DONUT KAFE

12...

"Kuzey bende seni seviyorum ama anneannem seni burda görürse--"

"Bişey olmaz sevgilim."

"Kuzey, Kaan..
Bidaha karşımıza çıkmaz dimi?"

"Polise verdik ya o iti bir süre çıkamaz oradan."

Kafamı sallayıp başımı Kuzey 'in göğsüne koydum. Balkonda o şekilde oturup kaldık. Hayır anneannem gelse görse nolucak acaba.

"Kuzey"

"Efendim sevgilim"

"Seninle ilk karşılaştığımız gün yani uçaktayken nereden geliyordun?"

Bunu söyleyince Kuzey 'in suratındaki ifadesi değişmişti.

"Boşver güzelim"

Başımı göğsünden kaldırıp sordum

"Ama lütfen söyle meraktan ölürüm."

"Annemle babamın mezarını ziyarete gitmiştim."

"A-
Anladım.
Başın sağolsun."

"Sağol."

Kuzey 'in ailesinin mezarı neden İstanbul'daydı ki. Neyse en iyisi daha fazla kurcalamamak. Onu üzmek isteyeceğim son şey bile olamazdı.

"Eee tamam konuyu değiştirelim."

"Değiştirelim."

"Hiiii
Kuzeyy
Anneannem geliyo
Çabuk aşağı in çabuk"

" Aslı bişey olmaz söyleyelim anneannene de"

"Kuzey şuan olmaz hazır değilim."

"Gelsin ben söyliycem."

"Sevgilim lütfen şimdi olmaz şuan gitmem lazım."

"Ne dedin sen?"

"Gitmen lazım dedim Kuzeyyy."

"Yok ondan önce."

"Lütfen şimdi olmaz ."

"Hayır ya ondan önce."

"Sevgilim"

"Sonunda be kızım senin ağzından duymak da bir başka güzel oluyo."

"Kuzey hadi ama hala makara yapıyorsun anneannemin sesi geliyor merdivenden."

"Tamam şimdi gidiyorum ama sabah yine gelicem."

Tam gidiyordu ki arkasını dönüp dudağımın kenarına minik bir öpücük kondurdu ve merdivenlerden indi.

"Kızım napıyorsun balkonda hasta olucaksın içeri gel."

"Geldim anneanne."

Bir öksürük patlattım.  Galiba cidden soğuk aldım. E tabi dün de Kuzey gittikten sonra yarım saat balkonda oturursan böyle olursun Aslı.

"Bak işte öksürmeye başladın.
Hem napıyosun bu saatte balkonda yavrucum."

"Hiç anneanne öyle işte oturuyodum.
Hava da baya sıcak oldu
Ondan yani"

"Peki tamam kızım hadi Allah rahatlık versin."

Üzerimdeki kıyafetleri çıkartıp pijamalarımı giyindim. Yatağa geçiyordum ki yine bir öksürüğe boğuldum.

Yatağıma yatıp uzandım. O kadar yorulmuştum ki birkaç dakika içerisinde uykuya daldım.

Mükemmel rahat ve sessiz uykumu bölen şey telefonumun çalması oldu.

Arayan Kuzeydi.

O an tam bir uyku sersemiydim. Telefonu açtım. Ve buğulu çıkan sesimle

"Efendim Kuzey"

"Aslı neden mesajlarıma bakmıyorsun endişhelendim."

"Uyuyordum Kuzeyyy."

"He tamam iyisin yani dimi?"

"Gayet iyiyim sevgilim."

"Tamam hadi yat iyi geceler."

"İyi geceleeeer."

O kadar uykulu konuşmuştum ki ne dediğimi ben de anlayamıyordum.

Kafamı yastığıma gömüp tekrar yattım.