THTL [FOURTEEN]

505 17 0
                                    

FOURTEEN.

# Tiffany's

I hate my mom! Nakakahiya kaya yung ginawa nya. Argggh!!!

Pagdating namin ni Mama sa kitchen, nadatnan namin sina Ate Lod na nagluluto ng hapunan.

"Bakit ka ba nagkakaganyan anak ha? May gusto ka ba sa kanya? Ayieee.."

=________=

"Ma, we're friends okay?", well totoo naman yun diba? We're not in a relationship though Kyle said He Loves Me. Eeeeek! Hindi ako sanay. Kasi naman, the guy who told me he loves me since the first time he saw me was just in the living room. Haaaay....

"Friends? Then, bakit ganun sya makatingin sa'yo anak?"

"He said he Loves me."

"Really?", =_____= hindi man lang nagulat nanay ko? Ay grabe, abnormal talaga sya. Well, that's one of the reasons why I love her. Haha. "Kung ganun anak, puntahan mo na sya dun at sabihin mong dito na sya maghapunan."

Eh? I wonder why the sudden change of atmosphere. Nag-iba yung tono ng pananalita ni Mama, may problema ba sya? Hmmm.. mamaya ko nalang aalamin.

Paglabas ko ng kitchen, nakita ko si Kyle na nakatitig sa isang picture na nakasabit sa may wall namin. Ang seryoso nya. Nakakunot kasi yung noo nya e. May problema din sya??

Pagtingin ko kung anong picture yun....

Oh~ that picture. I don't remember much of the kid with me. But as far as I can remember, I love that boy cause he's my first BOY FRIEND. Hahaha! Boy Friend ha. Don't get me wrong. Magkaiwalay yung BOY sa FRIEND.

"Bakit Kyle?", nagulat sya. Pero kinompose din naman nya yung sarili nya.

"Who's this boy?"

"I don't know.", I said as a matter of factly. Pero mas lalopa syang na-confius.

"Hahaha! I remember he's my first boy. Friend. Nung bagong lipat kami sa dati naming bahay. Kaso after a year umalis din kami dun. Nung lumipat kami nila Mama dito, tsaka ko lang yan nakita, hindi ko maalala kung sino sya. Well, siguro sahil napakabata ko pa nung nakilala ko sya. And everytime I ask my mom kung anong name nung batang yan, nag-ssmile lang sya. Weird nga e kasi nilagay pa talaga nya dito at sinabit, kaya hindi ko nalang kinulit si Mama. Minsan kasi may sayad din yun si nanay kong yun e.", I said with my eyes focused on the photo. Yes, I don't know his name. I wonder why nakayakap ako sakanya with a big smile on my cute face. With that, napangiti nalang ako.

"Looks like, you like that boy huh?"

"Huh?", ang weird naman nun. Like that boy? Liked maybe. I dunno, as I've said sya yung first boy na friend ko.

Hindi sya sumagot so, iniba ko nalang yung topic. Ang awkward naman kasi. Hindi kilalang tao yung pinag-uusapan namin. Baka wala na pala yan sa mundong ibabaw diba? Mahirap na. Hahaha!

"Kyle, sabi pala ni mama dito ka na raw mag-hapunan."

"Ahm..."

"Hala! Magaglit si mama pag tumanggi ka."

"Sige na nga. :)"

O\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/O

Bakit ba ang gwapo ng lalaking ito?! Haaaays......

Habang naghihintay kami, nanuod muna kami sa TV. A Walk To Remember yung movie ngayon medyo kalagitnaan na pero dahil alam ko naman yung kwento dahil favorite ko yun, okay lang. At syempre, kahit ilang beses ko nang napanuod to, naiiyak padin ako. Kakainis lang kasi e. Bakit ba may mga ganun? Di ba pwedeng masaya nalang?! *sighhhhhhhhhhhhh*

The Hunk and The Loud (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon