DONUT KAFE

1...

Okullar kapanalı 1 ay olmuş ve evde sıkıntıdan patlıyordum her zamanki gibi annem ve babam kavga ediyordu bense onları umursamayıp odamda yastığı kafama geçirmiş yatıyordum. Sadece biraz sakinlik istiyorum çok mu?

Beni mutlu eden bir şey vardı ki yarın anneannemin yanına Marmarise gidicektim.

Anneannem bu hayatta en sevdiğim insan diyebilirim.

Artık sesleri gelmiyordu ve kalkıp bavulumu hazırlamaya karar verdim. Kırmızı en büyük bavulumu çıkarıp en güzel kıyafetlerimle doldurdum.

Çok geç olmadan yattım sabah uçağım var üstelik tek başıma gidiyorum. Tek basima herkesten uzak sakin sessiz . Sonuçta 16 yaşındayım artık bir şeyleri tek başıma yapabilirim.

***

Sabah kalkıp hızlıca kahvaltımı yaptım. Siyah patolonumu gri sıfırkol dar tişörtümü giydim ve tabi belime gömleğimi bağlayıp kulaklığımı da boynuma geçirdim sonunda aşağı inebildim.

Babamla havalimanına kadar benimle geldi ve vedalaşmadan önce de elime 600 TL verdi. Sonrada "bir ihtiyacın olursa bizi ara tamam mi Aslı " dedi yapmacık bir şekilde tamam diyip gittim.

Uçağın merdivenlerinden çıkıyordum ki kulaklığımı düşürdüm bi bu eksikti.

Hızlıca merdivenleri aşağı inmeye çalışırken ayağım birinin ayağına takıldı merdiven korkuluğundan düşüyordum gözlerimi öyle sıkı kapattım ki bir saniye sonra öleceğimi düşünmüştüm hayır daha çok gencim . Çığlıklar yağdırdım aniden bir çift el belime dolandı ve aniden beni kendine çekti. Korkudan titriyordum ve hala merdivenden sarkık durumda olduğum için beni tutan kişiye tutunmaya çalışıyordum öyle bi kenetlenmiştim ki istesede beni bırakmazdı. Bir anda hala ayaklarımın havada olduğu için bir daha çığlık attım ve " indirsene artık beni ya korkuyorum " dedim ve en sonunda beni kendine çekti ve doğruldum.

Kafamın kaldırdım ve ortalama benim yaslarda ama benden büyük olduğu kesin yakışıklı ve acayip uzun boylu bir erkek vardı . Gözlüğünü çıkartıp bana " ne çığlık attın be güzellik " dedi .

Şuan hala titrerken " yükseklik korkum var elimde değildi. " dedim ve hızlıca merdivenleri çıkıyordum ki aklıma düşürdüğüm kulaklığım geldi. Allah'ın belası kulaklık ya beni düşürdüğü durumlara bak. Arkamı döndüm ve yine o çocuk vardı bana doğru bir adım attı ve

çıtırt

diye bir ses

"Kulaklığım" çocuk şaşırmış mahcup bir şekilde bana bakıyordu aslında benim daha mahcup olmam gerekirdi ama olsun.

O kadar sinirlenmiştim ki kulaklığı yerden almadan uçağa geçtim bu kulaklık basıma yeterince dert açmıştı almama gerek yoktu. En sonunda sakinleştim ve yerime oturdum.

********
Umarım heyecanlı bir bölüm olmuştur her bölümü böyle yazmaya çalışıcam başlarda tabi biraz diğer hikâyeler gibi oldu ama diğer bölümlerde gittikçe özgün olucak eminim bazı hatalar vardır lütfen yorum yapın teşekkür ederim

********