The Perfect Two

it's not over...

Ilang years na ba ang lumipas?

TWO?THREE?

Alam ko na..

It's been FOUR  years since I last heard from Aki.

It has been quite a while huh..

pero eto pa rin ako nakatunganga sa kawalan..

naghihintay sa wala.

bakit nga ba??

Ewan ko din..

ikaw ba alam mo?

Malamang hindi rin...

Matagal-tagal rin bago ako nakapagsulat muli.

Ako kasi talaga ang may-ari ng kwentong ito.. medyo binago ko lang ung iba..

konting kembot dito. konting tumbling don hanggang sa maayos ko ang storyline.

Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyari sa amin ni Akiro.

Mahal ko pa rin naman siya hanggang ngayon eh...

Mahal in a sense na kahit di kami nagkikita..

nag-uusap..

basta kahit lahat wala na...

alam ko may puwang pa rin siya dito sa puso ko..

ang hirap naman kase kalimutan ng first love at puppy love eh diba?

Ikaw kaya mo?

Yun nga kasi ung sinasabi ko. mahirap kalimutan ang taong minahal mo na unless galit ka sa kanya.

Kasi ang love nawawala kapag nahaluan ng galit..

Pero in my case, kahit wala pang happy ending sa kwentong ito..

Alam ko..

MAY FIGHTING SPIRIT AKO!

 Alam ko kaibigan..

wala talaga akong pag-asa Pa na maging kami ni Akiro.

pero who knows diba?

maging kami at matauhan din siya..

It just needs to take a little time.

*sniff.sniff*

NOSEBLEED!

oh well.

nitong mga nakalipas na taon.

ginawa ko ang lahat para maimprove ko ang sarili ko...

SHONE AT NAM??

pwede rin..

pero hindi..

sinikap ko lang na umayos at magmukhang tao ako.

nakaya ko na ngayong makipagsabayan lalo sa mga kakompitensiya ko.

at hindi na ako papayag pang maagawan pa..

yun ay kung mabigyan man ako ng isang pagkakataon na mapatunayan na we're meant for each other talaga.

pero kung hindi..

MAY PARAAN PA!