Love And Secrets (boyxboy) #TYS18 #TBA2019

|Κεφάλαιο 5|

Άλντρικ

Το να γίνω φίλος με τον Κόνορ ήταν το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη στο Όκλαντ. Έπρεπε να το παραδεχτώ, το έβρισκα πολύ δύσκολο να διατηρώ την τέλεια φήμη, αλλά σιγά σιγά άρχιζε να μην με ενδιαφέρει τόσο.

"Αλ."

Καθόμουν στο γραφείο μου στο δωμάτιο μας, κάνοντας μαθήματα για τα αγγλικά.

"Αααααλ..."

Συνώνυμο του 'δελεάζω' ... προσελκύω;

"Αλ!"

Το έγραψα στο χαρτί.

"ΑΛ!"

Σήκωσα το κεφάλι μου, "Τι;"

Ο Κόνορ καθόταν στο κρεβάτι του, κάνοντας κάτι ασκήσεις μαθηματικων. Άφησε κατω το τετράδιο και γύρισε να με κοιτάξει, "Θέλω να κάνουμε κάτι."

Επέτρεξα τα μάτια μου, "Κάνω κάτι."

Αναστέναξε, "Όχι, εννοώ κάτι. Να φύγουμε από δω."

"Είναι εννιά το βράδυ, Κόνορ."

"Και;"

"Έχουμε μαθήματα να κάνουμε."

Χαμογέλασε παιχνιδιάρικα, "Ε και; Μπορούμε να ξενυχτίσουμε για να τα κάνουμε μετά. Εξάλλου, είναι πανεύκολα."

"Για σένα, ίσως," μουρμούρισα.

"Τι;"

Ανασήκωσα τους ώμους μου, "Τίποτα."

"Τι λες λοιπόν;"

Τον κοιταξα, γνωρίζοντας πως θα ήταν καλύτερο αν έλεγα όχι, αλλά με κοιτούσε με ένα τόσο μεγάλο χαμόγελο, και τα όμορφα γκριζογαλανά μάτια του έκρυβαν τόσο ενθουσιασμό, που απλώς δεν μπορούσα να αρνηθώ, "Εντάξει."

Χαμογέλασε πιο πολύ, "Τέλεια. Τι θες να κάνουμε λοιπόν;"

"Θα μπορούσαμε να πούμε στην υπόλοιπη παρέα..."

Ανασήκωσε τους ώμους του, "Υποθέτω."

"...να περπατήσουμε στην αυλή, ίσως."

Ανασήκωσε ξανά τους ώμους του, "Αυτοί θα θέλουν να πάμε στα δωμάτια των κοριτσιών... πάλι."

"Ναι..."

"Ούτε εσένα σου αρέσει, έτσι;"

Ανασήκωσα τους ώμους μου, "Μου αρέσει, απλώς γίνεται λίγο κουραστικό. Και είναι και πολύ ριψοκίνδυνο. Όλοι οι καθηγητές κάνουν περιπολία εκεί."

"Σωστά. Ξεχνά τους τους άλλους."

"Ναι;"

"Ναι. Έλα, ας πάμε. Οι δυο μας."