❝ dummy ❞ ➳ l.gl

44

Patricia

Hindi ko alam ang mararamdaman ko sa nalaman ko. So that was his reason kung bakit niya ako hiniwalayan?

"Sorry talaga Pat. Sorry kung sobrang immature ko no'n. Alam kong patuloy lang kitang masasaktan and I also know na kahit anong gawin ko ay papatawarin mo pa rin ako. Hindi mo deserve ang gaguhin kaya pinalabas kong pinagpalit kita. But hell! Sobrang hirap."

"Okay. Thank you for telling me."

"I'm sorry talaga, Pat."

"Okay na. It's all in the past. And besides, I believe you. Alam ko namang nagbago ka na."

"Thank you. Thank you for giving me a second chance."

Ngumiti lang ako at tumayo. Naglibot ako ng tingin sa kwarto nila.

May dalawang double deck at isang single bed sa dorm nila. Sina Jaehwan, Minhyun, Woojin, Jihoon at Guanlin ang may-ari ng kwarto na 'to.

Malinis yung kwarto but there's this particular bed na makalat, "Let me guess, kay Jaehwan 'tong kama."

"Nope. That's mine. Hindi siya pwedeng magkalat, yari siya kay Minhyun-hyung."

"Ang kalat!"

"Because I was doing something earlier at di ko na naayos kasi sabi nila parating na raw si Daniel hyung na kanina pa namin iniintay."

"Ano naman ginagawa mo?" I asked

Napahinto siya then sighed, "Hindi mo ba talaga ako natatandaan?"

"Uhh what are you talking about? Of course natatandaan kita."

"No not that. I mean, yung una nating pagkikita."

Kinakabahan ako, don't tell me siya talaga yung batang yon?

"Dahil naging magkaklase tayo nung 7th grade?"

"Nung bata ka ba, nabully ka ba? Tas may nagtanggol sa'yong lalaki?"

Sht! Siya nga!

"You're that Linlin?"

"Yes. And you're that Chai."

"Pano mo nalamang ako yon?"

"I'm not stupid, Pat."

"So you're telling me that I'm stupid?"

"No! I mean... uhm. Kasi hindi ka naman nagbago ng itsura eh. Yung features mo yun pa rin. Nagbago somehow but that day na nakita ulit kita, I already knew na ikaw si Chai. Nakakapagtaka nga eh, hindi mo man lang ba ako namukhaan?"

"No. Not really. Di ko alam." Sabi ko, "Honestly speaking, kagabi ko lang narealize na baka ikaw nga yung batang yon."

"Pa'no?"

"Nakahiga ako tas naalala ko yung nickname mo. Sabi ko parang familiar tas bigla kong naaalala nung third grade. Yung batang pinagtanggol ako. Then I realized na kamukha mo yung batang yon. And linlin din yung sinabi niyang name no'n. How come na di ko man lang napansin."

"Pabo." Bulong niya

"Ano yon?!"

"Ako kako, tanga. Nagiging tanga pagdating sa'yo."

Shet?

"Ewan sa'yo Guanlin."

"Pinapatawad mo na ba talaga ako, Pat?" Tanong niya

"Oo nga."

"Talaga? Wala nang bawian ah? Salamat." Sabi niya sabay yakap sa'kin. "Hindi ko sasayangin yung second chance na binigay mo, promise."

**
puro narrative na hahaha, so ayon ramdam ko na talaga yung ending. sorry kung sobrang tagal ko mag-update compare sa mga naunang epistolary. pinaghahandaan ko kasi talaga yung ending kaya ayon