Tears Of the Great Wife!

Married life of Kate marie Yup

Its almost 3 months after My wedding, with Isaac Jack Manuel Yup, but until now he never spent even a hours in our house.

Our mariage was a fix one, but honestly I never feel some regrets maybe because I know to my self that even he forget me after the operation he pass after six years I know to my self that Im still holding our promise, that we will spent our whole life together...

but suddenly he can't remember me or our past, all he knows that, Im the ONE WHO RUNNED HIS LIFE........

 "Hoy!, kate, iniisip mo nanaman yung asawa mo noh!"

I just smile to Rona, she was my bestfriend, and she knows everything that Im going through my husband Isaac..

"Rona? tingin mo kumain na kaya si Isaac?, mag lulunch na kasi, baka nasa bahay yun inaantay ako, ano kaya kung sa bahay nalang tayo kumain huh?!"

"Pwede ba wag ka ng umasa alam naman natin na mas mahal ng asawa mo yung computer nya sa office nyo, at kailan ba kinain ng Isaac na yun, yung niluto mo?, Huh!!"

Napatingin na lang ako sa labas mula sa loob ng Korean resturant,

sabagay may tama naman si Rona eh, kahit nga ang butil ng kanin na niluto ko parang diring diri na syang kainin.

"Oh ano?, hindi ka kakain?, kung ayaw mo di wag ikaw parin naman ang mag babayad eh."

"Kakain ako nuh!"

Dadamputin ko na sana yung kutchara ng may marinig kami ni Rona..........

"Honey!, ayaw ko ng food,, mashadong maraming fats, palitan natin huh?! "

biglang nanikip yung puso ko sa nakita ko..

"Isaac?!"

Lumingon sa lugar namin si Isaac pero nung mag tama ang mga mata namin, wala akong mabasa, kahit na anong emosyon,

nilingon ko yung babaeng hipon na naka kabig sa mga braso nya, para akong nang hina, gusto ko syang sugurin, pero ako syang mapahiya......

"ANG KAPAL!"

Susugurin sana ni Rona sina Isaac pero agad akong tumayo, at hinarangan sha, tinignan nya lang ako umiling iling ako habang pinipilit kong pigilan ang mga luha ko,

nakita kong naawa saakin si Rona, bigla syang lumabas, lumingon muna ako kay Isaac na ngayon aay kumain na, naparang walang nangyari, sinundan ko si Rona,,

pag labas ko ng pinto ng resturant, nakita kong papalapit saakin si Rona.

"Ron-"

*PAK!!*

"BAKIT HINDI MO SYA SINUGOD AT ANG MALANDING HIPON NA YON?!"

Hinawakan ko lang yung pisngi ko na sinampal ni Rona, lalong lumakas ang agos ng mga luha ko, sa sinabi nya.

"Kasi....ayoko..ng..ma..mapahiya........sya"

"KATE! ayaw mo syang mapahiya!Eh, YUNG GINAWA NYA?!, Kate sinaktan KA LANG NAMAN NYA NG HARAP HARAPAN!"

"A...ayos...lang...kasi.. alam ko namang..... alam... ko....-"

Niyakap na ako ni Rona, nahawaak nalang tuloy ako sa puso ko,, alam kong hindi nya ako mahal kaya nya yun nagawa at kasalanan ko yun. I choose this marrige life the type that I will suffer a lot.