi mo na mararanasan iyong mga ganoong moments sa school. Dahil sigurado naman ako na hindi mo iyon naranasan noong panahon mo! Like hello, napakabitter mo ngayon." Umirap ako.

I talk to him right now like nothing happened last night, like he did not point his gun towards me and like he didn't almost kill me if I became too stubborn that time.