Genç adamın uykusuzluktan gözleri kapanıp açılıyordu. Ancak düşünmekten uyuyamayacağı gayet açıktı.
Dün Hoseok'un doğum günündeyken 'Bilinmeyen Numara'dan mesaj gelmişti. Kişinin attığı son mesajı okuduktan sonra cevap vermemiş, ardından Yoonseok çiftine gitmesi gerektiğini söyleyip oradan ayrılmıştı. Gitmeden önce ise Yugyeom ile Busan'a dönmeden önce buluşacaklarına dair söz vermişti.
Jungkook'un telefonuna gelen bildirim, sessiz odayı tüm sesiyle doldurmuştu. Jungkook ekran kilidini açtı ve mesajı okudu.
BİLİNMEYEN NUMARA: Uyumalısın artık sevgilim.
Jungkook kaşlarını çatmış mesajı defalarca okumuştu. Şimdide sevgilim mi diyordu ona. Derin bir iç çekip telefonu kilitleyip eski yeri ne koydu. Uğraşamayacak kadar yorgundu. Ancak tekrardan mesaj gelmesi uzun sürmemişti.
BİLİNMEYEN NUMARA: Neden cevap vermiyorsun güzelim?
Aslında bana cevap verip vermemen önemli değil. Uyu lütfen.
Doğru düzgün bir şey de yemiyorsun. Hasta olmandan korkuyorum sevgilim.
Jungkook mesajları okuduktan sonra ne tepki vereceğini bilemedi. Odasında kamera olduğundan şüphelenmeye başlamıştı. En sonunda cevap vermeye karar verip parmaklarını telefonun klavyesinde hareket ettirdi.
JUNGKOOK: Neden kim olduğunu söylememe konusunda bu kadar ısrarcısın?
BİLİNMEYEN NUMARA: Kim olduğum neden umurunda?
JUNGKOOK: Bana güzelim, sevgilim diyorsun. Umurumda olmaması saçma olmaz mıydı?
BİLİNMEYEN NUMARA: Haklısın sevgilim. Yakında göstereceğim kendimi sana, şimdi biraz yemek ye ve uyu.
Jungkook neden bilmiyordu ama onun sözünü dinlemek istiyordu. Üstelik haklıydı da. İtiraz etmeden ayağa kalktı ve odasından çıktı. Şansına annesi yemek hazırlıyordu. Annesinin yanağından öpüp ona yardım etmeye başladı.
Yemekten sonra tekrar odasına döndü Jungkook. Saatin öğlen 14:09 olduğunu ve dünden beri uyumadığını düşünürsek uyuması gerektiğini o da fark etmişti. Üstelik bugün Bay Mükemmel için parka gitmeliydi. Uzun zamandır fotoğraflarını çekmiyordu. Biraz tripliydi ona. Evine gelip Sehun hakkında konuştuklarını unutamamıştı hâlâ. Ancak özlemi o kadar çok büyümüştü ki Jungkook bir an önce onu görmek istiyordu.
...
Elinde ki kameranın tuşuna, Taehyung, tam kafasını geriye yaslayıp sigara dumanını üflemeye başlarken basmıştı. Çektiği fotoğrafa baktığında dudağını ısırmıştı. 'Bir insan nasıl böyle kusursuz olabilir?' diye düşünmeden edemedi.
Birkaç kare daha yakaladıktan sonra kamerayı sırt çantasına koydu. Tam arkasını dönüp gidecekken vazgeçti. Taehyung'un yanına gitme kararı almıştı. O varasaya Taehyung çoktan ikinci sigarasını yakmıştı. Taehyung'un oturduğu banka vardığında bankın en ucuna oturdu.
"Selam."
Taehyung yeni sigarasından ilk nefesini alırken duyduğu sesle duraksadı. Dumanı üfleyip yavaşça ona döndü. Bankın en ucuna oturmuştu. Taehyung bunu görünce hafifçe gülümsedi. Ondan çekindiğini biliyordu.
"Selam."
"Seni Hoseok'un partisinde görmedim. Neden gelmedin?"
Jungkook sormak istediği soruyu sorup merakla cevabı bekledi. Taehyung sigarasından tekrar bir nefes almadan önce garip bir şekilde gülmüş ve sorusunu cevaplamıştı.
"Oradaydım. Sadece sen göremeyecek kadar meşguldun."
Jungkook anlamamıştı. Orada olsaydı onu görürdü. Ayrıca meşguldun derken ne demek istemişti? Merakına yeni düşüp sordu.
"Meşguldun derken."
Taehyung acı çekermiş gibi gülümsedi ve sigarasının sonuna yaklaşmasını sağlayacak bir nefes daha aldı.
"Yugyeom denen çocuk diyorum. Beya yakındığınız belki o yüzden fark edememişsindir."
Jungkook'un cevabını beklemeden son bir nefes daha aldı sigarasından. Ardından dumanını havaya bırakmadan önce Jungkook'u belinden tutup kendine çekti. Aralarında 3-4 cm varken sigara dumanını onun yüzüne yavaşça üfledi ve kulağına eğilip fısıldadı. Ardından genç adamın yüzüne bile bakmadan parkı terk etti. Genç adam ise hâlâ söylediği cümleyi idrak edememiş ve etkisinden çıkamamıştı...
"Sen fark edemesen bile ben, tüm parti boyunca gözlerimi senden alamadım."
Veee kestiğğğk finale adım adım ilerliyoruz. Umarım beğenmişsinizdir. Geç oldu biliyorum ama artık daha düzenli gelir. Çünkü okula gitmiyorum artıkın vuhuhu. Fikirlerinizi belirtin lütfen. Ayrıca kendinize dikkat edin♡♡
Bugün size VMin ile veda edeceğim. Hoşçakalın ^-^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Are Mine ~TaeKook~
FanfictionGenç adamı hızla kendisi ile kapının arasına aldı. Yavaşça kulağına yaklaşıp derin bir nefes aldı ve kulağının arkasına yavaşça nefesini bıraktı. Genç adamın bütün vücudunu titretecek bir sesle fısıldadı. "Sonunda..." derin bir yutkunma sesi yankıla...