Steven'dan
Evet Grace'e ilk başlarda iddia için yaklaşmıştım. Ama ona gerçekten aşık olmuştum daha sonra. Gülüşüne, kızaran yanaklarına... Yanında duruyordu zaman, hep onunla olmak istiyordum. Onunlayken aklıma başka hiçbir şey gelmiyordu.
Ona kendimi affettirmeliydim. Biliyordum o da beni seviyordu. Sadece onu kırmıştım. Hem de çok fazla. Şimdi hatamı telafi etmeliydim.
Telefonumu çıkarıp onu aradım. Ama telefonu kapalıydı. Ben de Scott'ı aradım. Telefonu sinirle açtı.
"Ne var be gerizekalı?!? Bir daha arama beni de Grace'i de. Ona üzüntüden başka bir şey vermiyorsun."
Gerçekten de öyle miydi? Tek yaptığım onu üzmek miydi? Sonra yanımda attığı kahkahaları hatırladım. Tamam belki şu an ona üzüntü veriyor olabilirdim ama onu mutlu edecek kişi yine bendim. Ben olmalıydım.
"Beni dinle. Grace yanında mı?"
"Onun adını ağzına alma."
Kısa bir küfür mırıldandım.
"Yanında mı değil mi?"
"Değil, hava almak istedi. Yalnız."
"Tamam."
Telefonu kapattım ve arabaya atlayıp sahile sürdüm. Bankların birinde oturmuş ağlıyordu. Hala çok güzeldi. Sessizce yanına oturdum. Kafasını kaldırıp bana baktı.
"Ne işin var burada? Yoksa bu da yeni bir iddia mı? Üzgünüm bu sefer istediğini elde edemeyeceksin."
"Grace... Beni dinle lütfen."
''Sonra gidecek misin?''
"Eğer gitmemi istersen evet."
"Tamam."
" Evet ilk başlarda sana iddia için yaklaştım ama daha sonra aşık oldum sana."
"Sana inanmıyorum. Bu da oyunlarından biri değil mi?''
"Hayır değil. Seni gerçekten seviyorum Grace.''
"Ama ben seni sevmiyorum artık,"
Ona inanmıyordum. Beni hala seviyordu. Bundan emindim.
"Seviyorsun."
"Sevmiyorum."
"Seviyorsun."
"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"
"Çünkü ben de sana senin şu an bana baktığın gibi bakıyorum."
"Nasıl bakıyomuşum?"
"Aşkla..."
"Üzgünüm ama şu an içimdeki tek duygu nefret. Gitmeliyim."
Koşa koşa uzaklaştı oradan.
Onu, Grace'imi geri kazanmalıydım.
Merhaba arkadaşlar
Umarım beğenirsiniz
Öptüm sizi
Yorum ve vote plizzz
