Çok sıcak vardı öğlen saatleriydi kimse yoktu yalnızdım.
Kızlar gelmeyeli 4 gün oldu bugün aramakta kararlıydım.
Cafe'ye zamanla kimse gelmez oldu.
Bir tek ben ilgileniyordum sabah erkek saatlerinde gelmiş bütün para çörekleri ben yapmıştım, Ali Bey Amca da kasa sayımı için bile gelmez oldu önce den kasa sayımı yapar gider di.
O gelmeyince bütün işler bana kalmıştı.
Ne olur ne olmaz diye kasa sayımını da bir yapıyordum.
Belli bir bütçesini ayırıp geri kalanını kasaya koyuyordum para üstü falan vermek için.
Cafe'nin bütün işlerini ben halleder oldum.
Faturasından tutunda pasta malzemelerine varıncaya kadar kestirebilgime fiş kestiriyordum.
Cafe ' nin telefonundan kızlara ulaşmaya çalıştım
Arıyor...
Telefonu açan Selin'di;
- Alo!
Sesi öylesine bitkin soluk cansız umutsuz çıkıyordu ki bu benim "acaba bir şey oldu "diyerekrekten duraksamama neden olmuştu.
Ben;
-Alo! Benim Sera.
Çok zamandır cafe'ye uğramadınız da merak ettim arama gereği duydum.
Selin;
- Ee..imm evet Sera haklisin!
Diyecek söz bulamıyordu belki de...
Belki sözün devamı gelir diye bekledim.
Ben;
-Bana bir açıklama da bulunmayacakmısin Selin!?
Konuyu geçiştirerek
Ali Bey Amca nin cafeye uğraması gerekiyor da bugün musaitise uğrayabilir mi?
Selin;
- Tabii iletirim kendisine...Müsait ise mutlaka uğrayacaktır.
Ben "Tamam " deyip telefonu kapatmıştık.
Gizli şeyler vardı belli ama bu şey çok üzücü bir şey ki kimse halinden hoşnut değildi.
Iki üç müşteri gelmişti sonunda, öylesine canım sıkılmıştı ki...
Müşterilerle ilgilenip ben masaların birine oturup dergileri incelemeye başladım.
Bunlar öyle magazin dergileri değil.
Bilim , genel kültür v.b konuların ışığın da ki dergilerden...
Uzunca baktıktan sonra müşterilerle ilgilendim vakit öldürüyordum cafe de bi şeylerle uğraşıyordum sürekli aynı zamanada dalgindim da acaba Asya Hanımami bir sue olmuştu yok canım ne olacak!.
Yok canim sanmiyordum.
Ben o şekilde düşünceler içerinde boğuşurken biri sırtıma dokunmasıyla irkilip arkam döndüm bi an...
Ali Bey amcaydi...
-Korkma kızım, benim.
Eee ne yaptın yoklugumuzda!?
K.bakma kızım sana da cafeyi bıraktık.
Tek başına zor olmali..!
Ben;
- zorluk demeyelim de sizsiz bu cafenin hiç tadı tuzu yok onu anladım.
Bu arada Ali Bey Amca. deyip. Çekmeceden bütün dökumanları çıkardım kitaba da not almıştım tarihi ile birlikte.
Ali Bey Amca da hoşnut kalmış olacak ki samimi bir bakış gönderdi bana.
Gelir ve giderlerin tümünü teslim etmiştim.
Ali Bey Amca ;
-Sera cafe yi bir kaç gün kapalı tutacağız hem sen de biraz dinlenmiş olursun böyle tek başına da olmaz.
Yanlış anlama yaptığım işi begenmedigimden veyatta sana guvenmedigimden değil...
Cafeyi açtıktan sonra kızlar da yardıma gelir buraya.
Ben;
-Tamam Ali Bey Amca. Sorun değil.
Peki nedeni ogrenebilirmiyim cafeyi neden kapalı tuttugumuzun!?
Ali Bey amca;
-Nedenini daha sonra ayrıntılı bir şeklide açıklarız sana. Hadi şimdi cafeyi toparla ben de yardim edeyim.
Ben;
- Tamam.
Beraber cafe yi toplamıştık pastaları çoğunu bana bırakmıştı kendisi ise bir tepsi aldı.
Iyi de ben bu kadar şeyi nasıl tüketecektim ki neyse...
Bu arada darda kalmayayım diye Ali Bey Amca maaşımı da erken vermişti.
Ev sahibine gidip kıtasını teslim ettim bnde.
Bir avm' ye girip oyalandim biraz bir kaç bir şey alabilirdim belki.
Avm' den çıkıp eve doğru yol aldım karanlık çökmüştü.
Içim daralıyordu ne kadar da alışmışım onlara kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyordum..
Annemi düşündüm bi an çaresiz umudunu yitirmiş bir yolcu gibiydim...
Rüzgar nereye eserse bir yaprak misali oraya savrulacaktım.
Beklemekten başka çarem yoktu.
Peki neyi, kimi bekliyordum ben?
İşte orası muamma...
"Şu zalim Dünyanın var mı başka acısı,
Peki benim yaşadıklarıma katlanabilirmiydi bir başkası..."
Gözyaşlarıma engel olamadım.
Yürüyordum sessizce
Bazen kendi sükunetim bile korkutuyordu beni acaba dayanamıp kendimi öldürmeye kalkışırım mi diye...
Belki garip gelebilir ama bu ,buydu.
Çok geçmeden yanımda bir hareketlilik hissetim başımı çevirdiğim de
Berk!
Evet arkadaşlar!
Umarım bu bölümü begenirsiniz
Yorum yapmaktan kaçınmayın aynı zamanda oylamaktan da bütün görüşlere açığım.
Okudukça keyif alacağınızı düşünüyorum, bu kitabı bayağı sürdürmek istiyorum gerçi bu sizlere bağlı..
Kendiniz iyi bakın...
Hoşçakalın...
