I just wanna be yours

Deel 8

Het is weekend. Ik wordt wakker en sta snel op, want ik wil gaan tekenen. Het kan me niet schelen dat ik ook nog huiswerk heb. Ik maak een heleboel schetsen van mogelijke pieces en kies er een uit, mijn favoriet. Er staat love omwikkeld met prikkeldraad en rozen. Ik stop wat spuitbussen in mijn tas en stap onder de douche. Ik kijk naar mijn best mooie, blonde haar. Het is vol en gloft. Zal ik het rood verven? Wel donderrood. De kleur van bloed. Het is misschien wel een goed idee. Ik haal mijn schouder op n stap onder de douche vandaan en kleed me aan, in exact dezelfde kleren als op de tekening. Ik doe mijn makeup en haar en ga dan ontbijten. Er is niemand thuis, alleen mijn kat. Heerlijk. Ik eet een toastje (alsof ik nog niet mager genoeg ben) en pak mijn longboard. Ik wil hier evn weg. Ik pak een flesje water en wat biscuitjes en stop ze in mijn tas. Ik doe mijn oortjes in en stap de deur uit.

Ik wil even helemaal weg zijn van hier denk ik en begin te skaten. Ik ga eerst naar een brug toe, en zet de eerste lijn. Het voelt geweldig en al gauw ga ik helemaal op in mijn werk. Er hangt letterlijk een roze wolk om me heen en ik begin te lachen. Als het lachen verstomd, merk ik pas de stilte en ga ruw verder met mijn werk, maar de flow is weg en ik voel me plotsenling zo eenzaam. Ik zak op mijn longboard en begraaf mijn gezicht in mijn handen. Ik huil. Dan hoor ik een stem achter me.

Eigenlijk zijn het er twee. Ik kijk verschikt op en zie thijs in een hoodie achter me staan. In gedachten scheld ik het lot voor alles uit wat zo snel in me opkomt, maar in het echt blijft het heel erg lang stil. 'Eh..' begint Thijs. 'Hee. Dit is...' En hij wijst op de jongen, ik schat hem zeventien.'Dit is Daan. Mijn broertje. Hij is net zeventien geworden.' 'Gefeliciteerd' mompel ik en sta op om weg te lopen. Achter me hoor ik Daan en Thijs smoezen.

(Kort stukje vanuit Daan)

In het weekend ga ik altijd met mijn broer, die 9 jaar ouder is, pieces zetten. Vandaag dus ook. Aangekomen bij de brug zit er een meisje, volgens mij huilt ze. Als ze opstaat blijkt dat zij en Thijs elkaar al kennen, want Thijs stelt me voor. Ik kijk haar aan. Ze is ongelofelijk knap. Haar ogen zijn nat van de tranen, maar ze heeft een onwijs schattig gezicht en prachtig haar. Het meisje draait zich om en begint weg te lopen. Ik stoot Thijs aan. 'Wie is dat?' 'Siara. Ze is een leerlinge van me.' Thijs kijkt strak voor zich uit. 'Ze is knap.' Thijs kijkt me aan en zijn ogen glinsteren en hij kijkt me met ondeugende jongensogen aan. 'Weet ik.' Thijs grijnst. Ik ook. 'Wat is er met haar?' Is mijn volgende vraag. Thijs antwoord: 'Weet ik niet. Waarom probeer je het zelf niet uit te vinden?' Hij knipoogt. Ik bedenk me geen seconde en ren achter het meisje aan.