I am a bad girl

»Rozdział 30 - co kurwa?«

~Louis~

Od razu wziąłem moją dziewczynę na ręce i pobiegłem w stronę samochodu. Nie przejmowałem się niczym innym tylko tym aby Becky przeżyła. Wziąłem ze sobą do auta Tylera bo on jakoś zna się na medycynie. Powiedział, że jak szybko nie dotrze do szpiatala to może umrzeć. No kurwa jakbym nie wiedział. Jak usiadłem za kierownicą samomchodu od razu odpaliłem silnik ruszyłem. No szpital tak blisko nie jest, ale daleko w sumie to też nie jest. Droga do szpitala zajęłam mi około ośmiu minut. Od razu wbiegliśmy do środka i zaczęliśmy wołać o to aby jakiś lekarz nam pomógł. Na szczęście ktoś taki się znalazł. Lekarz zabrał ją od razu na blok operacyjny. Bardzo się o nią martwię.
_________________________________________

Siedzę tu już jebane 3 godziny i nikt nie chce mi powiedzieć co się dzieje. Między czasie dojechali tu pozostali przyjaciele. Powiadomiłem również matkę Becky, Filip mi powiedział, że kiedy mnie nie było moja dziewczyna pogodziła się ze swoją matką. Gdy kobieta odebrała telefon zapytała się mnie czy wszystko jest dobrze. Opowiedziałem jej historię, że podczas ratowania mnie i przyjaciół została na koniec postrzelona w plecy i aktualnie jest operowana. Kobieta zaczęła płakać i powiedziała, że przyjedzie najszybciej jak to będzie możliwe.
Wszyscy się bardzo o nią bardzo martwimy. Cały czas się zastanawiam jakim cudem James wszedł tam bez wydania ani jednego dźwięku. Czemu tego nie usłyszałem? Czemu nie postrzelił mnie? Ja powinienem leżeć na tym jebanym stole operacyjnym. Po około 4 godzinach z bloku operacyjnego wyszedł chirurg. Od razu podniosłem się z podłogi na której siedziałem i zapytałem się go czy wiadomo co jest z moją dziewczyną. Lekarz powiedział, że bardzi mu przykro, powiedział, że jego pacjentka zmarła mniej więcej w połowie operacji, gdzie wszystko wskazywało, że operacja zakończy się dobrze. Gdy usłyszałem te słowa zrozumiałem, że ją straciłem, tylko nie na rok czy dwa. Straciłem ją na zawsze. Gdyby ten śmieć jeszcze żył poszedłbym do niego i torturowałbym go dopóki by nie umarł. ONA KURWA NIE ŻYJE...
Lekarz powiedział, że możemy iść pożegnać się ze zmarłą. Jako pierwsza weszła matka Becky. Potem wszedł Nathan a zaraz po nim jego ojciec. Następnie wszedł Dante, Sebastian, Tyler, Filip i na samym końcu ja. Gdy do niej podeszłem do sali weszła pielęgniarka która musiała posprzątać salę. Złapałem ją za rękę wtedy jakieś cholerstwo zaczęło pikać. Kobieta która znajdowała się ze mną w sali od razu spojrzała na jakiś monitor i wybiegła z sali mówiąc mi przy tym abym nie przestawał jej trzymać. Po chwili wróciła razem z lekarzem, którego pytałem o informacje na temat operacji. Jak spojrzał na monitor zapytał się mnie czy nic nie naciskałem i tak dalej. Odpowiedziałem mu zgodnie z prawdą, że nie. Następnie pielęgniarka powiedziała do lekarza: "Doktorze, pan wie co to znaczy. Mieliśmy już przecież dwa takie przypadki". Od razu zapytałem się o co chodzi. Mężczyzna powiedział, że mieli takie dwa takie przypadki, gdy jakaś osoba umarła na stole operacyjnym i gdy bardzo bliska jej osoba przyszła się pożegnać serce pacjenta zaczynało od nowa bić. I moja dziewczyna i ja jesteśmy jednyn z takich przypadków. Co kurwa?
Chyba jeszcze nikt nigdy mi nie powiedział tak zjebanej rzeczy. No ale w sumie to jak ją dotknąłem to coś zaczęło pikać. Chirurg zapytał się mnie czy wyrażam zgodę aby kontynuować operację podczas gdy ja będę trzymać moją dziewczynę za rękę. Oczywiście się zgodziłem.
Operacja trwała kolejne 3 godziny. Ale na szczęście operacja się udała. Podczas niej działy się jakieś pojebane rzeczy, widziałem ducha Becky czy coś w podobie i mówiła, abym puścił ją i dał jej odejść. Co jest do cholery ze mną nie tak?
Po skończonej gdy wróciłem z sali operacyjnej każdy mnie się pytał co się stało, że tak długo. No go im powiedziałem. Wszyscy stwierdzili, że to pojebane, ale cieszą się, że Becky żyje. Lekarz powiedział, że resztę informacji przekaże gdy jego pacjentka się obudzi i wykona pozostałe badania.