Sonsuza Kadar

Başka bir beden

Kendimi tanıyamıyordum artık.Kimdim ya da ben kimim.Bunlar cevapsız sorular artık geçmişimi yavaş yavaş hatırlıyordum ama aynı zamanda Nerissanın aslında kim onuda unututyorum.Sanki bir bedeni çalmışım gibi hissediyorum.Zaten diğerleride bunun farkındaydı.Ateşin başında oturuyorduk.Hepsi bana endişeyli bakıyordu.Haklıydılarda ben de kendim için endişe ediyordum artık.

-Nerissa?

-Hı?

-Daldın....Gene.

-Özür dilerim.

-Ben biraz odun toplayıyım.

Diyerek yanımızdan ayrıldı Clarisse.Nicoın gözlerindeki endişe gayet net okunuyordu.Ve uzun zamandır yanlız kalamamıştık.Aslında kalmamaıştık çünkü Nico neler hissetiğimi biliyordu.Ben ne kadar inkar etsemde o biliyordu.Kişiliğim ikiye bölünmüştü.Şu anki Nerissa Nicoyu,geçmişteki Neriissa ise Jake seviyordu.Annemi bulamamamızsa beni daha kötü etkiliyordu.Her şey annemi bulduğumda netleşecekti ama 1 hafta geçmişti ve hala bir şey yoktu.Savaş kendini hissetiriyordu.Annemi bulmalıydım.

-Nico?

Başını kaldırıp baktığında gözlerinde kayboldum.

-Seni  seviyorum ve özür dilerim.

Yanıma oturdu.O göz yaşımı silinceye kadar ağladığımı fark etmemiştim.

-Bende seni seviyorum.Olanlar senin suçun değil.Ben ne olursa olsun senin yanındayım.

Ardından beni öptü ki bu uzun zamandır olmamıştı.Ayrıldığımızda alnını alnıma dayadı göz gözeydikTakiiii bir çığlık duyana kadar .Kahretsin Clarisse.Hızla sesin geldiği yöne koştuk.Ama orda kimse yoktu.Bu sefer ise ses iki ayrı yönden geliyordu.

-Clarisse!!!!!!

-Ayrılalım.

Başımla onaylayıp sağa doğru koştum.Sesin geldiği noktaya varınca etrafıma baktım ama kimse yoktu.Tüm reflekslerim arkamı dönmemi emrettiği anda enseme inen darbe her şeyi kararttı.

                                        *****        *****        ******        *****

Nico

Karşıda bir sülyet gördüm.Kılıcımı çekerek ona doğru yürüdüm.Tam kılıcımla vuracaken.O şahısın Clarisse olduğunu gördüm.Bana baktı.

-Ne yapıyorsun?

Sen çığlık attın bizde yardıma geldik.

-Ben çığlık atmadım.Nerissa nerde biliyorsun onu gözümüzün önünden ayırmamalıyız.

5 saniye sonra gözlerimiz faltaşı gibi açıldı.Sen çığlık atmadıysan.

Kahretsin.Nasıl yaptım bunu.

-Nerissa!!!!!!!

-Nerissa!!!

Ses yok.50 metre sonra ilerde bie parıltı gödüm.Hızla ona doğru koştum.Vardığımızda ise yerde Aura duruyordu.

                                                        *****        *****        ****        

Nerissa

Gözlerimi açtığımd (açmaz olaydım) tüm vücudumun ağrıdığını fark ettim.Kendimi kaldırmaya çalıştım ki bu imkansızdı tüm eklemlerim isyan etti.Ardından köşede duran şahısı gördüm.Bana doğru dödü.

-Sem Nerissa.

Vampir David.

-Neden burda olduğunu merak ediyorsundur?

Ona cevap vermeye tenezül etmedim.Kalkmaya çalıştığımda sonuç sefillikti.Parmağımı zor oynatmıştım.

-Bence hiç uğraşma uzun bir süre kalkamayacaksın.

Sonra çıkıp gitti.