(I.C.R.Y.B.I.L.Y.)
CHAPTER TWO-HELLO AIZEN
Ako yung nag pov nung panghuli ako si Aizen Dan Salvador Montalvan . Ito na nga ang gusto kung sabihin sa inyo. Nakita ko yung babae mukhang ayaw papasukin ni Mang Istong . Pero ngayon ko lang sya nakita dito ,siguro transferee hssssstttt........pakialam ko ba sa kanya.....papasok na sana ako pero transferee talaga kaya sabi ko kay Mang Istong papasukin na.
"O-opo sir "Mang Istong
tumigil ako kasi narinig ko na naman ang po nya .....AYAW ko nun nakakatanda,nakakabawas pogi points....
"Manong diba sabi ko ayaw kung naririnig na pinopo ako nagmumukha akong matanda. "-cold kong sabi.
nakarating ako ng room as usual yan na naman ang mga nakakarinding tilian ng mga babaeng walang kwenta....... Kung nandito lang sila tsk.. Umupo ako sa upuan ko ... di parin sila tumitigil....
"Kyaaaaaaaaaaahhhh......."
"I love you Aiz"
"Oh my god I love you na talaga...""
"hulog na hulog na ako sayo pati na ang panty ko..."
YELA POV
ano yung naririnig ko wala ba clang klase at ang iingay nila pagpasok ko..........
O_O
"Kyaaaaaaaaaaahhhh..........."
"I love you Aiz."
"oh my god hulog na hulog na talaga ako sayo pati panty ko..........."
Naririnig ba nila ang mga sinasabi nila para silang hindi babae kung ano ano ang mga pinagsasasabi nila. tumikhim ako natawag ko ang atensyon nila na kasabay naman ng pagpasok ng lec namin.
"Class may I have your attention. okay Ms.introduced your self. "-lec
"I'm Ariela Nicole Mendoza Scot ,17 years old.."
"SIR..........."
"Yes Ms. Lumba"
"Sir bakit sya naandito eh mag tatatlong buwan na nung first day of school?"
Napatingin ako sa nasa likod kac bigla syang tumayo at nagsalita....
"Siguro naman hindi ka tanga para isipin na may test na binibigay sa kung sinong gustong pumasok sa university na to kahit pa late na late na syang makapasok..." -cold tone
"Sir can I go out....."
Napatingin lang si sir sa relos nya at tumango .... kasabay nun ay ang paglabas nya...
"Sorry class late nadin naman kaya see you tomorrow nalang.....at tsaka nga pala welcome Ms. Scot pasensya kana sa inasal ni Mr. Salvador dun ka sa tabi nya..."
Umalis na ang lec namin at umupo na ako sa upuan ko pagkatapos dumating na ang sumunod na lec. hindi pa dumadating yung lalaking yun ehhh nandito na ang lec namin...tsk speaking of naandito na sya papalapit sa akin...
"Excuse me? this is my seat." -sya
"ahhh.. ok . " lumipat ako sa kabila tapos nakatingin parin sya saakin .
"sorry miss pero sa bag ko naman yang upuan na yan." -sya
Nagpanting ang tenga ko sa ginawa nya kac hinagis nya yung bag nya sa akin...tumayo ako dahil sa inis at hinawakan ang bag nya at nagulat ako dahil ang gaan gaan parang walang laman. lumapit ako sa kanya at sinamaan sya ng tingin.
"Hoy mister ang gaan naman ata ng bag mo para magkaroon kapa ng upuan para pagpatungan lang ng bag mong wala namang kalaman laman!!!!!"
Napatingin ako sa mga kaklase ko at nakatingin lahat cla saamin pati na ang lec namin napalakas ata ang pagkakasabi ko...
"Mr. Salvador and Ms.!!!???????? "-lec
"Scot po..."
"Hindi ba kayo makapagusap ng tahimik !"sabi ng lec. Napatungo nalang ako at itong lalaking ito ay parang wala lang as in wala syang reaksyon at nakatingin lang sa lec namin. Nang bigla itong sumagot.......
"We can talk quietly because we do not have the right gesture to talk quietly ,even though we can help make the noise even better. "-sya
"MR. SALVADORRRRR!!!!!! "Sigaw ng lec namin.
"Can you give your seat to Ms. Scot........ "-sigaw ulit ng lec namin.
Umupo sya ng padabog at umupo narin ako.....
discuss..............
discuss.............
discuss.............
NEXT SUBJECT
discuss...........
discuss...........
discuss.........
Ringgggggggggggggggggggggggggggggggg.....................
BREAK TIME NA........................
Agad akong bumaba mula sa 3rd floor ng building halos hingalin na ako . alam ko na kung bakit ayaw nila ako papasukin sa totoong school. pagkababa ko pinakalma ko muna ang paghinga ko at nagpunta ng cafeteria..........
VIEMIN-MIN0369
YOU ARE READING
I CANT REMEMBER YOU, BUT I LOVE YOU (I. C.R.Y. B.I.L.Y.) Undelivered Truth
Random"Ang hirap malayo sa taong mahal na mahal mo no? Lalo pa kung sya ang laging nagpapasaya at nagpabago sa buhay mo." Isa lamang akong simpleng babae na nangangarap na makaranas ng isang magandang pamumuhay, tulad ng makalabas ng bahay tulad ng iba...
