I just wanna be yours

Deel 15

Ik ben uit het water. Ik weet niet meer hoe het kwam, maar ik begon opeens heel filosofisch na de denken. En nu ga ik naar Maud toe. Ik weet precies waarom naar Maud, want wij waren altijd het meest close, en Maud hangt qua lolligheid net tussen Charlie en Loes in. Charlie is heel hyper en vrolijk, maar een enorme bitch zonder medelijden als ze met iemand ruzie heeft. Op zich vind ik het best een 'goed' eigenschap, maar niet zo handig als het tegen je gebruikt word. Loes is dan weer te serieus, dat zou een heel ongemakkelijk gesprek worden en misschien ons onze vriendschap kosten. Niet dat het met Maud gemakkelijk wordt. Je hebt trouwens best kans dat ze alledrie bij elkaar zijn. Dan besef ik me twee dingen.

Een, ik zie er niet uit. Ik zit onder de modder, tranen, zweet en waterplanten.

Twee, ik heb geen flauw idee waar ik ben.

Na voor mijn gevoel uren rond gelopen te hebben, kom ik aan de rand van het bos uit. Ik kijk om me heen.

Tuurlijk.

Ik ben bij de brug, waar ik mijn piece heb gezet. Waar ik Thijs zag en Daan ontmoette. Ik loop naar de brug, en blijf zo verbaasd staan kijken. Alle andere pieces zijn weg, alleen die van mij staat er nog. (De gemeente haalt altijd die pieces weg, ze vinden ze lelijk en vandalisme) Blijkbaar vonden ze die van mij zo... mooi. Iemand vind iets van mij mooi. Ik krijg een brede glimlach op mijn gezicht, maar huil niet. Ik zet muziek op (want ik was wel zo slim geweest om mijn mobiel en oortjes aan de kant te leggen, nu ik er overnadenk ging ik er dus onbewust wel vanuit dat ik terugkwam en mezelf niet ging verdrinken.) en loop naar huis. Muziek laat me altijd beter voelen. Ik kijk hoe laat het is. Ik ging rond één uur weg van school, en het is nu half vier. Wow. Als ik eindelijk bij mijn huis ben aangekomen doe ik de deur open en mijn mond valt open van verbazing.