ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို
ငါ ဘယ္သူ႔ကိုမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး
ဒါဟာ ငါကိုယ္တိုင္
ငါ့ကိုယ္ငါေပးအပ္တဲ့
ျပစ္ဒဏ္ပဲ................"
Diary စာအုပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကို ဖတ္လို႔အၿပီးမွာ ေခါင္ရိပ္ တစ္စံုတစ္ခုကို နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္း နားလည္သြားသလို တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲမွာပဲျဖစ္တည္လာတဲ့ စိတ္ပူျခင္းမ်ားစြာ..........
"ႏိုင္ႏိုင္"
ေခါင္ရိပ္ အခန္းထဲကေန အလ်င္အျမန္ေျပးထြက္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ႏိုင္ႏိုင့္ အခန္းေဟာင္းဆီေျပးသြားလိုက္တယ္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခန္းထဲမွာ ႏိုင္ႏိုင္က မရွိေန.........
ဒါနဲ႔ ေအာက္ထပ္ကို ေျပးဆင္းလာလိုက္တယ္။
"ႏိုင္ႏိုင္...... ႏိုင္ႏိုင္......"
အကိုျဖစ္သူနာမည္ကို တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚရင္း ေျပးဆင္းလာတာကိုေတြ႕ေတာ့ အဝတ္ေလၽွာ္စက္နားမွာ ဆပ္ျပာမႈန္႔ဗူးတစ္ဗူးနဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ ရတီမက မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ၿပီး လွမ္းၾကည့္လာတယ္။
"ႏိုင္ႏိုင္ ေအာက္ကိုဆင္းလာေသးလား........"
"မဆင္းလာပါဘူး.........
ဘယ္လိုလဲ ဟိုကိစၥအဆင္ေျပလား........"
"ေအး........
ေျပတယ္ ေနာက္မွေျပာျပမယ္"
ရတီေမးတာကို အေလာသံုးဆယ္ေျဖၿပီး အေပၚထပ္ကို ျပန္ၿပီးေျပးတက္လာလိုက္တယ္။ အခုဆိုရင္ ႏိုင္ႏိုင္ရွိေနမဲ့ေနရာကို ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္မွန္းႏိုင္ၿပီေလ။
အေနာက္ဘက္ကို ဆက္ေလၽွာက္လာရင္း ေစ့ထားတဲ့ ျပတင္းတံခါးကို အသာေလး တြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ စကၠဴပံုးကို ေဘးနားခ်ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကို ေအးရာေအးေၾကာင္း ထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ ႏိုင္ႏိုင္...........
"ႏိုင္ႏိုင္......."
တိုးတိုးေလး လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ႏွာမွာ ရယ္ျခင္းစြတ္တဲ့ အျပံဳးနဲ႔.........
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငိုေနမယ္လို႔ထင္ေနတာ.....
ဟိုတစ္ေန႔ညကလိုပဲ ျပတင္းေပါက္ကို ခြေက်ာ္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ေဘးနား သြားထိုင္လိုက္တယ္။
ESTÁS LEYENDO
ရာႏႈန္းျပည့္ခ်စ္ျခင္းတရားတို႔ဆီ
Romance❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ ရာႏႈန္းျပည့္ခ်စ္ျခင္းတရားျဖစ္ေပၚဖို႔အတြက္ ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ထပ္တူညီဖို႔ လိုအပ္ပါသလား ????
