No One's POV
"Audrey, let me say this to you..." Nagsimula ng namumuo ang mga likidong ito sa gilid ng mata ni Alex habang nagsasalita s'ya.
"I want to say sorry, for all of my mistakes. I'm sorry, if i hurt your feelings.."
"Audrey, bata palang tayo, itinago ko na sa'yo to. Pero, it's too late nung sasabihin ko na sana sa'yo."
"Simula nung makilala mo si Jerome, nakalimutan mo ng may kaibigan ka'ng Alexander. Simula no'n hindi mo na'ko pinapansin, lahat nalang ng atensyon mo nakatuon kay Jerome." Huminga ng malalim si Alex, bago sya magsalita. Hinawakan ni Audrey ang kamay ni Alex at nagsimulang o8 ang mga luha ni Audrey.
"Tuluyan mo na'kong kinalimutan. Ang galing nga eh. Saktong sakto nung aamin na sana ako sayo, saka mo pa nakilala si Jerome."
"Kinalimutan mo na'ko.. I tried my best para makalimutan ka noon, pero no. Mali ako, akala ko kakayanin ko ng wala ka. Can i ask you? Do you see me as a bestfriend. Kaya ka ba gan'yan sakin kaibigan pa'rin ba'ko sayo? Gustong gusto kitang saktan pero hindi ko kaya. Tama nga si Matthew, hanggang salita lang ako sa'yo. But Audrey, let me tell you the truth. I love you always Audrey. I Love You, so much. Kahit saktan mo pa'ko, sqpakin mo'ko. Sabihan mo'ko. Hinding hindi magbabago ang nararamdaman ko para sa'yo. Just promise me, please. Wag mo na'kong iwan. Hindi ko na kakayanin kung mapapakawalan pa kita. I hope you feel the same way, Audrey. Happy Birthday."
"I love you too, babe. Hindi ako aalis, hindi kita iiwanan. And yes, i feel the s-sameway. The best birthday gift baby."
Naglapit ang mga mukha nila at hinalikan ni Alex si Audrey
(a/n: Perfect scenery sila besh! Nasa top sila!)
Pinunasan ni Alex ang mga luhang pumapatak sa mata ni Audrey at niyakap nya ito.
"So, okay na tayo? Ikaw na mismong tumawag sakin ng b a b e." Kumindat naman si Alex at ngumisi.
"Hmp! Kahit kailan talaga, Lex! Promise me, ok?"
Tumango naman itong si Alex.
"Just tell me if you're ready to let go." kumindat si Alex at ngumisi at nanlaki ang mga mata ni Audrey. Pinalo palo naman ni Audrey si Alex at bumaba na mula sa ride.
9:00 PM
-Fireworks-
"Tingnan mo oh, ang ganda.." nakangiting sabi ni Audrey habang nakatingala sa fireworks. Marami silang pinagkwentuhan. Throwback.
Sumakay na sila sa kotse at nakarating na sa bahay nila.
"Bakit parang ang lungkot mo?" pagtatanong ni Alex kay Audrey na nakatungo.
"Its just, yeah oo. Ang lungkot-lungkot ko,medyo lang naman. Wala kasi pamilya ko eh. Wala mga kaibigan ko"
"You know what, kaya kita nagugustuhan kasi napaaaka iyakin mo. And your cries are my weakness. Lalo na y-"
"OHSHHH WAG MO NG ITULOY!"
tumatawa lang silang magdamag, nag movie marathon sila. Ang sweet, diba?
Horror movie, Romantic Movie, Action. Napilit nga ni Alex na manood ng 3 series ng Fifty Shades eh. Ang sweet naman, buti pa sila ganyan. Yung Author n'yo wala. K, HAHAHAHAHAEnd of Chapter 28
Oo, ang sweet nila. Sana ganyan rin ako noh? Kaso author nga lang pala ako HAHAHAHA k.
Maraming maraming salamat sa oagbabasa ng chapter na ito! Wag kakalimutan na i-share, mag vote, i-add nyo rin sa library n'yo and... FOLLOW MEH! HAHAHAHAGHA wuvyu!
BINABASA MO ANG
Mr. Bad Boy
General FictionMeet Ethan Alexander C. Enrille, the badboy, the playboy of Hanford Emerald University. Audrey Brylle S. Trinidad, the amazona of the Hanford Emerald City They're parents our the owner of Hanford Emerald U. Malalakas ang loob ni Alex na paglaruan a...