Chapter 8

61 7 0
                                    

"Μα ρε ευη δεν μπορώ να καταλάβω την συμπεριφορά του ... Εμφανίζεται μετά από αρκετό καιρό σχετικά χωρίς καμία προειδοποίηση ... Και στην Θεσσαλονίκη δεν έχει κανέναν από όσο ξέρω τουλάχιστον ..." Ξπαλωσα στο κρεβάτι και κοίταξα το ταβάνι ενώ προσπαθούσα να σταθεροποιήσω και το κινητό στο αυτί μου ...

"Και δεν μου λες ... Σε φίλησε πεταχτά έτσι δεν είναι ;;"

"Ε ναι αλλά τι θες και τα σκαλίζεις και εσύ ..." Άφησα μια πνοή στην σκέψη του "φιλιού"

"Αυτό είναι ... " Είπε φωναχτά και απομάκρυνα λίγο το κινητό μου "όσο και να μην θες να το πιστέψεις ο τύπος είναι έτσι για εσένα ... Για ποιο λόγο να σε φιλησει και να κάνει ότι κάνει και να έρθει να σε βρει ενώ θα έπρεπε να μην τον νοιάζει καν ;;"

"Αυτό αποκλείεται και γιατί τόσο καιρό δεν έλεγε τίποτα ;; Οι πράξεις του άλλα έπρεπε να φανερώνουν και αλλού μας κατέληξαν ..." Είπα στεναχωρημένη ... Κάθε φορά που ανοίγω αυτό το θέμα μόνο καλό δεν μου κάνει ...

"Χμμ... Μήπως ίσως έχει παιχτεί κάτι μεταξύ σας με αποτέλεσμα να μην έχει τόσο θάρρος πλέον ;;" Ναι έχει παιχτεί αλλά εσύ δεν το ξέρεις ...

"Ότι έχει παιχτεί είναι ένα μεγάλο και απόλυτα ασήμαντο μηδέν ..." Της είπα ψεμματα αφού δεν ξέρει ότι ήμουν μαζί με αυτόν στην διάρκεια της απαγωγής μου ... Αν ένιωθα τύψεις ;; Σίγουρα αλλά συνήθως τα άτομα που σε αγαπούν περισσότερο θέλουν να σε βοηθήσουν και μπορεί χωρίς την θέληση της να έλεγε ότι ήξερα νομίζοντας ότι θα βοηθήσει ...

"Ναι αλλά μπορεί να σε ήθελε πριν φύγεις οριστικά ;;"

"Ναι αλλά η συμπεριφορά του ήταν απαίσια ..." Σουφρωσα τα μάτια μου και σηκώθηκα αργά από το κρεβάτι μου ...

Εκείνη την μέρα ... Στο σπίτι που μας είχαν κρυμμένους ... Ήθελε κάτι να μου πει και εγώ τον σταμάτησα ... Αυτό είναι ... Δεν του εδωσα χώρο και χρόνο και να μου πει ό,τι ήθελε ... γαμωτο ...

"Εμμ Ηρώ ;; Είσαι εκεί ;; Πες στους φανταστικούς φίλους σου πως μιλάς με την πραγματική και καταπληκτική σου φίλη αυτή την στιγμή ..."

"Ααα σκάσε πια φλαχαδερο ων ... Και λίγα τα λόγια σου για τους φίλους μου ..."

"Φανταστικοί ..." Φώναξε για να τονίσει την λέξη ...

"Ναι ναι ότι πεις ... Λοιπόν αγαπητη πρέπει να κλείσω θα τα πούμε μετά από κοντά ;;;"

"Θα σου στείλω μύνημα ίσως να βρω λίγο χρόνο για εσένα .."

"Τι τιμή ..." Είπα ειρωνικά και αφού την χαιρέτησα στα ιταλικά έκλεισα το τηλέφωνο ...

When I Finally Changed ~ Η απελευθέρωση~ BooK 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin