İki gün sonra arabayla eve doğru gidiyordum. Babama kendimi iyi hissetmediğimi ve eve gitmek istediğimi söylemiştim. Tanıdık sokaklara gelmeye başlayınca eşyalarımı toparladım. Scott'ta fedakarlık yapıp benimle gelmişti.
Eve varınca kapının önünde Isabel ve Soffie'nin beni beklediğini gördüm. Koşup onlara sarıldım. Soffie "Seni özledik." dedi. İçeri yürürken "Bende sizi." dedim. Yukarı benim odama çıktık. Onlara olanları anlattım. İkisi de Steven'ı sövdükten sonra Isabel "Sen ondan çok daha iyilerine layıksın. O pis playboy'un hiç sevgilisi olmayacak." Ağlamaya başladım "Ben...ben onun söylediklerine güvenmiştim. Ne kadar aptalım. " Soffie'nin "Hayır canım, aptal olan Steven. Seni bir sürü erkek severken sen onu seçtin ve o seni bıraktı." demesiyle daha çok ağlamaya başladım. Beni avutmaya çalışırlarken aşağıdan sesler gelmeye başladı. Hemen aşağı indik. Scott ve Steven kavga ediyorlardı. "Scott yapma bu pisliğe değmez." diye bağırdım. Aynı zamanda ağlıyordum. Scott Steven'a son kez tekme attıktan sonra "Hadi içeri girelim kızlar." dedi. Tam içeri girerken Steven zorlukla konuştu "G Grace... Sadece ne yaptığımı söyle.." Hışımla arkama döndüm "Bir de soruyor musun? Benim üzerime iddaya girdin sen pislik." daha şiddetli ağlamaya başladım "Ben...ben seni sevmiştim Steven. Ve aptal gibi senin de beni sevdiğini düşünmüştüm. " Isabel "Git burdan Steven. Ona zarar verdiğini görmüyor musun? " diye bağırdı. Zorlukla içeri girdim. Adım atacak gücüm bile yoktu.
