Di Tayo Talo...

Seventh Shot

> Dandelion Ray Lazaro <

I'm still thinking about everything. The one who sent me the box. What my brother was about to say in my dream. There are so may whats and whys.

Nakabalik ako sa realidad ng may kumatok sa pinto.

Nakita ko ang doktor. Si Josh.

"Hi. Anong nararamdaman mo?"

"Wala." Simple kong sagot. It's true. I don't know what I'm feeling right now. He sighed.

"Mad-discharge ka na mamayang hapon. So, my offer still stands. Sa tingin ko ay hindi ka muna dapat lumapit sa....kung sino mang dahilan kung bakit ka nagkaganyan." sabi nya habang tinatanggal ang dekstrose ko.

"Ayos lang ba talaga sayo?" He chuckled. I suddenly felt...overwhelmed? Knowing na kahit nasa ganitong state ako, meron paring tao na masaya para sakin. Nilapitan nya ako tsaka ginulo ang buhok ko.

"Silly. Di naman ako mag-ooffer kung hindi okay sakin diba? Tsaka, for someone like you, you deserve to be treated well." I smiled a little. God, thank you so much. Atleast someone can think positive.

"Ginagawa mo ba to dahil naaawa ka sakin?" At nagulat ko nang humagalpak sya ng tawa. Nang matapos sya ay humarap sya sakin at tinapik ang ulo ko.

"Hindi kita kinakaawaan. Hinahangaan kita actually." That made me smile.

"Really?"

"Yes. Considering na marami kanang napagdaanan, you're still trying your best. Well, tingin ko madalas dapat tayo magkita. I wanna see you smile again. With no pretensions. Be happy without anything else bothering your mind. Aba! Kung araw-araw mo akong makikita, mapapangiti ka talaga. Sa gwapo kong to diba?" Sabi nya habang taas baba ang kilay nya. Natawa ako.

"Ewww. Kung araw araw kitang makikita baka magsawa ako."

"Ouch! Nahurt ako." Sabi nya sabay duro sa may puso nya.

"Ewan ko sayo! Dami mong alam." He smiled at me.

"See? You smiled. And you even laughed."

Did I do that?

Wow.

"Okay." I said. He looked at me with confusion.

"Ha?"

"I accept the offer...in one condition."

"Okay, go ahead."

"If ever na hanapin ako ng boys, sabihin mo hindi mo alam, K? And wag mo silang hayaang makapasok dito sa loob while I'm still here."

"Yun lang pala! It's settled then. Oh! By the way, nabayaran ko na ang bill mo." Lumaki ang mga mata ko.

"What?!"

"Binayaran ko na ang bill mo. So no worries kana. Hep! Wag ka nang makipagtalo. Nabayaran ko na, di na mababawe."

"Aigoo. Okay, fine. Wait itext ko lang sila Hailey. Papadala akong damit."

"Okay. Uhhh, nga pala tungkol sa mga kasama mo, ermmm...nadulas ako kay Jyra. Sorry." Sabi nya habang nakayuko.

"Ano ba! Okay lang."

"Ehhh sorry talaga. Naipaliwanag ko naman na lahat."

"Lahat?" He shrugged.

"Shyra." I knew it. Sabi na nga ba nagkwento sya. Clumsy as always.

"Okay."

I dialed Charice's number. Pagkatapos ng ilang ring ay sumagot na din sya.

[Oh my god! Ate Ray! Napatawag ka?]