Sensizliğe nasıl alışılır ki? (#NEFTAH)

Ben Onun Karısı Değilim

Bir evin önünde durduk! Galiba Tahir'in dediği eve gelmiştik. Arabadan inerken Asiye abla "Sakın korka o benim babam tamam mı" dedi. Bende hafifçe gülümseyip kafamı salladım. Yiğit "Anne neredeyiz?" Diye sordu. Ben cevap vermeden Asiye abla cevap verdi "Benim babama geldik"
"Aaaa burası senin babanın evi mi?"
Asiye abla kafasını sallayıp "Evet uşağum" dedi. Ve kapıyı çaldı. Hoca kapıyı açınca bir an şaşırdı. Ve dediki "Asiye kizum bu kim"
"Sonra anlatırım" dedi ve içeriye girdik. İçeride sessizce beklerken bir anda kapı çaldı. Sessizce bekldik Asiye abla kapıyı açtı! Tahir hızlı bir şekilde içeriye girdi. Kolumdan tutuğu gibi dışarı çıkardı. Çıkarken de "Yenge Yiğit'e bak" dedi.
Ve beni arabasına bindirdi. Bir yerde durduk. Arabadan indi ve kapımı açtı "In!" Dedi. Bende omuz silktim. O da "çıkar mısın benim yardımıma ihtiyaç duyar mısın."dedi. Kemerini çıkarttım ve arabdan indim. Deniz kenarındaki taşlıklara oturdum. O da yanına gelip oturdu. "Anlat"
Şaşkınca yüzün bakarken "Neyi" dedim. O da "O heriften neden kaçtın, yüzündekileri kocan olan o it mi yaptı?"
Sinirli bir şekilde "Yeter be yeter, o adam koca deyip durmayin şuna, ben onun karısı falan değilim" dedim ve arabaya doğru yürümeye başladım o da arkadan "O zaman neyin" diye bağırıyordu!
Tam arabaya binecekken kolumdan tuttu ve "NEYİN" dedi.
Gözlerimden yaşlar süzülürken "Hiç bir şeyiyim, beni eve zorla kapattı" dediğimde şaşkınca ve sırıtarak suratıma baktı. Bende "Şimdi bırak kolumu"
Kolumu yavaşça bıraktı. Niye sırıtıyordu ki! Mutlu mu olmuştu yoksa?