FIRST TIME

WAITED

Kabanata 6

Pababa ng hagdan si Alex. Naka uniform ito. Mga 12:30 na at si Roy nun ay nakaupo sa huling baitang may hawak pang yelo na nakapatong sa ulo.

Alex: oh anong drama yan?.. ..hang over? (agad na sagot sa sarili.)
Roy: ou eh!! Hatid sana kita kaso wag na lang.

Natawa si Alex at tinalikuran na si Roy.

***

Dahil matamlay ay nakayukong lumakad si Joseph kaya di nito naiwasan may makabangga. Nahulog ang mga gamit ng babae at pati nga salamin nya sa mata.

Joseph: sorry sorry... Pasensya na. (sabi nito habang dinadampot ang mga notebook.)

Sabay sila tumayo at nagtinginan nagulat si Joseph dahil si Jesica pala un.

Joseph: sorry Jesi. (yumuko at hawak pa ang notebook ni Jesica.)
Jesi: its ok.

Hinawakan sya sa baba at iniangat ang muka parang maamung tupa si Jesica. Dahan dahan pa nitong isinuot ang salamin ni Joseph at sya na kumuha ng mga gamit nya na di maiabot Ng binata. Tinitigan nya si Joseph habang sa isip ay naaalala ang ginawa ni Kris. Kaya isang desisyon ang ginawa nya.

Jesi: halika samahan mo ako maglunch.
Joseph: talga... Sige..  (di maitago ang saya sa sagot nito)

Masayang masaya si Joseph habang kumakain actually kunti nga lang ang nakain nya.

Jesi: may sasabihin ako. (saglit na bumwelo si Jesica.) pwede ba kitang maging boyfriend?

Nasamid sa narinig kaya agad na uminum ng tubig si Joseph..

Joseph: boyfriend??
Jesi: ou ( nakangiti ang dalaga na mukang sinsere.) ayaw mo ba?
Joseph: di ba may BF ka?
Jesi: un ba? Wala na kami tsaka di ko naman gusto un. Di ko mapapangako na mapapasaya kita pero susubukan ko.
Joseph: ok lang ngaun palang masaya na ako.

Masayang masaya hinawakan ang kamay ni Jesica at hinayaan naman ng dalaga.

Samantaka kalalabas lang ni Kris ng C.R nun, inaayos pa ang sombrero ng marinig ang dalawang babaeng lumampas sa kanya.

"si Joseph at Jesi sila na." ulit pa nya sa narinig. Pilit ngumiti. "mabuti naman. Ano kaba kris ok lang un dapat masaya ka. Sabi sa sarili at lumakad ito ng nakangiti.

***

Habang magkasabay na lumabas ng kwarto nila si Alex at Roy. Nakababa na si Alex ng makasabay sa motor si Roy.

Alex: oh san ka?
Roy: papasok?
Alex: saan?
Roy: iskul bakit?
Alex: nagaaral ka pala? (di makapaniwala si Alex.)
Roy: ou naman. Halika sabay kana. Hatid kita.
Alex: ok lang ba?
Roy: ou naman ikaw pa.
Alex: sige sabi mo eh. Baka magbago pa ang isip mo sasakay na ako.

Pagkaupo palang ay pinatakbo na agad ni Roy ang motor.

Alex: aiii. (tili at kumapit sa bewang.) dahan dahan din.  (sabi at inalis na ang kamay sa bewang.)

Naging normal na lang ang takbo nila. Maya maya pa ay huminto na sila at bumaba na si Alex.

Alex: Salamat ha.
Roy: ok...  Anong oras labas mo?
Alex: bakit?
Roy: sunduin kita.
Alex: ha? Wag na di na kailangan may pamasahi naman ako.
Roy: basta. Sige na bye. (pagkasabi ay tumakbo na  ang motor di na hinintay ang sasabihin ni Alex.
Alex: hay naku. Ok lang naman eh. Kaso gabi na ako uuwei. (inis na sabi at nakasunod tingin lang.)