Sonsuza Kadar

Hayatım o aptal günden itibaren değişmişti zaten.Olay aynen şu şekilde başlamıştı;

Annemin Nerisssa(evet ben bir türküm ve ismim neden böyle diye sorarsanız bunu annem rüyasında görmüştü) kalk diyen sesiyle güzel rüyam bölünmüştü.Ah nefret ediyorum pazarlardan, o gün tatildir ama ertesi gün okul olur ve sen etrafta zombi gibi dolanırsın hele de benim gibi 8.sınıf öğrencisiysen.Evet bu sa sene sınvım vardı 1 hafta sonra. TÜM sene ineklemiş ne televizyon izlemiş nede bi halt etmiştim. Beni inek falan sanmayın. DEĞİLİM. Neyse zorla yataktan kalkarak kendimi banyoya sürükledim.Hızlı bir şekilde duş aldım ve üstümü değiştirdim.Annem;

-Nerissa kendini kaldır ve kahvaltıya gel hemen.

Duş almak daima bana kendimi iyi hissettirmiştir. Ve kahvaltıya oturdum.Mmmmm...Kahvaltı çok güzel gözüküyordu.Hepsini yemek istiyordum.Hilal(kendisi kardeşimdir.)

-Bilbakalım saat kaç?

-9 saat

-Yooooo

Ki bunu arsız sırıtışıyla söylemişti ve bu hiç de iyi haber değildi.

-Saat...

Saat 11di.Yoooo ,hayır ya.

-Has...

-Öhö öhö

-Baba su iç.

Tam bir gerizekalıyım ben,biliyorum.

-Küfür etmiyoruz,alayım.

Ne deye soracaksınız. Her küfür ettiğimde gıcık kardeşime 1tl vermek zorndaydım.Ki bu haftalık harçlığını karşıyodu.

-Aaaaaa... şey...Yanımda para yok neyse geç kaldım ben sonra veririm ben.diyerek

Son hızla evden çıktım Nike ayakkabılarımı ve çantamı kaptım ve yarı ayakabımda yarı dışarda kalan ayaklarımla fırladım.

-O parayı alıcam.Sonsuza kadar peşindeyim.

Allahım hiç çıkmıyodu şu laf hayatımda SONSUZA KADAR...Evden çıktıktan sonra ayakkabımı giydim.Çantamı omzuma geçirdim ve yürüdüm.En yakın arkadaşımı beklemeye başaladım.Ege'yi;kendisini çocukluğumuzdan beri tanırım.Harika bir dosttur.Ben ağlarken espri yapar güldürür.Daima insanları güldürür ama yeri geldiğinde çok ciddi olur.Salak ya. Sonra bir şey hissettim.Sanki izleniyodum ve bu hiç hoş bir his değildi.