Galatada (girlxgirl)

Şişe

Terlemişti bedeni, ayakları acıyordu hafiften. Ancak şarkı bittiğinde fark etti ; başından beri kapatmıştı sıkıca gözlerini. Açtığında karşısında ilk gördüğü kişi Sanrı oldu. Ulaş Yılmaz bacak bacak üstüne atmış, sağ elini çenesinde gezdiriyordu. Yaren gülümseyerek Sanrıya baktı, nefes nefeseydi ; koşmuş olmalıydı.

"Yadsınamayacak bir yeteneğinin olduğu aşikar." dedi Ulaş Yılmaz. Bir iki dakika düşünürken Yaren soluksuz onu takip etti. "Kadroda böyle kişilerin olmasına ihtiyacımız var, evet."

Yaren hemen Sanrıya baktı, salonun duvarına omzunu yaslamıştı, o da ona bakıyordu. Gözlerinin içinin güldüğünü fark etti.

"Yarın provada görmek isterim seni." Ayaklandı, biraz arkasında ayakta duran Sanrıyı fark etti. Derin bir bakış bırakıp önünden geçse de Sanrı gözlerini Yaren'den ayırmıyordu.

"Teşekkürler." dedi Yaren. Ulaş Bey salondan çıktığında sahneden koşarak indi. Sanrıya koşup sıkıca kavradı. Sanrı da kollarını onun bedenine doladı.

"Terliyim biraz ama..."

Yaren kollarını ondan ayırmadı, alnını omzuna gömdü, hafiften güldü. "Geldin."

"E-e ünlü falan olursan, arayı iyi tutmak lazım, faydan dokunur."

Vücutları ayrıldı. Yaren gülerek Sanrının koluna vurdu. "Çok kötüsün."

"Acıdı ya." dedi Sanrı kolunu sıvazlayarak. "Yok, kapalı alanlar beni gerçekten basıyor." salonun çıkışına doğru merdivenleri hafif hafif çıkmaya başladı. "Gidelim hava alalım."

"Olanlara cidden inanamıyorum. Nasıl bu kadar sakin kalabiliyorsun, cin misin sen ya ?"
            Sanrı Galata'nın çıkış kapısını iterken kahkaha attı. "Yapı meselesi."
              "Seni üzecek, mutlu edecek.." Arnavut kaldırımlarında yürümeye başladılar. "Vazgeçtim. Sende ufak bir duygu değişikliği yaratabilecek bir şey var mı ?"
            Sanrı tek kaşını kaldırıp yürümeye devam etti. "Votka ."
            Yaren sırıttı. "Kötü fikir değil." Dedi. "Gel kutlayalım bunu."
            "Ciddi misin ?" Sanrı duraksadı.
         Yaren kaşlarını çattı. "Sen benim ne zaman ciddi olmadığımı gördün ?"
           "Bir haftadır tanıyorum seni. Mafya olabilirsin mesela."

*
          Akşam güneşi binaların pencerelerine vuruyordu, bilindik bir kulübün kapısından içeri rahatça girdiler. Gürültülü müzik kulaklarına dolarken Yaren nereye gittiğini biliyor gibi ilerledi. İstanbul'a ilk geldiği vakitlerde müdavimi olduğu nadir mekanlardandı burası.

                Pembe neon ışıklarının hakim olduğu mekanda duvar kenarına yerleştirilmiş rahat koltuklardan birine oturdular. Sanrı dikkatle etrafı izlerken Yaren hiçbir şey demeden ayaklandı. İki dakika kadar sonra elindeki kokteyller ile geri geldi. Sanrıya uzattı.

               "Teşekkürler." Sanrı önce içeceği kokladı. Yaren kahkaha attı, bir şeyler söyledi ancak yüksek müzik sesi cümlelerini bastırdı. Sanrı anlamadığını söylediğinde bağırarak tekrarladı.

             "Beğeneceksin, güven bana."

           Sanrı büyük bir yudum aldığında ona hak verdi. Güldü.   "Çok ses var."

             Yaren ayaklandı. Sanrı anlamsızca ona baktı. Yaren elini uzattı, Sanrı dans eden insanlara baktı. "İhtimal yok." diye bağırdı. "Dans edişimi görmek istemezsin." Yaren göz devirdi.