Pani Pedagog

Rozdział 7

Cała klasa poszła nad jezioro ja jako jedyna zostałam w pokoju.Nie chciało mi się wychodzić.

Leżąc dłuższą chwile ktoś zapukał do drzwi.

-Proszę -Drzwi otworzyła Pedagog.

-Czemu nie poszłaś z klasą nad jezioro?-Spytała siadając obok mnie.

-Nie mam ochoty wychodzić

-Coś się stało?

-Nic

-Przecież widzę,że coś jest nie tak

-Bo ja...yyy-Podniosłam się do pozycji siedzącej-Podoba mi się Pani

-Przejdzie ci

-Jak?

-To jest całkowicie normalne,że podoba ci się starsza kobieta. Imponuje Ci pewność siebie starszych osób, też do tego dojrzejesz i ty i twoi rówieśnicy

-Ale...te wszystkie Pani gesty w stosunku do mnie

-Gesty matczyne,a to że ci się zwierzyłam...nie powinnam-Kobieta wstała i wyszła.

Nie wiedziałam co o tym wszystkim myśleć.
Nie mogłam tam po prostu tu zostać.
Wybiegłam za kobietą,łapiąc ją za rękę,przybijając do ściany,a nasze usta połączyły się w głęboki pocałunek.

-Przestań co ty sobie wyobrażasz!-Kobieta odciągnęła mnie od siebie-Przeginasz dziewczyno!W tej chwili marsz do pokoju!-Wydarła się na mnie.Zdobiłam to o co prosiła.

Chwyciłam telefon i słuchawki.Położyłam się,po moich policzkach zaczęły spływać łzy.

Nie mogłam sobie tego wszystkiego poukładać.
-Może ona ma racje i przejdzie mi a może jednak nie-Myśli biły się same ze sobą.

Nawet nie wiedziałam kiedy zasnęłam.

-Halo wstajemy-Słyszałam głos Natalii.

-Co?

-Idziemy na obiad ruszaj dupsko

-Nie mam ochoty

-Nie marudź-Dziewczyna wyciągnęła mnie z łóżka

Zeszłyśmy na dół do restauracji.
Większość osób już siedziała.

-Chodź tam,dziewczyny zajęły nam miejsce-Ruszyłam za nią.

Po 10 minutach dostałyśmy obiad.Nie miałam ochoty jeść.

-Ej co jest?-Zapytała Natalia

-Nic po prostu się źle czuje

Zjadłyśmy w ciszy obiad.Wychowawczyni poinformowała,że wieczorem idziemy na miasto a teraz mamy czas dla siebie.

Poszłam sama do pokoju.

Idąc zauważyłam na piętro zauważyłam Panią Pedagog stojąca na balkonie.

Wyglądała cudownie.Idealnie dopasowane dżinsy podkreślające jej figurę i obcisła koszulka na ramiączkach.
Miałam ochotę podejść do niej i ją przytulić ale nie mogłam po tym co się stało.

Wróciłam do pokoju,włączyłam telewizor.Leżałam tak do wieczora.Musiałam iść poinformować wychowawczynie,że źle się czuje i chce zostać.

Zapukałam do jej pokoju.

-O Klaudia co się stało?Zaraz wychodzimy

-Źle się czuje,mogłabym zostać w pokoju?

-Dobrze,zostaniesz z Panią Olą bo i tak nie idzie z nami

Trochę się zdziwiłam dlaczego Pedagog zostaje.Poszłam do pokoju po telefon i usiadłam na balkonie znajdującym się na korytarzu.Widziałam jak klasa wyszła z pensjonatu więc miałam święty spokój.

W oddali było widać miasto.
Cisza i spokój jak by nikogo nie było.
Oparłam się o balkon i patrzyłam na jezioro.

Pomyślałam skoro nie ma nikogo to mogę iść na pomost.

Położyłam się na plecach patrząc w gwiazdy.
Zamknęłam oczy i wsłuchiwałam się w odgłosy natury.Po chwili usłyszałam korki a obok mnie usiadła Pedagog.

-Dlaczego tu tak siedzisz?Nie czułaś się przypadkiem źle?

-Ja y...tak-Podniosłam się do pozycji siedzącej-Chciałabym Panią przeprosić za ten pocałunek.Nie chciałam aby tak wyszło,jest mi głupio

-Wybaczam ale twoje zachowanie było nie stosowne.Nie mogę mieć tak bliskiego kontaktu z uczniami

-Wiem

-Mam nadzieje,że to się nigdy nie powtórzy-Kobieta położyła swoją rękę na moje kolano

-Nigdy i jeszcze raz przepraszam

Położyłam się na plecy a ona obok mnie.

-Gwiazdy są takie piękne,jak byłam w twoim wieku uwielbiałam spędzać noce na spoglądaniu w niebo-Powiedziała

-Ja gdy patrzę w gwiazdy  zaczynam marzyć

Leżałyśmy tak dobrą godzinę.
Wróciłyśmy do pensjonatu aby zjeść kolacje.
Siedziałyśmy razem przy stoliku jedząc.

-Będzie Pani lecieć do Stanów?

-Wiesz co w tym roku raczej nie,być może mój mąż przyjedzie bo najprawdopodniej będzie nie wykłady w Polsce

-Jest Pani w stanie,z nim normalnie żyć?

-Nie ale nie mam wyjścia

Rozmawiałyśmy jeszcze trochę i poszłam do swojego pokoju.Natalia wróciła po 23.I odrazu położyła się spać,nie miałam co robić więc nie zostało mi nic innego jak zrobić to samo.