Diana's POV:
Nakakailang ang mga titig ng mga estudyante sakin. Palakad ako papuntang classroom, nauna na si Angeli nang makasalubong ko siya kanina sa kanto dahil may nakalimutan ako sa bahay.
"Siya yung kahapong gumawa ng gulo diba?"
"Siya ata yung nagliyab sa apoy."
"Paano 'yun? Ang balita ko hindi siya nasunog. Kahit yung mga lockers at pinto ng classroom na naapuyan niya ay walang sunog."
"Baka hindi siya normal na tao!"
Napatigil ako sa paglalakad. Their whispers are so annoying but it also hurts.
Parang hinihiwalay na nila ako sa mga normal na tao. They are treating me like I am different, and that...is painful. To be honest it's more painful than being broken by those stupid guys.
"Lagot ka, tumigil siya nung narinig ka"
"Hala...pasok na kaya ako?"
"Stay" sabi ko.
Humarap ako sakanila. Bumungad sakin ang takot sa mga mata nila.
"Sorry Diana, sorry talaga. 'Di na mauulit" sabi nung babae.
Tumalikod nalang ako tsaka nagsimulang maglakad.
Am I that scary now? People will say sorry for the thing they said and did when I look at them?
Tapos kilala na rin nila ako. I am not the famous girl, kilala lang ako ng mga taong kilala ko. Mga kaklase at mga kaibigan sa ibang sections.
Pero dahil sa nangyari ay kilala na ako. Baka hindi na nga ako normal.
————
"Bakit ka pumasok?! Okay ka na ba?" tanong ni Angeli sakin pagkaupo ko sa upuan.
"Okay na ako. Nakapag-pahinga at naka-tulog na ako. I'm fine Angeli." Kinuha ko yung bag ko at hinalungkat ito. Hinanap ko yung binalikan ko kanina sa bahay.
"Ano 'to?" tanong ni Angeli.
"Papel, duh?" sagot ko. Inirapan niya lang ako tsaka binuklat yung papel.
Her eyes were moving that were a sign that she was reading it. I find those fascinating. Weird..oo. Pero it's just so...amazing. Those black circles that are called pupils are magical.
Wait...what am I talking about?
"Sino si CASE? Ano 'to?" litong tanong ni Angeli.
"Hindi ko rin alam eh..."
"Baka naman hindi sayo 'to! Ikaw! Kaya ka napapahamak kasi nangingielam ka eh!" saway sakin, nagpout nalang ako.
"Nandyan pangalan ko eh..."
"Madaming Diana sa mundo..." irap niya sakin.
"Walang ibang Diana sa village namin" sagot ko naman pabalik at wala na siyang nasagot.
"Diana naman eh....tignan mo naman yung nakasulat dito.." turo niya sa papel. "Just come to us. We will show you the world that you deserve, we will teach you how to control that, we will...fight for the best." mariin niyang basa.
Nanatili lang akong tahimik. "Kukunin ka nila. If that happens, will you come with them?" seryosong tanong niya.
I've never seen her this serious and it scares the hell out of me.
"Will you Diana?" tanong niya ulit.
"Hindi ko alam..." sagot ko.
"Hala naman Diana! I can't accept that..." sigaw niya. Buti nalang at mahina lang ang boses niya.
BINABASA MO ANG
Charmeya Academy: School of Enchants
Fantasy[EDITING] Do you believe in magic? Do you believe in charms? Do you believe that these magical things can create a family you won't forget? If yes, then good. This story is suitable for you. If no, then just try to read this. I will put you in the...