The Dream > j.jk (√)

Κεφάλαιο 5 :Jimin

(Είμαστε ακόμα στο POV  του Jungkook😏😅)

    Σηκώθηκα το πρωί γιατί χτυπησε το κουδούνι. Όταν άνοιξα την πόρτα είδα μπροστά μου τον Jimin με μια γιγάντια βαλίτσα.

Εγώ: Chim chim
Jimin: Kookie! Τι κάνεις ;
Εγώ:  Ας τα πουμε καλά
Jimin: Γιατί τι έγινε παλι ;
Εγώ:  Πέρασε μέσα να στα πω. Θα τακτοποιηθείς αργότερα.

     Του είπα ότι έγινε με την Έυα.  Μου είπε να περιμένουμε να δουμε τι θα γίνει και αναλόγως θα δράσουμε.

     Έυα's POV ~
    Πάλι αυτόν το όνειρο,  δεν έχω ησυχάσει από τότε που άρχισα να το βλέπω.  Ασε πως το πρόσωπο του αγοριού μου θυμίζει κάτι.

     Τέλος πάντων ετοιμάστηκα και κατέβηκα για πρωινό.  Αφου απέφυγα τις ενοχλητικές ερωτήσεις της αδερφής μου, έτρεξα να πιασω το λεωφορείο.  Έκατσα πισω μαζί με την Μαρία. Και αυτή δεν ήταν στα καλυτερα της. Στην επόμενη στάση μπήκε μέσα ο Jungkook μαζί με ένα άλλο αγόρι, λίγο πιο κοντό από αυτόν με κόκκινα μαλλιά και κάστανα μάτια.

Jungkook:  Γεια καλημέρα
Εγώ:  Καλημέρα
Μαρία: Καλημέρα. Δεν θα μας συστήσεις ;
Jungkook: Α ναι! Αυτός είναι κολλητός μου ο Jimin.
Jimin: Γεια.
Jungkook:  Jimin από εδώ η Μαρία και η Έυα.
Jimin:  Χάρηκα.

     Η Μαρία και ο Jimin μιλούσαν συνέχεια στο λεωφορείο κατά την διάρκεια της διαδρομής.  Όταν επιτέλους φτάσαμε στο σχολείο πήγαμε κατευθείαν στην τάξη.
    Κάπου στην τρίτη με τέταρτη ώρα πήγαμε για φαγητό. Ο Jungkook  είχε μπουκωσει το στόμα του με φαγητό καινούριο Jimin άρχισε να γελάει και να κοπανιεται.
     Στο τέλος του σχολείου πήγαμε για παγωτό. Περιττό να πω ότι πήραμε πεντε έξι μπάλες ο καθένας μας. Μετά από κανένα μισάωρο με πήγαν τα παιδια σπίτι μου.
Μια: Κάτσε να φάμε.
Εγώ: Καλά
Μια: Λοιπόν τι γίνεται; Γιατί άργησες ;
Εγώ:  Πήγαμε για παγωτό με τα παιδιά.
Μια: Σαν πολυ παρεα δεν κάνετε τώρα τελευταία ;
Εγώ: Αμα έχεις πρόβλημα να πας να το λύσεις.  Θα κάνω παρέα με οποία παιδιά θέλω και όχι δεν έχει γίνει κάτι μεταξύ μας.
      Είπα και έφυγα εκνευρισμένη και κλειδώθηκα στο δωμάτιο μου. Έλεος πια γιατί δεν με εμπιστευεται καθόλου ;Μετά από λίγο ακούστηκε ένας χτυπος από την πόρτα.

Μια: Ευα θέλω να μιλήσουμε.
 
    Σηκώθηκα και ξεκλείδωσε την πορτα.

Εγώ:  Τι θες ;
Μια:  Σου ζητώ συγγνώμη 
Εγώ: Ναι καλά τα έχω ακουσει αυτά.
Μια: Οχι αλήθεια λέω αμα θες πες τους να έρθουν και να κοιμηθουν εδώ ένα βράδυ.
Εγώ:  Καλά αλλά θα καλέσω όποιον θέλω.
Μια: Καλά καλά.

     Λίγη ώρα αργότερα κοιμήθηκα βλέποντας παλι το ίδιο όνειρο. Μόνο πυ τώρα συνεχίστηκε.  Ο ουρανός άνοιξε και έγινε σεισμός. Το αγόρι είχε εξαφανιστεί και είχα μείνει μόνη μου στο σκοτάδι ακουγοντας φριχτους θορύβους. Ξυπνησα ουρλιάζοντας.

Μια: Εφιάλτες.
Εγώ: Συγγνώμη που σε ξυπνησα μου βγήκε αυθόρμητα.
Μια: Κλαίω κοιμήσου.

   Ύστερα από δυο ωρες ξαναξυπνησα αυτή την φορά για το σχολείο,. Ετοιμάστηκα κατέβηκα κάτω έφαγα πρωινό και πήγα χαλαρή αυτή την φορά μέχρι την στάση. Μπήκα στο σχολικό κουρασμένη.

Μαρία:  Εφιάλτες ;
Εγώ: Πως το κατάλαβες ;
Μαρία: Έχω και εγώ.

     Της είπα ότι έγινε και έμεινε λίγο. Αφου συνήλθε μου είπε ότι έχει δει και αυτή κάτι παρόμοιο.  Μα μας έπιασε ;

   Γεια σας ελπίζω να σας αρέσει αυτό το κεφάλαιο. Νομίζω ότι είναι πιο μεγάλο από τα αλλά. Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια ; Και τι παίζει με Μαρία και Jimin ;😏😏😏Δεν ξέρω ποτε θα ανεβάσω το επόμενο κεφάλαιο μπορεί σήμερα.  Πείτε μου στα σχόλια αν σας αρέσει για να συνεχίζω να γράφω. 🇰🇷🇰🇷❤❤😁😁😁.