Yine yağmur yağıyordu.Yağmuru seviyorum.Çıkardığı sesi,soğukluğunu,ıslaklığını..Bana hislerim olduğunu hatırlatan tek şeydi.Her ne kadar tekrar hissetmek için çabalamasam da bunun içimde bir yerde olduğunun bilincindeyim.Yağmur sayesinde...Şu zamanıma kadar tek başıma ayaklarımın üstünde durabilmişsem hissizliğim,verdiğim kararlardan dönmeyişim ve vermediğim tavizlerdi.
Ben ailem zehirlenmedi veya trafik kazasında ölmediler.Hala yaşıyorlar,ama benim için ölüler.Siktiğim aile gelenekleri yüzünden 16 yaşında beni evden attılar.Bir motele yerleşip orada yaşamaya başladım her ay nerden geldiğini anlayamadığım biri bana para yolluyordu.Her seferinde farklı bir adam gelip bana veriyordu.Her ay bu paralar azalmaya başladı,paraya alışmamam ve kendime bi iş bulabilmem içinmiş.Peh.Gerçi şuan ki konumumu onlara borçluyum ama bu yaşadığım hiçbir şeyi değiştirmeyecek.
Önce zorlukla küçük bir kafede işe başladım,üstüme giymeye kıyafetim bile yoktu,ayakkabılarım..Ah,artık onlara ayakkabı denemezdi herhalde. Sonra pazar akşamları şarkı söyleniyordu.Benim de sesim güzel olduğu için ben söylemeye başladım.Bir gün kafeye gelen adam bana iş teklif etti.Daha 17 yaşındaydım.Hiçbir şeyden haberim yoktu ve paraya ihtiyacım vardı.Kabul ettim.Barın adı "Sekiz"di.Adama anlamını sorduğumda bana bakıp "Kimse buraya 8 defadan fazla gelemez evlat."demişti.Evlat demesi yüreğimde bir yerleri sızlatmış olsa da dedikleri çok daha önemliydi."Nasıl yani ?" diye sorduğumda hayatımı tamamen değiştiren şeyi söylemişti "Buranın altında çok büyük bir kumarhane var ve herkesin sekiz tur hakkı var.Sekizinci turda ya buradan sadece kendini çıkarmaya uğraşırsın ya da hayatın boyunca çalışmasan bile sana zengin hayatı yaşatacak paralarla ayrılırsın."
Ben Eris Erksoy.Erksoyların biricik oğlu.Sekiz'in sahibi ve Türkiye'nin zenginlerinden.O kumara katıldıktan sonra her şeyimi kaybetmiştim.Sekizinci turda kaybettiğim her şeyi misliyle aldım ve bana yardım eden tek şey şanstı.Barı satın aldım ve bu işi derinleştirdim.Sevgili ailem beni yeni halimle görünce hemen yanıma gelip artık aile geleneklerinin önemli olmadığını anlattılar.Ama o kısımdan sonrasını dinlemedim.O kadar şeyi yaşadıktan,ölümden döndükten sonra paraya para kattığım zamanlarda aileden bahsetmeleri çok komikti.Ama benim ailem beni evden kovduktan sonra ölmüştü.
