DONUT KAFE

5....

İçeri geçtik ve sessizliği bozan Merve oldu.

Merve:

"Ee Aslı anlat "

"Ne anlatıyım?"

"Nerden geldin? Ne kadar kalıcaksın ? Kiminle yaşıyorsun ? Kimsin?"

"İstanbuldan geldim Anneannem Donut  Kafe' nin sahibi işte bende hem ona yardım etmek için bir de öyle yazın takılmak için buraya geldim."

"Oha Anneannen Necla teyze mi?"

Kuzey:

"Evet"

Emre:

"Başka"

Kuzey:

"Bu kadar iste oğlum hadi ben sıkıldım birşeyler yapalım hep birlikte."

Niye böyle ters davrandı ki şimdi bu çocuk çözemiyorum.

Emre :

"Kuzey birşeyler çalsana bize  bahçede."

Kuzey:

" Kanka başka birşey  yapalım "

"Oha Kuzey gitar mi çalıyorsun ?"

Kuzey :

"Şey biraz"

Emre :

"Ne birazı oğlum neyse hadi kalkın hadi biz yiyecek birşeyler hazırlıyoruz Aslıyla siz gidip çalı çırpı toplayın ateş yakalım."

" Ben Merveyle kalıp yemek yapsam."

Emre :

"Yok ben sevgilimle baş başa yemek yapmak istiyorum."

"Hmm tamam o zaman biz sizi rahat bırakalım."

Kıkırdayarak çıktık ve ormana doğru ilerledik 

"Emreyle Merve 'nin sevgili olduğunu bilmiyordum."

Kuzey:

"Onlar çocukluktan beri birbirlerini seviyolardi ama henüz 1 senedir sevgililer açılamadı ikiside  ."

" Peki sen"

"Benim sevgilim yok."

"Hm"

"Sen "

"Yok"

"Güzel"

"Ne güzel "

"Ee yani güzel baya odun topladık hadi bizimkilerin yanına gidelim."

"Tamam "

Kulübeye doğru ilerledik.

"Kuzey "

"Efendim"

"Sencede çok değişik bi tesadüf değilmi"

"Yani evet"

"Önce kulaklığım sonra uçak sonra marmaris ve sonra anneannem"

Durdu yanıma geldi ve

"Belki de bu bi işarettir ."

"Ee  neyin  işareti"

"Şey ya arkadaşlığımız "

"Aynen bencede çok iyi bir dörtlü olduk dimi?"

"Mükemmel olduk."

Sonunda kulübeye vardık . Emreyle merve sandviçler hazırlamış . Sürekli gülüşüp duruyorlar sevdim bu ikiliyi.
Hava hafiften karardı ve hep birlikte ateşin başına toplandık. Bi yandan sandviç yerken bir yandan Kuzey şarkı söylüyordu.