sf/os Cloud Above Everything. #แดนอุน

2

ผมเกลียดการจับมือ

มันเป็นสัมผัสที่เหนียว และชื้นแฉะ

"เธอ" เสียงของ คังแดเนียลเงียบไปสักพักราวรอการขานรับ "ขอเขาจับมือหน่อยได้ไหม"

"..." ผมแสร้งวางเฉย ตวัดหางตาแทนคำตอบ

แล้วนีเอลที่หน้าหนุนอยู่บนตักของผมก็เงียบไป สายตาเหม่อมองแม่น้ำสายน้อยที่พาดผ่านระหว่างสองฟากฝั่งซึ่งเต็มไปด้วยสีเขียวขจี ใกล้เคียงความว่างเปล่า ผ้าผืนเล็กปูไว้พอไม่ให้ถูกหญ้าทิ่มตำ เพียงพอให้เราสองคนใช้เวลาร่วมกัน

เขาพาผมออกมาในบริเวณดงหญ้าต้นยักษ์

อันที่จริงมันเป็นชื่อที่ผมตั้งขึ้นมาจากลักษณะทุ่งกว้างซึ่งเต็มไปดูต้นหญ้าสูงคล้ายกับว่าขาดการตัดแต่ง

ดูธรรมชาติและห่างไกลผู้คน

เป็นเรื่องที่ดี เมื่อเราทั้งคู่ต่างต้องการจะอยู่ด้วยกัน

ผมไล่สายตาไปที่ตัวอักษรของหนังสือตรงหน้า ในขณะที่ใครอีกคนกำลังไถ่หัวไปมาตรงหน้าขาของผม

เขาเรียกร้องความสนใจ

...และผมก็ไม่ได้ให้สิ่งที่เขาต้องการตอบแทน

"สนใจเขาหน่อย" เมื่อความพยายามมาถึงจุดสิ้น คงทำได้เพียงพูดมันออกมา

"เขาอ่านหนังสืออยู่" เมื่อพูดในสิ่งที่คิดแล้วเสียงออดอ้วนนั่นก็เงียบลงไปอีกครั้ง