Serilla | Taehyung

One

Aslında 2017 yılında aklıma gelen fakat 2018 yılında kurgulayıp düzgün bir şekle getirebildiğim bu kitabımı seveceğinizi düşünüyorum. Bu kurgu o kadar çok mutasyona uğradı ki 3 yılın sonunda yayımlanmayı hakettiğine karar verdim.

Şimdi hep beraber Serilla kapılarını açıp, hanedanlığa giriş yapalım.

Keyifli okumalar dilerim.

Consilva kapıları yeni bir haber için gelen asker tarafından açtırıldığında Consilva Hanedanlığı halkı, heyecanla dışarı çıkmıştı. Gelen haberi öğrenmek için bu sefer abimler yerine ben gidiyordum. Kağıdı elime alıp açtım ve okumaya başladım.

Hanedanlık yemeği Serilla Hanedanlığında yapılacaktır.
Eşler, prensler ve prensesler de dahil olmak üzere tüm kraliyet üyelerini soframıza buyur etmeyi önemle rica ederim.

- Serilla Hanedanlığı, Kral Kim Jooseon.

Asker ile karşılıklı eğilip geri gitmek için arkamı döndüm. Küçüklüğümden bu yana çoğunlukla ayak işlerini yapmak için görevlendirilirdim. Ağabeylerim Min Yoongi ve Park Jimin benden büyük olmanın avantajını fazlasıyla değerlendiriyordu. Bazen onları kıskanmıyor da değildim hani. Bana gelirsek Kral Park Hanseol'ün üçüncü ve son çocuğu olarak dünyaya gelmiştim. Bu durumdan oldukça memnundum.

Elimdeki kağıdı eski haline getirip babamın odasına yöneldim. Yanından geçtiğim hizmetlilere eğilmeleri karşılığında bir tebessüm göndererek kapıya geldiğimde, koridor sonunda konuşan ağabeylerim dikkatimi çekti. Zannediyorum ki onlara baktığımı anladıkları için hızlıca konuşmayı kesip yanıma geldiler.

"Prenses, sizi buraya hangi rüzgar attı?"

"Serilla Hanedanlığı haber göndermiş. Babama götürüyordum abiciğim." dedim.

Başını sallayarak beni onayladı ve elini omzuma koyup sıktı.Yüzünde sıkıntılı bir ifade görüyordum. "Bir sorun var sanırım. Öğrenebilir miyim?" diye sordum.

Yoongi, elini omzumdan çekip bir adım geri çekildi. "Askerleri eğitirken birkaç sıkıntı yaşandı. Jimin ile bazı çaylakları zapt etmekte zorluk yaşadık." diye açıklandığında pek inanmış olmasamda çok fazla kurcalamamaya karar verdim. Elimdeki kağıdı havaya kaldırıp salladım, "Ben artık gideyim."

Başlarını sallayıp yanımdan ayrıldılar ve ben de kapıyı çalarak babamdan ses gelince içeri girdim. Yerde oturmuş bir şeyler yazıyordu. "Babacığım, Serilla Hanedanlığından akşamki yemek için haber gönderdiler." başını kaldırıp elimdeki kağıda baktıktan sonra yanına oturmam için eliyle işaret verdi. "Ne diyorlarmış peki?"

"Eşler, prensler ve prensesler dahil olmak üzere tüm kraliyet ailesini davet ediyorlar, babacığım."

Başını ağır bir hareketle sallayıp saçlarımı okşadı. Ağabeylerim gibi sıkıntılı bir ifade ile karşılaştığımda istemsizce kaşlarımı çattım. "Babacığım, ağabeylerimi biraz önce sıkıntılı bir şekilde konuşurken gördüm. Çaylak askerler eğitim esnasında birkaç sıkıntı çıkardığı için olduğunu söylediler ancak aynı ifadeyi sizin yüzünüzde de gördüğüm için bir miktar şüphelendim doğrusu. Benden ya da bizlerden sakladığınız bir durum mu var? "