MY DREAM WEDDING " MAYWARD" Completed

CHAPTER 15

Lia stood in awe as she watched the gazebo standing like  queen over the artificial hill. The Japanese design was just perfect, complementing  the long alley of cherry blossoms. Tapos na ang lahat sa garden. Sa araw ng kasal ay saka nila ibubudbud ang mga nakulayang dahon sa pathway at pagpapalipad sila ng mga bulaklak para magmukhang totoong cherry blossoms.
   It was simply beautiful. Ngayon pa lang ay naiinggit na siya habang ini-imagine si hannah na naglalakad sa pathway at lumilipad ang maliliit na bulaklak at dahon sa paligid nito. Ito ang pinangarap niyang kasal. Tinupad niya iyon, pero hindi para sa kanya kundi para sa kinaiinisan niyang babae.
   Parang gusto tuloy niyang pagsisihan kung bakit siya pumayag na gawin ito. Pero huli na ang lahat. Kahit magbitiw man siya ngayon, kayang-kaya na ng kahit sino na tapusin ang mga ito.
    "Oh, my God!"

Yan ang ginawa ni maymay sa likod ng bahay Barber's... Garden wedding na meron cherry blossoms...dahil sa new York siya nag-aaral, yan ang kalabasan s ginawa niya. Kaya ganun na lang ang pagkagulat ni Hannah.
     

    Nagulat si maymay sa malakas na hiyaw ni hannah sa likuran niya. Eskandalosa talaga ang babaeng ito. Parang lamang minuto pa lamang ang nakaraan nang mag text siya rito ilang ipaalam na tapos na ang gazebo, pero narito na ito kaagad. Worse, kasama pa nito si Edward.
    Mabilis niyang iniiwasan ang mga mata ng lalaki. Hindi niya alam kung bakit ganun ang tingin nito sa kanya, pero Hindi iyon nagugustuhan. Lalo lamang nitong pinapahirap ang kanyang damdamin.
   "Ang ganda girl!" Hannah exclaimed while staring at the gazebo. "I feel like a princess already. My God! Buti na lang pala ikaw ang kinuha Kong wedding planner."
   Nangiti si maymay. Hindi niya inakalang pupurihin din siya ng babaeng ito. " that means Hindi na kailangang mag-judge ang mga guests dahil ikaw na mismo ang nag approve sa trabaho ko."
     Natigilan ito sandali na parang gustong pagsisihan ang sinabi kanina, pero ikinibit lang nito ang balikat.
"Fine, you did a great job. Kung gusto mo bayaran ko na Kay pat 'young balance ko mamaya."
    "You can do that after the wedding, iyon naman ang NASA kontrata natin."
     "Can I try  the gazebo?" Tanong nito. "Parang feel kung umakyat sa stairs niya."
     "Isuot mo 'yung shoes na gagamitin mo para malaman mo kung komportable ka."
    Tiningnan ni Hannah ang suot na high heeled sandals. "Halos ganito rin 'yung  gagamitin Kong shoes."
    "Sige, try mong umakyat sa hagdanan. Kung may problema, sabihin mo lang para maayos natin habang maaga pa."
   "Sure," sagot ng future bride at nagmamadaling umalis. Hindi muna ito dumederetso sa gazebo. Naglakad muna ito sa kahabaan ng pathway na pinaligiran ng artificial sakura trees.
    Habang pinapanood niya si Hannah na pakembot-kembot na nagpa-practice sa naglakad ay naramdaman niyang tumabi sa kanya si Edward. Hindi niya ito tiningnan, pero ramdam niya ito.
     "It's beautiful," he said.
      Maymay felt her heart beating fast. Kailangan niyang kumalma. This would be nothing else but a casual conversation with him. "I'm only doing my job."
     Narinig niya itong tumawa saka huminga nang malalim. "You know, I was wrong about you. Akala ko noon, you're still that spoiled brat na nakokontento na lang na mangarap. But you've turned all those dreams into reality..... I'm proud of you."
    Na-touch siya sa narinig, pero pinigilan pa rin niya ang kanyang damdamin. "Thank you. Let's just hope na Hindi umulan sa araw ng kasal n'yo. I warned Hannah about that, pero kampante siya na Hindi raw uulan. And this is the month of June. We cannot compromise the weather."
   He looked up and swept his gaze across the sky.
"We have three more days. I'll  ask the men to make a temporary roof kung sakaling umulan."
     Tumango ang dalaga. May opera naman ang mga ito. Kayayanin nilang gastusan ang roofing para lamang masigurong matutuloy ang garden wedding kahit pa umulan.
   Nakatingin lamang sila sa gazebo. Maymay imagined herself standing there as the bride, and beside her was her groom. Gaya ng posisyon nila sa ngayon.

'Yan ang imagination ni maymay, kunwari sila ang kinasal..... Hai! Ang sakit, sana Hindi matulog ang Edward/Hannah wedding.... Huhuhuhu

  Naramdaman niyang hinahawakan ni Edward ang kanyang kamay. Papalag sana siya ngunit may idinampi ito sa palad niya.
    "What is this?" Tanong niya habang pinagmamasdan ang isang maliit na kahon sa kanyang kamay. Sarado iyon pero sigurado siyang isa  iyong alahas.
    "I was supposed to give you that four years ago," anito at binitiwan ang kanyang kamay. "Buksan mo."
    Nanginginig ang mga daliri niyang binuksan ang kahon. Isang diamond ring ang tumambad sa kanya. The most beautiful gem she had ever seen. Parang Hindi pa siya makapaniwala kaya tiningala niya ito. "This is for me?"
     Hindi ito kaagad sumagot. May luhang namumuo sa mga mata nito. "I was supposed to propose to you then...... Pero Hindi natuloy."
     She could not speak. Wala siyang maisip  na maitutugon dito.
     "It's yours, maymay. I've  been keeping that for the last four years." Anito bago umalis. Sinamahan nito si Hannah na naglakad paakyat ng hagdanan ng gazebo.
    Biglang tumulo ang luha ng dalaga. Kaagad din siyang tumalikod para Hindi nakita ng mga ito ang kanyang pag-iyak.
     Quickly, she entered the house and locked herself inside the bathroom. Doon na siya napahagulgol habang mahigpit na hinawakan ang singsing na ibinigay sa kanya ni edward.
    If only.... If only she had not picked a fight with Hannah on that cursed day, masaya na sana siya ngayon nilang asawa ni Edward. Hindi sana siya nasasaktan nang ganito habang pinapanood ang nalalapit na kasal nito sa dating sekretarya.
   Hindi na niya kanyang itanggi pa. Mahal pa rin niya si Edward hanggang ngayon. At nagiging totoo  na ang sinabi ni Hannah. She would feel very sorry as this wedding approaches.

nung umuwi si maymay sa bahay niya dumeretso siya sa balkonahe ng kwarto niya. Ang lungkot niya, ilang araw na lang ikakasal na ang lalaking minahal niya.