DONUT KAFE

8....

************************************

Üzgünüm ama burası biraz klasik olucak
Yorum bırakmayı unutmayın ❤

************************************

Biraz daha bana dokunmaya devam ederse bayılıcaktım sanırım. Bağlı bir şekilde tepinmekten başka birşey yapamıyordum. Aynı zamanda çığlıklar atıyordum.

Bi anda kapı yumruklanmaya başladı. Kapıyı kitlemiş pis sapık. Her kimse kapıyı açamıyor.

Fırsattan istifade bağırmaya başladım

"Yardım ediiin .
Lütfen
Biri yardım etsin.
İmdaaaat
Bırak beni serefs--"

Ağzımı bantladı ****** ******

"Dokuma ona şerefsiz ***"

Kuzey gelmiş inanamiyorum onun yüzüne nasıl bakıcam ben. Ağzım bantlı olduğu için ses veremiyordum.

Sonunda kapı kırıldı ve Kuzey içeri girdi. Kaan girdiğini anlayınca arkasını dönüp Kuzeye elini kaldırdı ama Kuzey izin vermeyip bir yumruk indirdi. Kaan sarsıldı ama yere düşmedi bir yumrukta o Kuzeye indirdi. Bense sesimi bile çıkartamadan bekliyordum.

Kuzey bir kaç defa daha Kaan'a vurdu ve Kaan yere yığıldı.

Kuzey gözleriyle beni aradı ve hemen yanıma gelip beni çözmeye başladı. Hareket edemiyor konuşamıyordum bile. Kuzey ağzımdaki bandı çıkardı.

"İyi misin güzelim he bu şerefsiz  sana bisey yapmadı dimi?

Ben konuşamıyordum sadece bir anda Kuzeye öyle bir sarıldım ki sanki ona kenetlendim ve dünya gelse bizi ayıramıyacak gibi.

Sırtımı sıvazlayıp saçlarımdan öptü ve

"Aslı sana bu adama güvenme bu adamdan uzak dur dedim sana ."

Tepki veremeden Kuzey'e sarılmış bekliyordum. Ve aynı zamanda titriyordum .

"Aslı bu adam sana dokundu mu? Doğru söyle "

Sadece hafifçe kafamın sallayabildim ve gözümden yaşlar akmaya başladı.
Sessizce ağlamaya başladım. Ama Kuzeye sarılmayı bırakmadım sanki bırakırsam yine aynı şeyler olacakmış gibi yine o şerefsiz beni yatağa bağliycakmış gibi...

Kuzey ağladığımı farkedip başımı avcunun içine aldı ve gözyaşlarımı sildi ama engel olamıyordum. İstemsiz gözyaşlarım akıyordu.

Kaan yavaşça doğruluyordu ki Kuzey kalkıp birkaç yumruk daha indirdi.
Tekmeler atmaya başladı.

"Nasıl dokunursun lan nasıl şerefsiz nasıl ****** ******"

"Kuzey"

Tekme atmayı bıraktı ve bana döndü

"Efendim güzelim "

"Nolur gidelim lütfen gidelim buradan "

"Tamam tamam bak sakın korkma tamam mı buradayım hiçbirşey yapamaz sana."

Ayağa kalktım ki gömleğimin önünün açık olduğunu ve eteğimin fermuarının yarı açık olduğunu farkettim. Hemen arkamı dönüp düzeltmeye çalıştım.

Kuzey kapıda bekliyordu ve üzerimi düzeltince kapıdan çıktık. Yerde çantam duruyordu Kuzey çantamı alıp elimi tuttu ve hızlıca çıktık.

Tek kelime edemiyordum. Ve hala ağlıyordum. Araba kapının önündeydi. Kuzey önce benim kapımı açtı sonrada kendisi bindi.

"Aslı iyi misin ?"

"..."

"Aslı birşey söyle o şerefsiz sana naptı?"