Natalia i Kuba - Czy to napewno przyjaźń?

Rozdział 37

Kilka dni później

Natalia

Dzisiaj wychodzę ze szpitala. Nie wiem dlaczago ale pod szpitalem zamiast Kuby czekał na mnie Łukasz.

Na: Co ty tu robisz?

Łuk: Ponowie sprawę sprzed kilku dni. Natalia, jak mieszkałaś w Pionkach to przecież byliśmy razem. To niemożliwe, żeby to uczucie tak nagle zgasło. Ja wiem, że ty nadal mnie kochasz, a ja nadal kocham Ciebie.

Na: Łukasz, ja nic już do Ciebie nie czuję. Nasz związek to była szczeniacka miłość. Szkolne zauroczenie. Teraz to dla mnie nic nie znaczy.

Łuk: Co? Szczeniacka miłość? Zauroczenie? Ja zrobiłbym dla Ciebie wszystko, a ty mówisz, że to dla Ciebie nic nie znaczy.

Na: Tak. Nie mam zamiaru wracać do przeszłości.

Łuk: Ale Natalia...

Na: Mam Ci przypomnieć sytucaje jak próbowałeś mnie zgwałcić dla swojej własnej satysfakcji?

Łuk: Nie musisz mi tego przypominać. Ale to nie dlatego ze mną zerwałaś.

Na: Nie tylko dlatego. Pamiętasz Michaline? To z nią mnie zdradziłeś. A zerwałam z Tobą właśnie z powodu próby gwałtu i zdrady.

Łuk: Natalia, ale ja naprawdę tego nie chciałem.

Na: Nie chciałeś, ale zrobiłeś.

Nagle poczułam jak ktoś obejmuje mnie w talii. Na początku zaczęłam panikować, ale uspokoiłam sie gdy usłyszałam głos mojego męża.

Ku: Wszystko w porządku, kochanie?

Na: Tak. Wszystko dobrze.

Ku: Łukasz? Co ty tu robisz?

Łuk: Przyszedłem porozmawiać z Natalią. Cześć, Natalia.

Na: Cześć.

Ku: Wracamy do domu czy jedziemy na miasto coś zjeść?

Na: Chodźmy na miasto. Dawno nigdzie nie wychodziliśmy razem.

Ku: To zapraszam to samochodu, pani aspirant Roguz.

Na: Jeszcze Nowak.

Ku: Ale już niedługo.

Pojechaliśmy do restauracji. Kuba zamówił sobie schabowego, a ja zamówiłam sałatkę. Kuba zaczął jeść, ale ja tylko grzebałam widelcem w sałatce. Byłam zamyślona. Z moich rozmyślań wyrwał mnie mój mąż.

Ku: Natalia, wszystko ok?

Na:

Co? A tak, tak. Przepraszam, zamyśliłam się.

Ku: Co sie dzieje?

Na: Nic.

Ku: Natalia...