DONUT KAFE

7...

Bir saniye duraklayıp ilerlemeye devam ettim. Acaba hala orda duruyomu? Hem ben neden onun dediği şeyleri yapmak zorundayım ki?
Kendi kararlarımı kendim veremezmiyim?

Kafeye girdiğimde adam hala ordaydı. Ben içeri girecekken

"Bu arada ben Kaan."

"Bende Aslı."

"Çok memnun oldum."

"Ben de ."

"Teklifimi düşün tamam mı?"

"Düşünmeme gerek yok kabul ediyorum."

"Ciddi misin?"

"Evet ne zamam başlıyoruz?"

"Yarın hemen yarın gelebilirsin adres bilgileri verdiğim kartta yazıyor.
O zaman yarın sabah görüşmek üzere"

"Görüşürüz"

Neden yaptım şimdi bunu ? Anneanneme bile sormadım. Neyse anneanneme söylemiyim. Sorun çıkmasın.

Sandalyede oturup düşünürken kafeye Emreyle Merve girdi. Ama bu sefer Kuzey yoktu. Kapının önünde de yok. Gitmiş.

Onların yanına gidip oturdum.

Merve :

" Naber Aslı?"

"İyim siz "

"Bizde sinemaya gidicektik seninle Kuzeyi de alalım dedik"

Emre:

"Kuzey yok mu?"

"Yok bugün hiç görmedim."

Emre :

"Neyse yolda ararız onu hadi sen gel "

"Yok cidden çok iş var burada siz eğlenmenize bakın."

"Peki sen bilirsin."

"Görüşürüz "

Vedalaşıp gittiler.

•••

Akşam oldu Anneannemle eve gidiyorduk gelirken markete uğradığımızdan ellerimiz doluydu.

Anneannem ;

"Kızım ver elindekileri bana sana ağır gelir diyorum. Zaten incecik bişeysin.
Düşürüceksin."

"Anneanne taşıyorum işte."

O gelen kim?
Aaaa Kuzey benim kurtarıcım Kuzey. Gelip şimdi yardım falan eder.

Gelip anneannemin elindekilerini aldı ve hızlıca eve gittik. Hemde hic konuşmadan. İnsan bi hal hatır sorar hayırsız.

İyice dengesizleştin Aslı.

Anneannemle birlikte sessiz sakin bir aksam yemeği yedik ve yattım .

Sabah kalktığımda başım ağrıdan çaylıyçak gibiydi. Bugün görüşmeye gideceğimi hatırlayıp kalkıp hazırlanmaya başladım.

Üzerime ince salaş kısa elbisemi giyip üzerine kot ceketimi aldım ve saçımı hızlıca örüp aşağı indim.

Anneanneme gözükmeden çıkmaya çalıştım amaaaa

"Aslı nereye kızım bu saatte ?"

"Ee Kuzeylerle buluşucaktım anneanne."

"Hm tamam o zaman kuzucum ."

Bu ne güven arkadaş Kuzey diyince akan sular duruyor.

Kapıya çıkıp taksi çağırdım ve beklemeye başladım. Ve birde kimseyle karşılaşmamayı umdum.

Sonunda taksi geldi ve binerken Kuzey 'in evden çıktığını gördüm umarım yakalanmam.

Taksi durduğunda hic de öyle reklam binası gibi bir yere gelmemiştik ama bir tabela vardı sanırım burası .

İçeri girdim ve yine o çocuğu gördüm 'yani Kaan' beni görünce hemen yanıma geldi ve

"Gelmene sevindim."

"Hemen başlıyomuyuz?"

"Eğer istersen tabiki."

"Tamam başlayalım ama ne reklamı"

"Ee Kıyafet "

"He tamam iyiymiş"

"Sen şu yan odada giyin diğer odada da çekim yapıcaz."

"Tamamdır."

Gidip giyinmeye başladım. Bir kloş etek ve gömlek kombinlenmişti. Onları giyiniyordum. Gömleğimin düğmelerini ilikliyordum ki kapı yumruklanmaya başladı.

"Henüz hazır değilim ."

"Aç kapıyı "

"Daha giyinmedim diyorum anlamıyor musun?"

"Kapıya bir anda bir tekme indi ve kapı kırıldı. "

Bir anlık çığlık attım gömleğimin onu açıktı. Ve sanırım korkudan ölücektim.

"Kaan napıyorsun ?"

Ayni zamanda gömleğimin önünü elimle kapatmaya çalışıyordum.

"Ben seni giydiririm merak etme."

Oha sapık çıktı . O naif genç adamın içinden nasıl bi şerefsiz çıkar inanmıyorum cidden.

"Ya defol git pis sapık!"

"Şiş sakin ol be kızım sadece saka yaptım."

Ne??

"Çekil önümden gidicem ben"

"Bak iste onu demiycektin"

Kaan kolumdan tutup beni yan odaya çekiştirmeye başladı. Ben direnince birden ayaklarım yerden kesildi ve beni kucağına aldı .
Girmemek için duvarları tuttum kapıları tuttum ama o kadar güçlüydü ki engel olamadım.

"Bırak beni şerefsiz!!
Sapık"

"Bi dur be kızım "

Bi dakika napiyo o !

Beni yatağa bağlamaya çalışıyor

Direndim ama ben konuşana kadar bir ayağımı bağlamış şerefsiz .

"Ne istiyorsun benden *****"

Kuzeyi dinliycektin Aslı işte Allah böyle belanı verir. Neden bu kadar güçsüzsün Aslı neden sen anca bağır adam seni bağladı bile Allah 'ım şurdan bir kurtulayım ilk işim karete kursuna yazılmak olucak.

"Sonunda be kızım ne direndin öyle"

Gömleğimin önü hala kapalı değildi ve eteğin biraz sıyrılmıstı o kadar utanıyordum ki şerefsiz adam üstüme geliyordu. Ve ben bunu engelleyemiyordum ellerim bağlı ayaklarım bağlı ölmek istiyorum şuan ölmek .

Yanıma gelip gömleği iyice çıkarmaya çalıştı çırpınmaya çalıştım.

Dedi ve eteğimin fermuarına elini götürdü yanağımı boynumu öpmeye başladı şerefsiz direnmeye çalışıyordum ama elim kolum bağlı elimden hicbirsey gelmiyordu.

"Dokunma bana şerefsiz bırak ."

Çığlıklar yağdırıyordum ama kimse beni duymuyordu bu şerefsizle aynı odada tıkılı kalmıştım.

Bacaklarıma dokunuyor boynumu kollarımı öpüyordu. Gömleğini çıkarmaya çalışıyordu.
Sanırım bayılmak üzereydim.

************************************

Bu bölümü yazsamıydım yazmasamıdım bilemedim ama kafamda kurduğum senaryo buydu .

Şuanki hedefim 150 okuma olmak

Umarım begenmissinizdi yorumlarinizi dikkate alarak yazdım
İyi okumalar:)

************************************